United States or Sri Lanka ? Vote for the TOP Country of the Week !


Bel-Accueil, de zoon van Courtoisie, noodt hem tot de rozen, maar dan komen de bewakers van de roos: Danger, Male-Bouche, Peur en Honte, en verdrijven hem. Nu begint de verwikkeling. Raison daalt van haar hoogen toren, om den minnaar te belezen, Ami troost hem, Venus spant haar kunsten tegen Chasteté, Franchise en Pitié brengen hem naar Bel-Accueil terug, die hem toestaat, de roos te kussen.

Het zijn alle vormen van »Güte" en »Pitié" die de Duitse en Franse vertellingen van de 13de eeuw verheerliken. Maar in de eerste plaats is het toch de min in alle soorten en graden waar de romans en vertellingen over handelen; de liefde is de bloem van het ridderleven en de gehele edele menselikheid.

De toestand, waarin Frankrijk verkeerde in de eerste dertig jaren van de vijftiende eeuw, dat is dus even vóór en tijdens het leven van Jeanne d'Arc, kan met één enkelen trek niet beter en vollediger geschetst worden, dan met dit woord van Jeanne zelf: »grande pitié était au royaume de France«. De toestand was erbarmelijk, de ondergang van het wettige koningshuis scheen nabij.

Doodelijk gewond, werd hij op de trap neergelegd, terwijl hij de woorden uitsprak: ""Mon Dieu, ayez pitié de mon âme; mon Dieu, ayez pitié de ce pauvre peuple"". Vervolgens in deze zaal teruggebracht, gaf hij den geest." "Tot herdenking van den dood van Prins Willem van Oranje op 10 Juli 1584 is deze zaal 1884-1886 hersteld".

En hoe is het met haar? Wanneer heb je haar voor het laatst gezien?" "Eergisterenochtend. Zij was niet erger en niet beter, maar zij is erg ongerust over jou, ze denkt, dat je ziek bent!" "Ga dadelijk met me naar de Pitié," zeide Rodolphe; "ik moet ze zien."

Is dat dus ook niet reeds een kwestie van »veine«? Om haar land te behoeden voor een wissen ondergang, moet Jeanne opgroeien in een tijd, dat »grande pitié était au royaume de France«. Om hare hervormingen en verbeteringen in te voeren, moest zij wantoestanden en verwarring aantreffen, om in de harten en hoofden van hare tijdgenooten voor het eerst begrippen te prenten van plicht, discipline en vaderlandsliefde, moest zij leven in den avond der middeneeuwen, om te werken en zich geheel te geven, moest zij een vruchtbaar arbeidsveld vinden.

Bovendien: is liefde zonde, dan brengt die zonde toch zoveel goeds met zich, dat God die licht vergeeft. »Pitié" is het de plicht van alle Kristenen, vooral van de vrouwen aan den dag te leggen, het is tegen de natuur dat een vrouw zich hard en ongevoelig zou tonen, het is niets minder dan doodslag om een aanbidder tot wanhoop en zelfmoord te brengen door zijn smeekbede niet te verhoren.

Ik zal je een brief voor de Pitié geven; een van mijn kennissen is daar assistent; ik zal hem vragen haar te behandelen. Als zij de lente haalt, kunnen we haar misschien nog heelemaal beter maken; maar als zij hier blijft, is het binnen acht dagen afgeloopen." "Ik zal het haar nooit durven voorstellen," zeide Rodolphe. "Ik heb het haar al gezegd," antwoordde de dokter, "en zij vindt het goed.

Heeft zij niet zelf haar volk de eenige religie gepredikt, die geen atheisten duldt, de religie van het vaderland? O zeker, zij erkennen, dat Jeanne visioenen gehad heeft en stemmen gehoord heeft, maar waar het voor hun op aankomt is, dat zij boven alles uit gezien heeft de »grande pitié qui était au royaume de France« en gehoord heeft de noodkreet van het vaderland, dat in gevaar verkeerde.

Het is zeer wel mogelijk, ja zelfs waarschijnlijk, dat Karel VII in de laatste dagen voor de eerste ontmoeting met Jeanne bijzonder mismoedig was. Zijn zaak stond er op dat oogenblik slecht voor en »grande pitié était au royaume de France«. Orléans belegerd, zijne troepen bij Rouvray weer verslagen.