Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juni 2025
Blachevelle beminde Favourite, dus genoemd wijl zij in Engeland was geweest; Listolier aanbad Dahlia, die den naam eener bloem had gekozen; Fameuil had Zephine, verkorting van Josephine, tot geliefde; Tholomyès had Fantine, bijgenaamd de blonde, uithoofde van haar schoon goudkleurig haar.
Dat is zoo duidelijk als iets." "In dat geval," hernam Favourite, "de dood aan Blachevelle en leve Tholomyès!" "Leve Tholomyès!" riepen Dahlia en Zephine. En ze schaterden 't uit van lachen. Fantine lachte met de anderen mee. Toen zij, een uur later, haar kamer was binnengetreden, huilde ze.
Favourite hernam: "Ja, ik zou de wacht roepen! Meent ge, dat ik mij zou bedwingen, monster?" Blachevelle wierp zich in verrukking achterover op zijn stoel en kneep hoogmoedig zijn oogen dicht. Etende fluisterde Dahlia, temidden van het rumoer, Favourite toe: "Ge hebt uw Blachevelle dan wel heel lief?" "Ik!
Wijs en wijsgeerig zijn, is verschillend; en het bewijs er van is, dat, de kleine ongeregeldheden in haar leefwijze er buiten gelaten, Favourite, Zephine en Dahlia wijsgeerige meisjes waren, en Fantine een wijs meisje was. Wijs! zal men zeggen, en Tholomyès? Salomo zou antwoorden, dat de liefde een deel der wijsheid uitmaakt.
Een der vier werd de "jonge" genoemd, wijl zij de jongste was, en een de "oudste"; deze was drie-en-twintig jaar. Om niets te verzwijgen de drie eersten hadden meer ondervinding, waren lichtzinniger en meer op 't gewoel der wereld verzot dan de blonde Fantine, die zich nog in haar eerste illusiën bevond. Met Dahlia, Zephine en bovenal Favourite was dit het geval niet.
Neemt niet blindelings de beteekenis aan, welke zij ons geven. Ik zou mij in uw plaats Rosa noemen, miss Dahlia. Een bloem moet liefelijk rieken en een vrouw moet geestig zijn.
"Het arme paard!" zuchtte Fantine. "Nu gaat Fantine waarlijk de paarden beklagen?" riep Dahlia. "Kan iemand iets dommers doen!" Te zelfder tijd keek Favourite, die de armen kruiste en het hoofd achterover wierp, Tholomyès strak in de oogen en zeide: "En waar blijft nu de verrassing?" "'t Is waar. Het oogenblik is gekomen," antwoordde Tholomyès.
Gij komt zeker vermaak scheppen in het leed dat uw vader mij aangedaan heeft? Maar ik zal uwen lekkeren vader wel vinden. Hij zal geenen enkelen Dahlia in zijn hof houden, al moest ik dieven betalen om ze te gaan aan stukken stampen." DE JONGELING, met spijtige kalmte. Ik weet niet, Mijnheer Fruyts, dat mijn vader u ooit misdaan hebbe: gij waart gisteren nog goede vrienden! DE VADER, bitsig.
Met hunne Fransche lijsten altijd! Anders niet dan van deze ééne Dahlia. BIELENS, in het boeksken lezende. "N° 756, British Queen, Well's. Schoon van vorm, bladeren als muizenooren, witte grond, overgaande tot purper en geboord met violet. Welgemaakt; stijve steel. Blijft het huwelijk van uwe dochter met mijnen zoon nu vastgesteld na Paschen." FRUYTS, in gedachte dwalende.
Komt gij om met hem over gewichtige zaken te spreken, hij luistert niet op uwe woorden en brengt u bij zijne Dahlia's. Hier begint hij zijn gewoon liedeken: "Eene schoone bloem, eh? Zie eens, hoe fijn van vorm! Zuiver van tint, niet waar? Is er toch iets schooners op de wereld dan de Dahlia?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek