Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 19 juni 2025
Spot ontzenuwt, ontmant en ontzielt. En dat wetend, heeft Satan juist daarom vooral dat snijdende, giftige wapen van den spot tegen Christus en zijn volk opgeheven. Tegen den Christus, toen Hij stierf op Golgotha, toen ze Hem tergden en hoonden aan het kruis. En eveneens tegen zijn volk, tegen zijn kerk, tegen zijn martelaren en kruisdragers.
Zijn misantropie zou er nog erger worden, hij zou al meer op zich zelf komen te staan en heelemaal aan hun invloed ontsnappen. Ten minste, als hij 't uithield.... maar hij zou 't niet uithouden.... Zij hoonden hem en trokken aan hem, dat hij toch terug zou komen: allemaal dingen, die hij niet kon uitstaan.
Eenigen speelden met den bal en hinkelden met steentjes over den vloer en zeiden: "Maaiken, nimmer speelt gij in het hemelrijk, en gij verveelt u: kom spelen met ons". En onophoudelijk hoonden zij het beeld, riepen, huilden en floten. De markgraaf gebaarde bang te zijn en ging henen. Hij deed de deuren sluiten behalve ééne.
Het waren zeker de kleine dingen, die de plaatsmajoor zich herinnerde, en alle waren ze machtig binnen-in zijn ziel. Ze fluisterden en hoonden tot hem. Liefelijke gedaanten waren het geweest plots werden ze dreigend van stem en gebaar. Hij ging, buiten de stad, tot aan de plaats, waar zijn zoon was gestorven. Niet met zijn scherp-regelmatigen tred, maar moede.
Ook Erp was uitgereden, geheel alleen, hij was zonder te morren ter wraakneming uitgereden. Hij ontmoette zijn beide broeders en zeide tot hen: "Aan lafaards wijst men den weg tevergeefs." De broeders hoonden hem en zeiden: "Bastaard! Waarin zoudt gij ons kunnen helpen, bruine Neveling?" Zij trokken de zwaarden uit de scheeden, en zwaaiden ze tot groote vreugde van de doodsgodin.
Hij moest het lijdelijk aanzien, dat de burgers hem van de barrikaden hoonden, "Hij is zeker gekomen", zeiden ze, "om het hoofd zijns vaders te zoeken en den verjaardag van diens onthoofding te vieren. Laat hem maar eenige straatsteenen voor zijne voeten uit den grond halen, dan zal hij het bloed vinden van den edelen, waardigen martelaar, dat tegen den ontaarden zoon ten hemel schreit."
Als een schuldige stond Anna blozend ter zijde. Maar toen ze opkeek, zag ze Willem vriendschappelijk en met een lachje wenken. De jongens hoonden samen 't pinksterliedje na. Maar de meisjes stieten elkander aan en ginnegapten: "Die An' van Jansen!.... De pastoor moest 't maar eens weten!".... "Was 't dan nog maar in Brabant ergens! Maar nu zóó hoog boven de Maas in Holland!...."
Juliaan vermaande hen zachtzinnig; ze hoonden en verguisden hem tot antwoord. En zwijgend zegende hij hen. Een kleine tafel, een bankje, een bed van dorre bladers en drie aarden kroezen, ziedaar heel zijn have. Twee gaten in den muur dienden tot vensters.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek