Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 oktober 2025
Ik kon mij dus niet vereenigen met het denkbeeld den Nautilus vaarwel te zeggen, voordat ik den kring mijner onderzoekingen over den geheelen omtrek der aarde voltooid had. "Vriend Ned," zeide ik, "antwoord mij eens openhartig; verveelt gij u aan boord? Hebt j' er spijt van dat het lot je in de macht van kapitein Nemo heeft gebracht?"
Het mannetje is in Juni, zijn voortplantingstijd, zeer roerig en zingt zeer vlijtig zijn lied, welks twaalf tonen één strophe vormen, die, zonder eenige afwisseling telkens weer herhaald, weldra verveelt.
"Ziet, deez' lantaarn is de gehoornde maan; Ikzelf stel voor het mannetje in de maan;" THESEUS. Dat is de grootste flater van alle; die man moest in de lantaarn zitten; hoe kan hij anders het mannetje in de maan zijn. DEMETRIUS. Hij gaat er niet in, uit bangigheid, want er is een dief aan de kaars. HIPPOLYTA. Die maan verveelt mij; ik wenschte, dat hij maar veranderde.
Maar 's nachts, wanneer de broeder sliep, leende hij zijn pijp van mij en vroeg me wat tabak: je verveelt je 's nachts zoo in die groote zalen, wanneer je niet slapen kunt en pijn hebt. "Een of twee trekjes maar!" zeide hij, en ik liet hem zijn gang gaan en wanneer zuster Sainte-Géneviève de rondte deed, hield zij zich alsof zij niet merkte, dat er gerookt werd.
Als hij met andere dieren van zijn soort bijeengehouden wordt, schijnt hij veel vriendelijker te zijn, dan wanneer hij alleen is, en zich verveelt. Met zijne soortgenooten, en met dieren van verwante soorten, leeft hij in zeer goede verstandhouding; vooral het mannetje en het wijfje zijn innig aan elkander gehecht.
Nu is Ferdinand wel verloofd met de rijke Anna Stjärnhök, maar hij verveelt haar. Hij verveelt haar! En wat zal er dan van ons worden met onze drie koeien en onze negen paarden, met onze lieve, vroolijke jonge dames, die van 't eene bal naar 't andere willen, met onze dorre akkers, waar niets groeit, met onzen besten Ferdinand, die nooit een man wordt!
Thans had-i er nog den angst by, dat Dieper merken zou hoe hy zich verveelde, want en deze opmerking geef ik wèl voor nieuw niemand verveelt zich zonder schaamte. Men wordt er niet graag op betrapt, waaruit misschien de gevolgtrekking kan gehaald worden, dat het niet geoorloofd is zich te vervelen.
Ook de nachten brachten weinig verademing, want in dezen tijd van het jaar zinkt de zon slechts gedurende weinige oogenblikken achter den effen gezichteinder der grenzenlooze vlakte weg. De witgloeiende schijf verdwijnt slechts even in het Noorden en begint bijna terstond weder te rijzen. Die zon verveelt mij, klaagde Cornelia, terwijl zij haar bezweet gelaat afveegde. Het lijkt wel een oven.
De Schepper, dien 't ons past te vreezen Wordt door bedillen nooit geprezen. Die liefelijke toonen Behagen mij alrêe; Al heb ik weinig jaren, Ik zing zo graag eens meê. Wanneer mijn oudste broêrtjen Op 't clavecimbaal speelt, Dan vraagt hij mij, al spottend, Of 't mij niet ras verveelt? Dan zeg ik, lieve jongen! o Speel tog lang voor mij! Mogt ik het ook maar leeren, Ik deed mijn best als gij.
Ik verzuim zelfs mijn gewone bezigheden, ik geef nergens meer acht op, ik voer volstrekt niets uit. Nu spijt het mij haar te verlaten, en dan vrees ik, dat zij zich verveelt; ik, die nog wel dacht, dat het leven voor het huwelijk een ernstige beteekenis had en dat het eerst daarna een recht werkelijk leven zou worden!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek