United States or Czechia ? Vote for the TOP Country of the Week !
Pietersen knikt, doet een paar passen voorwaarts in de kamer en slaat dan langs zijn rooden neus een meêwarigen blik op de vrouw, die op ’t bed achter in de kamer zit. Als zij Pietersen bemerkt, rijst ze langzaam op, ziet hem met groote, glazige oogen aan, zonder hem te herkennen en zegt: „Wij gaan op morgen saam
Daarna verliet hij de kamer en begaf zich weer naar de voordeur, waar hij zijn toegetakelde handen aan den koetsier liet zien, die er van zijn bok een meewarigen blik op wierp en volkomen instemde met de verontwaardiging van zijn kameraad. Maar we moeten weer naar de spreekkamer.
Voorzichtig, langzaam neemt Walten de plaats in van den souffleur, die met een meêwarigen blik op vader en dochter terugtreedt en in een hoek van ’t vertrek zwijgend blijft staan kijken.
Wanneer men den volzin herhalen moet, die men op een eenigszins meewarigen toon heeft uitgesproken, is 't glad onmogelijk het met dezelfde woorden te doen. Ik stond op, kwam een stapje nader, en zei wat luider: "Wat scheelt er aan, Kees?"
Jeannette laat Tolenvelds arm los, en roept op meewarigen toon, terwijl haar kleur door een doodelijk bleek wordt vervangen: "Hoe akelig! Och, wie helpt hem?"
"Ja lieve Gonne," antwoordde Van Bergen langzaam, haar met meewarigen blik beschouwende: "ja, ik heb u vele en belangrijke zaken mede te deelen. Zet u hier nevens mij, en wil bedaard zijn zoo ik u over zaken spreek die ik niet langer voor u verbergen mag, zoo ik snaren aanroer die u pijnlijk zullen zijn, en die u wellicht wonden zullen slaan.
Op dit oogenblik begon echter de ingezwolgen drank te werken, en terwijl Sancho in den mond keek, gaf de lijder op eens al wat hij in de maag had over en overstroomde daar den baard van zijn armen, meewarigen schildknaap mee.
Maar as 'k dat gat goed schoon zien, maak ik jou kapot." "Helaas, zoover ben ik tot hede niet kenne komme!"... 't Was wonderlijk zooals Racier dan, zijn roesje weldra bekoeld, met een welhaast verlegen meewarigen glimlach mij even onderuit aan kon kijken, of ik 't toch niet
De Baron glimlacht met een heimelijke traan in ’t oog en freule Constance, die gedurende het geheele gesprek den manke goed heeft opgenomen en zijn gelaat, zonder dat hij ’t merkt, trek voor trek bestudeert, slaat een innig meewarigen blik op den koetsier, die nog steeds zijn hoed in de hand ronddraait en met alle oplettendheid naar die beweging schijnt te zien.
Frits zuchtte tot eenig antwoord en wendde het hoofd af. »Een slechte tijd voor de kunst, hè? als voor alles, niet waar?" zei Bram op meewarigen toon, »maar jongelief, ik dacht dat jij zoo'n matador waart, en dat het je niet hinderen zou al bleef je eens een jaartje met je schilderijen zitten." »Och! was d
Woord Van De Dag