Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 10 Μαΐου 2025
Ο βήχας της και το γλου-γλου της γαργάρας της μου έσχιζε την καρδιά και την ακοήν, και η μυρωδιά της αρρωστοκάμερας μου έφερνε ζάλη. Η ανικανότης μου να την βλέπω να υποφέρη με ανάγκαζε να μένω έξω από το σπίτι από το πρωί έως το βράδυ και καμμιά φορά από το βράδυ έως το πρωί.
Κα ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Κ' εγώ σου λέω πως δε θα γίνη. ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Τι κατάστασις είν' αυτή! ΛΟΥΚΙΛΗ Μητέρα! Κα ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Φύγε! είσαι μια ασυνείδητη! ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Πώς! τη μαλώνεις γιατί μ' υπακούει; Κα ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Ναι, είνε και δική μου όσο και δική σου. ΚΟΒΙΕΛ Κυρία! Κα ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Τι έχετε να μου πήτε σεις; ΚΟΒΙΕΛ Μια λέξι. Κα ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Δεν έχω καμμιά όρεξι ν' ακούσω τη λέξι σας.
Α, ακριβόν μου πουλί, διατί με υστέρησες έτσι ογλήγορα; πώς ημπορώ να υποφέρω μην ακούοντας πλέον την γλυκειάν σου φωνήν και τα νόστιμά σου παιγνίδια; Αυτά και άλλα λέγοντας ήτον τόσον περίλυπη, που καμμιά από τες σκλάβες της δεν ημπόρεσε να την παρηγορήση.
ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Σας παρακαλώ και τους δύο σας να μη φύγετε πριν μου φέρουν το καινούργιο φόρεμα. Θέλω να με δήτε. Ο ΧΟΡΟΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ Όπως επιθυμείτε. ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Θα με δήτε καθώς πρέπει ντυμένο, από την κορφή ως τα νύχια. Ο ΜΟΥΣΙΚΟΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ Δεν έχομε καμμιά αμφιβολία. ΖΟΥΡΝΤΑΙΝ Έκανα τούτο το τσίτινο, που... Ο ΧΟΡΟΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ Έξοχο!
Χριστούγεννα αύριο ξημερόνουν, μαθές. — Δεν σου τόπα; διέκοψεν ο Μπάρμπα-Σταύρος αποτεινόμενος κρυφίως προς την Κρατήραν. Καμμιά ζημιά θ' άκαμε πάλι ο Κομποδήμος.
— Δεν μου λες τίποτα, μητέρα! έλεγε καμμιά φορά ο Γιωργάκης, θέλων να διακόπτη την θλιβεράν εκείνην της μητρός του σιωπήν, οπού τόσον τον έθλιβε. Δεν μ' ερωτάς τίποτα!
Και πάλιν ηρώτησα τους ναύτας, διότι εξηκολουθούμεν να αναπλέωμεν τον ποταμόν• Αλλ' οι κύκνοι κελαδούν καμμιά φορά επί των όχθων του ποταμού δεξιά και αριστερά; Διότι λέγεται ότι άλλοτε ήσαν άνθρωποι τραγουδισταί και σύντροφοι του Απόλλωνος, έπειτα δε μετεμορφώθησαν εις πτηνά και εξακολουθούν ακόμη να ψάλλουν, μη λησμονήσαντες την μουσικήν.
Καμμιά φορά το νόημα, στο πρώτο διάβασμα, είναι σκοτεινό, και μπορεί να μείνει σκοτεινό όσο κι αν το διαβάσει κανείς· τότε όμως ενεργεί η μουσική του στίχου, και η suggestion που μια λέξη, μια φράση, ένα απλό επίθετο, ξυπνά μέσα μας και χύνει φως απροσδόκητο.
Τα παιδιά του τώχουν ρίξει στο εμπόριο, δεν ανακατεύονται με τη θάλασσα. Μου φαίνεται πως θέλουν να τα ξεκάνουν τα καράβια. Ο Μοναχάκης πετούσε από τη χαρά του. — Καλότυχε Μοναχάκη, είπε η Μαχούλα, λες και θα πάρης καμμιά κοπέλλα! Ο Μοναχάκης χαμογέλασε. — Κοπέλλα μαθές. Η καλύτερη κοπέλλα της Σκιάθος!....
Και δος του κι' αρχαιολογώ, κι' αρχαίαις νύφαις κυνηγώ, να εύρω μες 'το χώμα. Μα τέτοιαις νύφαις δεν 'μιλούν, ούτε το μάτι μου σφαλούν, κι' ούτε γαμπρό γυρεύουν. Αχ! τι τα θέλω όλ' αυτά τ' αγάλματα τα λατρευτά, αφού δεν ζωντανεύουν; Ω! ας μπορούσε απ' αυταίς της νύφαις της καμαρωταίς καμμιά να ζωντανέψη! Να παύσω ν' αρχαιολογώ. νύφη αυτή, γαμπρός εγώ . . . και ποιος δεν θα ζηλέψη;
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν