Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 19 Μαΐου 2025
Τότε ο Τζατσίντο ξαναπήρε κουράγιο. «Πρέπει να πεις στις θείες ότι δεν ήμουν εγώ εκείνος που σε συμβούλεψε να αναθέσεις στο θείο Πιέτρο να παραδώσει το καλάθι με τις προμήθειες. Εκείνες αυτό πιστεύουν. Πιστεύουν, και κυρίως η θεία Νοέμι, ότι εγώ γυρεύω τη φιλία του θείου Πιέτρο για να τις πάω κόντρα.
Δεν εννοώ, φίλε μου, τι δύνανται να ωφελήσουν αυτά τους ευρισκομένους εις τον Άδην. ΕΡΜ. Πιστεύουν ότι αι ψυχαί έρχονται από τον κάτω κόσμον και πετούν γύρω εις τας πυράς διά να δειπνούν με την κνίσαν και τον καπνόν, πίνουν δε από τους λάκκους το μελίκρατον.
Η σιδηρόπορτα πάντοτε κλειστή, η κινητή γέφυρα ανεβασμένη· είχον αφθόνους τροφάς, κ' έπινον νερόν από μίαν στέρναν κ' επειδή εφείδοντο του νερού, όταν επρόκειτο να κτισθή τοίχος αυλής ή μικρά καλύβη, κατεσκεύαζον την λάσπην με κρασί — καθώς διηγούντο οι γεροντότεροι — και αυτοί το είχον εξ ακοής — και όλοι έλεγαν ότι το πιστεύουν. Πού η αφθονία εκείνη εις όλα τα πράγματα; ευλογημένος καιρός!
Αλλ’ αυτόν, πιστεύουν όλοι, τον σκότωσαν ξένοι λησταί σε σταυροδρόμι ερημικό. Δεν πέρασαν τρεις μόνο ημέρες, όπου εγεννήθη το παιδί: προστάζει ο Λάιος τους αστραγάλους του τους δυό αφού τρυπήσουν μακριά να το πετάξουνε σ’ ερημικό βουνό. Αλλ’ ούτε ’δώ τον φύλαξ’ ο Φοίβος το λόγο πως τον πατέρα το παιδί ήθελε σκοτώσει, ουδ’ έπαθεν ο Λάιος ό, τι εφοβήθη. Αλλ’ όμως τέτοια οι μάντηδες επροφητεύαν.
Ιδού λοιπόν ότι ο τύραννος, καθώς είπαμεν, και ο βασιλεύς και η ολιγαρχία και η αριστοκρατία και η δημοκρατία γίνεται, όταν δεν ανέχωνται οι άνθρωποι εκείνον τον ένα μονάρχην, και δεν πιστεύουν ότι υπάρχει κανείς άξιος να λάβη αυτήν την εξουσίαν, ώστε να προθυμήται και να είναι ικανός να εξουσιάζη με αρετήν και επιστήμην, και να απονέμη δικαιοσύνην και τιμήν εις όλους ορθώς, παρά να καταστρέφη και να φονεύη και να κακοποιή όποιον θέλει από ημάς.
Οι άνθρωποι δεν πιστεύουν ποτέ…» «Ήταν συγγενής σου;» «Όχι. Συναντηθήκαμε πριν δέκα χρόνια, στο πανηγύρι του Μιράκολο. Εγώ τότε είχα έναν σύντροφο, τον Ζουάν Μαρία, που με κακομεταχειριζόταν. Με είχε σαν σκυλί. Τότε αυτός ο φουκαράς ο γέρος με πήρε μαζί του. Με είχε σαν παιδί του, δεν μου άφηνε ποτέ το χέρι πριν καθίσω σε σίγουρο μέρος.
Σωκράτης Προς τούτοις· οι άλλοι, οι οποίοι επιθυμούν τα κακά, όπως συ λέγεις, και πιστεύουν ότι αυτά βλάπτουν εκείνον που του συμβαίνουν, γνωρίζουν, βεβαίως, ότι θα βλαφθούν υπ' αυτών; Μένων Αναγκαίως. Μένων Και αναγκαίως και τούτο. Σωκράτης Οι δε άθλιοι δεν είναι δυστυχείς; Μένων Έτσι νομίζω. Σωκράτης Και υπάρχει κανείς, ο οποίος θέλει να είναι άθλιος και δυστυχής;
Και λοιπόν ευχαριστούνται να είναι αγαθοί, διότι πιστεύουν εις την κρίσιν αυτών, οι οποίοι τους ονομάζουν αγαθούς. Το να αγαπώνται όμως τους ευχαριστεί καθ' εαυτό. Διά τούτο ίσως τούτο φανή ότι είναι καλλίτερον από το να τιμώνται, και ότι η φιλία είναι καθ' εαυτήν προτιμητέα. Φαίνεται δε ότι έγκειται μάλλον εις το να αγαπά κανείς, παρά εις το να αγαπάται.
Διότι μερικοί πιστεύουν όχι ολιγώτερον εις τας κρίσεις των, παρ' όσον άλλοι εις τας επιστημονικάς των γνώσεις. Απόδειξις δε είναι ο Ηράκλειτος .
Φαντάζονται λοιπόν, πως αν ημπορούσαν να δυσφημήσουν τους φιλοσόφους ως αναξίους πάσης προσοχής και εκτιμήσεως, τότε αναμφισβητήτως και κατά την ιδέαν όλων εις αυτούς θα έμενεν ο στέφανος της σοφίας· και πιστεύουν μεν πράγματι ότι είναι σοφώτατοι, αλλά εις τας ιδιαιτέρας συζητήσεις, αν τύχη και τα φέρουν στενά, ισχυρίζονται ότι τους κόβουν τη φόρα τους άνθρωποι σαν τον Ευθύδημον· σοφοί ότι είναι, έχουν όλα τους τα δίκαια να το πιστεύουν· ολίγη φιλοσοφία, ολίγη πολιτική, το πράγμα έχει τον λόγον του· κατ' αυτόν τον τρόπον μετέχει κανείς και από τα δύο, όσον χρειάζεται, και έξω από τους κινδύνους και τους αγώνας απολαμβάνει τους καρπούς της σοφίας του.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν