Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 21 Ιουλίου 2025
Στάσου να ιδώ... Αισθάνομαι... Μ' εκέντησ' η καρφίτσα! Ας ήξευρα τι γίνομαι! ΚΟΡΔ. Ω! γύρισε τα 'μάτια να με ιδής, πατέρα μου, και κίνησε το χέρι να μ' ευλογήσης... Όχι! Μη! Εσύ θα γονατίσης, αυθέντα μου! ΛΗΡ Παρακαλώ, μη με περιγελάσης. Εγώ είμ' ένας άκακος, δυστυχισμένος γέρος· τους ογδοήντα ακριβώς τους έχω. — Και αλήθεια, φοβούμαι ότι καθ' αυτό δεν είμαι 'ς τα σωστά μου.
— Χαρά και ευδαιμονία εις τον ευγενή χιλίαρχον και εις σε, δέσποτα, είπεν εισερχόμενος ο Χίλων. — Χαίρε, νομοθέτα της αρετής και της σοφίας, απήντησεν ο Πετρώνιος. Ο Βινίκιος ηρώτησε με προσποιητήν αταραξίαν: — Τι νέα φέρεις; — Την πρώτην φοράν, αυθέντα, σου έφερα την ελπίδα· τώρα κομίζω την βεβαιότητα, ότι η κόρη θα ανευρεθή. — Όπερ σημαίνει ότι δεν την ανεύρες μέχρι τούδε;
— Ας εξέλθωμεν και ας σταθώμεν έμπροσθεν της θύρας, αυθέντα, επειδή δεν έχομεν ανασηκώσει τας κουκούλας μας και μας παρατηρούν. Και ούτως έπραξαν. Από το μέρος, όπου ετοποθετήθησαν, θα ηδύναντο να εξετάζουν όλους τους εξερχομένους και δεν ήτο δύσκολον να αναγνωρίσουν τον Ούρσον από το ανάστημά του.
Τώρα είμαι σφιγμένος, δέσμιος, κλεισμένος, πλακωμένος, δεμένος χειροπόδαρα με φόβους κ' υποψίας! — Αλλά, είπε μου, έχομεν τουλάχιστον τον Βάγκον; ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ Τον έχομεν, αυθέντα μου, 'ς ένα χανδάκι μέσα, με είκοσι ορθάνοικταις πληγαίς 'ς την κεφαλήν του, Από αυταίς του έφθανε και μια! ΜΑΚΒΕΘ καθ' εαυτόν Καλόν και τούτο! Το μέγα φίδι έλειψε.
ΡΕΓ. Εγώ δεν το πιστεύω ότι αμέλησέ ποτε τα χρέη της εκείνη. Εάν τους ακολούθους σου θέλη να βάλη εις τάξιν, έχει νομίζω αφορμήν και λόγους έχει τόσους, ώστε κανείς δεν ημπορεί να την κατηγορήση. ΛΗΡ Να έχη την κατάραν μου! ΡΕΓ. Αυθέντα, είσαι γέρος· η φύσις πλέον σ' έφερε 'ς του δρόμου της την άκρην.
Ως προς εσένα, έννοια σου, κ' εγώ θα εύρω τρόπον να γίνης κληρονόμος μου εσύ, καλό παιδί μου. Εισέρχονται ο ΔΟΥΞ ΚΟΡΝΟΥΑΛΗΣ, η ΡΕΓΑΝΗ και η συνοδεία αυτών. ΚΟΡΝ. Πώς είσαι, φίλε μου καλέ; Ακόμη μόλις ήλθα, και πράγματα παράδοξα κι' ανήκουστα μανθάνω. ΡΕΓ. Αν είν' αλήθεια ένοχος, ολίγον του θα είναι όσον και αν τιμωρηθή, — Αυθέντα μου, πώς είσαι; ΓΛΟΣΤ. Κυρία μου, ερράγισε — ερράγισ' η καρδιά μου!
ΑΞΙΩΜ. Ως φαίνεται, θα γίνη αιματηρός ο πόλεμος. — Ώρα καλή, αυθέντα. ΚΕΝΤ Ή θ' αποτύχω σήμερον ή γίνοντ' οι σκοποί μου! Της μάχης τ' αποτέλεσμα θα το αποφασίση. Το αγγλικόν στρατόπεδον παρά το Δούβρον. Μάθε, αν είναι σταθερός ο δούκας 'ς τους σκοπούς του ή έχη πάλιν όρεξιν την γνώμην του ν' αλλάξη; Είναι γεμάτος δισταγμούς κι' αλλάζει κάθε ώραν! Επιθυμώ απόκρισιν οριστικήν να φέρης.
ΛΟΥΚΙΟΣ Αυθέντα, δεν ηξεύρω πως 'φώναξα. ΒΡΟΥΤΟΣ Εφώναξες! Τι ήτον οπού είδες; ΛΟΥΚΙΟΣ Δεν είδ', αυθέντα, τίποτε. ΒΡΟΥΤΟΣ Καλά. Ξανακοιμήσου. Αι Κλαύδιε! Συ, κύριε! Ξυπνήσατε! ΒΑΡΩΝ Αυθέντα! ΚΛΑΥΔΙΟΣ Αυθέντα! ΒΡΟΥΤΟΣ Τι επάθατε 'ς τον ύπνον σας κ' οι δύο, και τόσον εφωνάξατε; ΚΛΑΥΔΙΟΣ 'Φωνάξαμεν, αυθέντα; ΒΡΟΥΤΟΣ 'Φωνάξατε! — Τι είδατε; ΒΑΡΩΝ Τίποτ' εγώ δεν είδα. ΚΛΑΥΔΙΟΣ Κ' εγώ δεν είδα τίποτε.
Αυτό 'μπορώ να το ειπώ, αλήθεια! Είχε το χέρι του βαρύ και γρήγορα 'κτυπούσε. Απέθανε κ' εσάπισε. ΚΕΝΤ Εγώ, αυθέντα, ήμουν. Εγώ... ΛΗΡ Αυτό θα το ιδώ αμέσως. ΚΕΝΤ Εγώ είμαι, που τ' άτυχά σου ρήματα παντού ακολουθούσα, αφού σε κατεπλάκωσε η συμφορά κ' η πίκρα. ΛΗΡ Καλώς μας ώρισες λοιπόν. ΚΕΝΤ Όχι καλώς, διότι εδώ είν' όλα θλιβερά και σκοτεινά και μαύρα.
Ο Βινίκιος έψαυσε το κράσπεδον του ιματίου του Αποστόλου και χαμηλώσας την κεφαλήν παρεκάλεσεν ως εξής: — Σώσον με, αυθέντα. Εζήτησα την Λίγειαν εν τω μέσω της πυρκαϊάς και του θορύβου. Ουδαμού την εύρον· αλλά πιστεύω ακραδάντως ότι συ δύνασαι να μου αποδώσης αυτήν. Ο Πέτρος έθεσε την χείρα επί της κεφαλής του Βινικίου και είπεν: — Έχε πίστιν! και ακολούθει με. Η πόλις εξηκολούθει να καίηται.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν