Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juli 2025
Geen verheffingen van den grond, geen afwisseling van bouworde, niets opwekkends. 't Was een koud, regelmatig, afschuwelijk geheel. Niets beklemt het hart meer dan evenredigheid; want evenredigheid is verveling, en verveling is de grond der treurigheid. De wanhoop geeuwt. Men kan zich nog iets vreeselijker voorstellen dan een hel, waarin men lijdt, namelijk een hel, waarin men zich verveelt.
En zoo gaan, zonder dat het leventje ooit verveelt, uren, dagen, maanden, jaren en geslachten voorbij.
Nu zend ik dit gedeelte maar al vast weg en beloof u het vervolg, zoodra ik van u zelf vernomen heb, dat het journaal van den kluizenaar op de Werve u niet verveelt. Inmiddels als altijd de uwe. L. v. Huis de Werve.
Zij sprak met hem over haar moeder; zij geloofde alzoo aan de mogelijkheid, dat zij bij hem meer instemming zou vinden dan bij haar eigen moeder. "Hoe is het mogelijk, dat gij u in den winter niet op het land verveelt?" vroeg zij. "Vervelend vind ik het er nooit, wel eenzaam!" Zij zag hem aan. "Zou het toch mogelijk zijn," dacht hij. "Blijft gij lang hier?" vroeg Kitty. "Dat weet ik nog niet."
"Geërgerd?... Gut!... waarom?..." "Dat weet ik niet precies.... Aan alles.... 't Verveelt me hier. Ik kan het ook niet uithouden. Ik ga maar weg. Ik moet terug naar m'n werk.... U weet, ik houd tóch al niet van Rotterdam, en dan nu, van de week, al dat geëet en gedrink, en al die menschen in rokken, en mooie japonnen ... dat 's niks voor mij!..." Mevrouw Holman was een beetje geschrikt.
Het is een overal verbreid oud bijgeloof, dat aan den beet van de tarantula zulke vreeslijke gevolgen toeschrijft. Maar laten wij zien te bed te komen, ik zal u dan nog het een en ander verhalen als het u niet verveelt. Aangenomen, riep de kapitein, komaan, Dries! aan het werk, opdat wij kunnen slapen. Nog altijd krioelde het van insecten. Van alle kanten kwamen zij aanzetten in geregelde troepen.
Voor een poosje niets dan pret maken is wel aardig, maar altijd? neen, hoor! De soldaat verveelde zich, en die zich verveelt, is niet gelukkig. Hij had niets te doen. Geld verdienen behoefde hij niet; en dus werkte hij niet. Vechten behoefde hij ook niet; want er was geen oorlog. Pret maken daar had hij ook niet altijd zin in. Nu zat hij zooveel alleen op zijne kamer, en dat was niet gezellig.
"De laatste sluiers zijn verscheurd; ik heb veel huiselijk leed. Binnen een paar maanden kan ik te Parijs zijn. Bezorg mij daar in den omtrek of in Bourgondië een buiten. Daarin denk ik mij op te sluiten. Ik heb behoefte aan alleen zijn. De grootheid verveelt mij. Op mijn negen en twintigste jaar ben ik hard op weg een egoïst te worden.
Ook hij ergerde haar; zij vond hem archi-vervelend, en een rok stond hem zoo slecht, niets chic! In zijn duffel zag hij er ten minste flink uit! En zij vond gelegenheid even tot hem te zeggen: Spreek toch eens iemand aan, Henk. Je staat al den heelen tijd in dien hoek. Circuleer eens een beetje; je ziet er zoo uit, net of je je verveelt.... Je das zit scheef.
Hij kon niet gelooven, dat het maar gewone menschen waren, die zulk een macht hadden. "Kijk! Zoo gaan ze nu maar door dag aan dag, nacht op nacht!" zei de beer, en ging op den grond liggen. "Je kunt wel begrijpen, dat zooiets je verveelt. 't Is heerlijk, dat ik er nu een eind aan maken kan." "Zoo, kun je dat?" vroeg de jongen. "Hoe wil je dat doen?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek