United States or Tanzania ? Vote for the TOP Country of the Week !
Hij hield zich echter vast overtuigd, dat Wybe Sjoerds in den loop van den morgen wel terugkeeren zou, en maakte zich volstrekt niet ongerust. Om half tien nam hij vluchtig afscheid van zijn huisgenooten, die hij op luchtigen toon geruststelde, en liep den Zuiddijk af, om zich naar de hoeve van Floris Geurtsz te begeven.
Help maar eens kijken, of binnen drie dagen de Spekken hier niet heer en meester zijn, en dan komen wij van den regen in den drop. 't Is eene schande dat zeg ik, en Wybe Sjoerds is waard, dat hij opgehangen wordt aan de eerste galg de beste!"
Wybe zelf was zwak en weerbarstig, beiden genoeg, om daarin met de weerspannelingen eenstemmig te zijn: de stad omtrekkende koos hij zich een eigen weg, en wendde het met de hem bijgebleven manschappen dwars door West-Friesland heen naar Medemblik, van meening zijnde om over te schepen naar Friesland. Te Medemblik wachtte hem geen beter onthaal.
»Dat doet goed!" zei Joachim, zijne kan met een zwaren slag op de tafel neerploffende, zoodat het Marten verwonderde, dat zij niet in scherven uit elkander viel. »Lekker bier, dat zeg ik!" »Maar te licht, 't lijkt wel regenwater!" viel Hopman Wybe in. »Kom huisman, je hebt wel wat beters, zou ik meenen. Laat ons eens wat zwaarder bier proeven, dat je naar het hoofd stijgt.
Op het middaguur van den twaalfden July 1572 zette Hopman Wybe Sjoerds den voet op de sport des ladders, die ongelukkig genoeg zijn anders gansch niet roemlooze loopbaan besluiten zou. Weinige oogenblikken later was hij een lijk, evenals zijn vaandrig, die naast hem gehangen werd." In Saardam keken velen dus vruchteloos naar zijn terugkomst uit; zij zouden hem daar nimmer meer zien.
»Pang!" klonk het, ditmaal uit het roer van den Hopman, en waarlijk, het dier was doodelijk getroffen, hoe beneveld de oogen van den schutter ook waren. »Zóó moet je schieten, brave jongen, zóó moet je schieten, Joachim!" pochte Wybe Sjoerds op dronkemansmanier. »Al had ik een heel vat leeggedronken, ik raak toch nog zoowel een haan als een Spanjaard!
Hopman Wybe was echter niet teruggekeerd. »Hij was," zegt Hofdijk in zijne beschrijving van den Kennemer Vrijbuiter, »een uitmuntende Watergeus gebleken, maar den eersten krijgsmansplicht gehoorzaamheid, was hij vreemd gebleven, en het eerste vereischte van een goed aanvoerder zich onvoorwaardelijk te doen gehoorzamen, had hij zich niet eigen weten te maken.
Marten kan niet in de Westzijde komen, zonder den Dam te passeeren, en daar móéten zij hem haast wel opmerken..." »O Moeder, laat dat maar aan mij over," viel Marten lachend in. »Ik weet wel een middel om de Westzijde te bereiken zonder den Dam te passeeren, en bovendien kan ik Kees meenemen. Als Wybe Sjoerds of zijn fraaie vaandrig dien zien, zullen ze mij wel met rust laten.
»Goeden dag, Moeder!" zeiden de vreemdelingen. »Heb je lekker zwaar bier in huis? Haal dat dan te voorschijn en schenk in, maar wat vlug, want de tong kleeft ons aan het gehemelte en mijn keel is zoo droog als het stof op den dijk." De mannen namen ongenoodigd plaats, Wybe Sjoerds op den stoel voor het raam, waar Floris Geurtsz altoos zat, en Joachim op dien van Fijtje.
»Ja, dat is onheil," prevelde ook Heer Jan. »'t Moeten de Spanjaarden zijn! Dan is dan moet Wybe Sjoerds niet teruggekeerd zijn." Marten zocht met zijn oogen de plaats, waar de hoeve zijner ouders gelegen was. Genadige hemel! Ook daar stegen zware rookkolommen omhoog. De arme jongen begon te beven over al zijne leden.