Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 oktober 2025
's Avonds lees ik u iets voor, dat u niet verveelt; dan praten we, ik vertel u van mijn leven in den Kaukasus, gij spreekt van uwe herinneringen, van mijn' vader en mijne moeder; gij doet mij de 'griezelige verhalen' waarnaar wij vroeger met verschrikte oogen en open monden luisterden.
Bernard glimlachte even. "Nee!.... nee!...." zei André, "dat zeg ik nou niet om dat kindje daar.... och god nee! dát 's wel een aardig kind, maar ook al niks.... niks!.... Och, laten we 'r eigenlijk maar niet over praten!.... zie je, ik zou willen, dat je hier iets kon hebben zooals bijvoorbeeld in Parijs, dat dat hier bestond, dat je 'r een maîtresje op na kon houden.... Een goed kind, dat van je houdt, en die je niet iederen dag aan je kop maalt om een broche of een paar armbandjes, alleen om je toch maar zooveel mogelijk te plukken,.... en die niet plat spreekt,.... en niet zanikt over trouwen,.... en die je, als ze je verveelt, naar huis sturen kunt, zonder dat je bang hoeft te wezen, dat ze zich van kant zal maken of zoo iets theatraals!.... die je bijvoorbeeld overdoet aan een kennis!
Wybe Sjoerds verveelt zich, en Marten krijgt een uitnoodiging. Marten haastte zich de twee hanen op te zoeken, die Joachim bij den eersten aanval van den hond reeds op den grond had laten vallen, en hij bekeek ze met een meewarigen blik, want hij had veel van deze dieren gehouden. Maar toch verheugde hij er zich in, dat de dappere Hopman en diens brave vaandrig er zich niet aan zouden vergasten.
"Dag Marietje!" "Dag." "Mag ik je thuis brengen?" "Toe ga nou weg... Ga nou weg... Ik loop al met iemand." "Da's niet waar." "Waarachtig." "Wil je niks van me weten?" "Je verveelt me. Toe ruk nou uit!" Ze liet hem staan. Iets verder wandelde ze op met een ander, die zijn arm door den hare stak. "'t Kan me ook niks schelen..." mopperde hij: "'t 's 'n lamme meid."
Men verhaalt dat, terwijl Aristides toezag, toen de stemmers hun scherven in de urnen wierpen, een vreemdeling hem zeide: "Ik kan niet schrijven. Wilt gij den naam van Aristides op mijn scherf zetten?" "Wat voor kwaad heeft hij u ooit gedaan?" vroeg Aristides. De man antwoordde: "Niets, maar het verveelt mij, hem altijd "de Rechtvaardige" te hooren noemen?"
De man is veel jonger dan zijne vrouw, hetgeen hier volstrekt geen zeldzaamheid is. Het schijnen brave, goedhartige lieden. Ik zou dit niet durven zeggen van een buurman, die, van onze komst vernomen hebbende, ons komt bezoeken en ons zeer verveelt met zijne eindeloos gebabbel en zijne meer dan onbescheiden vragen. 11 Januari.
Als hij op de kasteelen der groote heeren logeerde, maakte hij zich beminnelijk met komedietjes schrijven, die dan door de gasten werden opgevoerd; komediespelen was toen met coquetteeren de meest geliefde tijdpasseering der "wereld waarin men zich verveelt." De dagen stroomden voorbij. Zij vielen den een na den ander in den afgrond van het verleden. Hij naderde al de veertig.
De lezer weet nu te wel hoe het huishouden van de rijke familie Kegge gemonteerd was, om van eenige pracht ter wereld meer verwonderd te staan, en het verveelt mij er hem langer opmerkzaam op te maken.
Indien hij het begin van dit stuk las, het zou hem ergeren; want ik weet dat niets hem meer verveelt, dan dat men hem en den geheelen trekschuitwinkel in de toekomst beklaagt.
Wel zeker, maar slechts voor één oogenblik. Ik zal trachten myn meening te verklaren door een voorbeeld. Het is van daag 18 Februari ... Wel neen, zei Verbrugge, we hebben nog Januari ... Neen, neen, het is heden de 18de Februari 1587, en je bent opgesloten in 't kasteel Fotheringhay ... Ik? vroeg Duclari, die meende niet goed verstaan te hebben. Ja, gy. Ge verveelt u, en zoekt afleiding.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek