Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 24 mei 2025


Wanneer deze twee hartstochten zich in de tegenwoordigheid van een dreigend gevaar te samen smelten, veranderen zij in razernij. Dit gebeurde ook onder de Vlamingen; hun ogen werden stijf en halsstarrig, hun tanden nepen zich bitsig opeen, een brandende dorst kwam hun mond dor en droog maken, en de adem, die uit hun hijgende longen opkwam, was kort en lastig.

Morgen of te naaste weke, hertinselde Ghielen wat bitsig, maar dan kalft ze wel, mij verveelt dat wachten ... en als ze niet kalft en heel den winter als een droge ratte blijft op stal staan, en den zomer daarbij?... Hij verslikte aan de opgewondene haast waarin hij opliep en ze gingen beiden geweldig aan 't hoesten.

Gij komt zeker vermaak scheppen in het leed dat uw vader mij aangedaan heeft? Maar ik zal uwen lekkeren vader wel vinden. Hij zal geenen enkelen Dahlia in zijn hof houden, al moest ik dieven betalen om ze te gaan aan stukken stampen." DE JONGELING, met spijtige kalmte. Ik weet niet, Mijnheer Fruyts, dat mijn vader u ooit misdaan hebbe: gij waart gisteren nog goede vrienden! DE VADER, bitsig.

De uitdrukking van zijn gelaat veranderde bij die uitroeping: zijn tanden kwamen bitsig opeen en kraakten, zijn handen omvatten de stijlen der tafel, alsof hij dezelve breken wilde; echter werd hij weder kalm en zijn gelaat betuigde meer droefheid. "Nu Meester, gedraag u als een man," sprak Deconinck. "Overwin ook de wanhoop, die vijandin der ziel.

"Mevrouw," viel Charles bitsig uit, "u betaamt het niet de broeder van Philippe le Bel van ontrouw te beschuldigen. Zal er om uwentwil gezegd worden, dat Charles de Valois een ongelukkige Landheer verraden heeft? Zal die schande over mijn wapenen komen! Neen o Hemel! Dit zal niet geschieden.

VICTOR, zijne stem, zonder het te weten, verheffende. Dan moeten ze mijn' pen maar vermaken. Karel, willen we wat pennekepik doen, eh? DE MEESTER. Silence daar, met dat lawijd! Victor, pas op dat uw geschrift niet goed is, gij zult het beklagen, vogel! EDWARD, die nevens Victor zit. Mag ik meê pennekepik doen? 'k Zal eene nieuwe pen geven. VICTOR, bitsig. Neen, gij moogt niet meedoen, aarzak!

Ik bid u, toont hem niet dat gij als overwinnaars komt en vergroot zijn lijden niet door hoogmoedige woorden." "Maar, Graaf De Valois," viel De Chatillon bitsig uit, "denkt gij, dat wij de wetten des ridderschaps niet kennen? Weet ik niet dat het een Franse ridder betaamt, zich na de zegepraal edelmoedig te gedragen?"

En het wijf schreeuwde weerom achter de deur zoo bitsig: Toe, luizevel, blijft ge weer luileeg in uw kot liggen tot 't al is opgeschept! Hij gromde iets en kwam met mijde treden in de woonkamer kijken. Zijne snede brood lag gereed bij zijne komme koffie en hij at haastig dien morgenkost.

Ze staalde hare geheime inzichten in die zekerheid en overwon hare zinnelijke zwakheid. Ze schudde haar hoofd. Ze glimlachte bitsig. Ge doet weer laf, zeide ze droevig, ge doet altijd laf. Hij ging vóór den spiegel zeer onverschillig zijn halsboordje strikken en hersnoerde zijn das. Hij begreep dat ze te veel van hem had afgekeken.

Ze zou Johannes niet doen wachten.... Omtrent den avond, als langs de muren der straten de eerste donkerte kroop, vertrok ze. Een hijgende jacht klopte met joepen en bonzen in hare leden en ze drilde gichtig door. Ze werd den wind niet gewaar, die nu heel bitsig ommevlaagde, aan hoeken van hooge huizen een wilde wirreling dansend, die plat hare rokken tegen hare beenen sloeg.

Woord Van De Dag

rozen-hove

Anderen Op Zoek