Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 oktober 2025
O neen! antwoordde Marie schijnbaar achteloos. Ik was al vroeger iets begonnen.... een soort dagboek, een beschrijving van onze reis in Thüringen en het Schwarzwald, van verleden jaar, en ik wou er een schets, iets romantisch van maken, maar het verveelt me... Ik begrijp eigenlijk niet, hoe ik er toe gekomen ben, voegde zij er zacht bij.
Die ambtenaar, gewoonlijk gekozen uit het corps der koloniale bestuurders, woont alle beraadslagingen bij, zonder dat hem een bepaalde macht is gegeven. Hij verveelt zich gruwelijk op de Walliseilanden en wordt moedeloos en onverschillig in zijn isolement en zijn eenzaamheid.
Maar ik verveel je met mijn klachten, parlons autre chose! viel hij zichzelven met veranderde stem in de rede. Ik ben niet beleefd zooveel over mijzelven.... O, volstrekt niet, je verveelt mij in het geheel niet! antwoordde zij wat haastig, een weinig verdrietig, dat hij den draad harer fantasie eensklaps afsneed.
Doch, mort niet, gij, die met weinige stuivers uwe reize moet vervolgen. Wordt niet moedeloos, brave reizigers van den middelrang. En gij gij vooral geeuwt niet, die daar makkelijk in het dons wordt gewiegd. Ziet gij hebt niets dat u hindert; ziet, ú juist valt het zooveel lichter uw geest te verheffen. Waarom verveelt gij u?
Morgen of te naaste weke, hertinselde Ghielen wat bitsig, maar dan kalft ze wel, mij verveelt dat wachten ... en als ze niet kalft en heel den winter als een droge ratte blijft op stal staan, en den zomer daarbij?... Hij verslikte aan de opgewondene haast waarin hij opliep en ze gingen beiden geweldig aan 't hoesten.
Wie zich verveelt, mag zijn Russischen kamerdienaar, zijn loopjongen, den soldaat, dien hij bij zich in kwartier heeft, verzoeken hem dien avond door een solo-dans te amuseeren; deze verschijnt zonder lang te aarzelen, versierd, beschilderd, phantastisch opgetooid met de bonte doeken en lappen die hij bij de hand had, en de viool in den arm want hij is ook zelf zijn eigen orkest.
Als Eva dan zelve uit goedhartigheid bijna al de heerlijke overblijfsels van zoo'n feest naar haar ouders huis brengt, dan is het onaardig dat men iemand tot dank met allerlei onnoodige predikatiën verveelt, en halsstarrig weigeren blijft om van al die onbekende heerlijkheden iets te gebruiken. Bah! wat gaat het haar aan; maar verwijtingen uit jaloezie, uit.... Als het waar was!
"Dit oude Europa verveelt mij!" moet Napoleon eens gezegd hebben. En velen, dat werelddeel moede, hebben het hem later nagezegd. Napoleon uitte dat gezegde waarschijnlijk, toen hij het toppunt zijner macht bereikt had, toen hij geheel Europa aan zijne voeten zag en hem niets meer te wenschen over bleef.
Hier brak Don Alphonse zijn verhaal af en zei tegen den ouden kluizenaar: "Ik vraag u vergiffenis, mijn vader, dat ik zoo uitwijd over omstandigheden, die u ongetwijfeld vervelen zullen." "Neen, mijn zoon," antwoordde de hermiet, "het verveelt mij niet. Ik ben verheugd te weten hoeveel gij van de jonge dame houdt, waarvan gij spreekt. Daarnaar zal ik mijn raadgevingen regelen."
Voor al wat doen is heb ik het meestmogelijke geduld; voor langzaamdoen heb ik eerbied; maar nietdoen verveelt mij verschrikkelijk; ik kan niet wachten; geen lijdelijkheid! Het leven is er te kort en mijn bloed te gauw voor. "Festina lente!" Recte, sed festina!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek