Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juli 2025
De moeder had dit gezoogd, maar beminde het niet. Wanneer het aanhoudend geschreeuw van den kleine te lastig werd, zeide Thénardier: Uw kleine schreit, ga toch zien wat hij wil. Och! antwoordde de moeder, het verveelt mij. En de kleine verlatene schreide verder in het donker.
"'t Is waar." "Indien ik het rijtuig verlaat, pakt mij de eerste inspecteur die mij ziet. Ge weet." "Ja, ik weet." "Vandaag ben ik door de regeering gehuurd." "Om 't even. Die oude verveelt mij." "Vervelen u de ouden. Ge zijt toch geen meisje." "Hij zit in het eerste rijtuig." "Nu?" "In de koets der bruid." "Verder?" "Hij is dus de vader." "Wat raakt het mij?" "Ik zeg u, dat hij de vader is."
Maar dat afkeuren van 't Bestuur, verveelt me byna evenzeer als liefdegeschiedenissen. Men ziet uit alles, dat Stern jong is en weinig ondervinding heeft. Om de zaken goed te beoordeelen, moet men alles van naby zien. Toen ik trouwde, ben ik zelf in den Haag geweest, en heb met myn vrouw 't Mauritshuis bezocht.
"Wat kan mij het zwemmen schelen: 't is alsof het mij verveelt, nu niemand het mij verbiedt. Ik wil naar huis!" "O, hoe kinderachtig! Hij verlangt naar zijn moesje!" "Ja, ik verlang naar moeder en dat zou jij ook doen, als je er een hadt. Ik ben niet kinderachtiger dan jij." En Joe begon te schreien. "Wel, dan zullen wij het schreeuwpoppetje maar naar huis laten gaan, niet waar Huck? Arme jongen!
Hij stond stil en zeide op zachten toon: "Nu, ik zal niet naderen; maar spreek zoo luid niet, mijn kind. Ge wilt ons dus beletten te werken? Wij moeten toch iets verdienen om van te leven. Ge hebt dus geen vriendschap meer voor uw vader?" "Ge verveelt mij," zei Eponine. "Wij moeten toch leven, eten..." "Krepeer!"
De weg is lang, maar verveelt geen oogenblik; de Cismone-rivier houdt u voortdurend gezelschap, en heeft niettegenstaande de langdurige droogte nog water genoeg om het landschap vriendelijk te stoffeeren, wanneer ze hier en daar tusschen wat engere rotsoevers met grooter kracht gedreven, schier wild voortspoedt.
'k Doe werkelijk mijn best tevreden te blijven, maar 't is zoo moeilijk, en het verveelt mij soms vreeselijk arm te zijn." De laatste woorden zei ze zóó zachtjes, dat zij meende, dat John ze niet verstaan kon, maar hij verstond ze wél, en ze kwetsten hem diep, daar hij zich om Meta's wil menig genoegen ontzegd had.
Eenigen speelden met den bal en hinkelden met steentjes over den vloer en zeiden: "Maaiken, nimmer speelt gij in het hemelrijk, en gij verveelt u: kom spelen met ons". En onophoudelijk hoonden zij het beeld, riepen, huilden en floten. De markgraaf gebaarde bang te zijn en ging henen. Hij deed de deuren sluiten behalve ééne.
Geen valsche schaamte, als 't u blieft. De grâce! Kom uit met uwe gedachten! Het was voor du Bessy een ernstig oogenblik, te oordeelen naar het bedenkelijk gezicht dat hij zette. Een nieuwe uitval van den bar-artist bracht hem geheel in het nauw. Hij zei: Och ja! maar het zal wel zoo erg niet wezen. Ik hoop het beste, hoewel dat zaakje mij verveelt. Er is kwestie van .... Kom! laat het ongeroerd!
Dat zou ik je op het oogenblik niet kunnen zeggen, maar geamuzeerd had ik me! En jij, o mais c'est une pitié! Je verveelt je, je verkwijnt van verveling! Het is doodjammer, zie je. In éen woord, je bent een raadsel voor me! Maar dat bekoort me juist! Eline glimlachte weemoedig en antwoordde niet.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek