Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 30 juni 2025
Eindelijk daar sprong de knecht de trappen, die naar de keuken leidden, weêr op "moedertje!" zei hij, "de keukenmeid meent te weten, dat je dochter naar de gracht is verhuisd bij Mijnheer " "Dank je, jongelief! wil je een handvol blaauwbessen?" Eene weigering ware onheusch geweest; ook kwam zij bij den borst niet op, al vielen er voor de trekvogels andere kruimels van de tafel.
"Dat kan ik me denken," zei ze, "'t is nu nog al een seizoen voor zulke tochten!.... Waarom heb je dan tenminste de brik niet genomen, als jelie dan met alle geweld er op uit woudt.... Geloof me, jongelief, je zult je nog ziek maken...." Aan tafel was weer dezelfde stemming als 's morgens. Alleen was papa wat spraakzamer en zijn vroolijkheid wat natuurlijk, wat jovialer.
»Jongelief! word maar wat ik van u wacht, en ik zal mij volkomen beloond achten." »Het is toch vreemd, dat die Piet Snibs niet komt," sprak nu Roestink, op zijn horloge ziende, met kennelijk misnoegen, »zijne schuld is het niet, dat weet ik vooruit." »Maar zijne moeder zal hem geplaagd en verhinderd hebben," zei Frits, »als u 't goedvindt, zal ik er eens naar toe gaan en zien wat er hapert."
"Och, maar je moest je toch niet zoo door je zaken laten ringelooren, jongelief, wat een dwaasheid!.... Zaken zijn om te leven!.... Niet andersom!.... En dan, kijk 's even aan: wij kennen je nu wel, maar heusch.... héél.... véél.... ándere menschen zullen je heel onbeleefd vinden,.... zullen je kwalijk nemen dat je ze zoo verwaarloost...."
»Frits, jongelief, beste vriend! wat gaat er in je om?" vroeg Bram verschrikt, en zijne beide handen vattende; »je wilt toch je leven niet verkorten; als je daarom dienst zoekt, dan.... dan.... gooi ik je papieren zóó in de war, dat je ze in geen drie maanden krijgt."
Na verloop van een uur kwam Bouke Joan roepen: de Baron moest hem noodzakelijk spreken: "daar zal wat voor je opzitten, jongelief!" zeide hij: "ja, kijk maar zoo onnoozel niet: borgen is geen kwijtschelden, en wat men dronken doet, moet men nuchteren ontgelden. De Pastoorsche staat al op je te wachten, en die is zoo mak als een bunsing, waar men het hol van uitdelft."
Ook thans schepte hy uit dit kleine voorval den moed het oude vrouwtje naar de woonplaats te vragen van Roebens, den man dien-i zocht. M'n êêche kleinsoon, jongelief! Heb je sake met 'm? Chots seeche d'r op! Hier woont-i, vlak achter me... kyk, dáár de trap op.
"Nu, nu!" zeide hij, "jongelief! wat gedaan is, is gedaan, en gij kunt het ook niet helpen, dat wij uw familie nooit hebben kunnen opschommelen. Gij weet immers, mijn beste jongen! dat ik altoos veel van u gehouden heb! maar om u Ulrica te geven, dat zou wat kras geweest zijn, en gij deedt wel, dat gij u die geschiedenis uit het hoofd hebt gezet.
Frits zuchtte tot eenig antwoord en wendde het hoofd af. »Een slechte tijd voor de kunst, hè? als voor alles, niet waar?" zei Bram op meewarigen toon, »maar jongelief, ik dacht dat jij zoo'n matador waart, en dat het je niet hinderen zou al bleef je eens een jaartje met je schilderijen zitten." »Och! was d
»Piet! jongelief, ben je dol!" riep hij nu, »dat gij u dit nog zoudt aantrekken; als je in alles zoo overdreven te werk gaat en de wereldsche zaken zoo haarfijn uitpluist om u zelf te kwellen, dan krijgen de priesters waarachtig nog vat op je, al zwaai je de vrijheidsvaan nog zoo hoog!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek