Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juli 2025
Hij streek mismoedig de handen over het voorhoofd en den nek, terwijl zijn eega, Capitana Tintjang, zat te schreien en een boetpredicatie tegen hem hield in 't bijzijn van zijn twee dochters, die in een hoek stom, verbijsterd en ontroerd toeluisterden. "Ach, Heilige Maagd van Antipolo!" riep de vrouw. "Ach, Heilige Maagd van den Rozenkrans en van de Riem! "Och och!
Doch bedenk ook wel wat gij doet, wat gij waagt, welk lot u zou kunnen treffen, en ook hem, als eenmaal de liefde van den magthebber verkeeren mogt in toorn en in haat!... Maar ik spreek waanzinnige woorden, zeide hij weder mismoedig, terwijl hij het hoofd op de borst liet zinken; wat reden ook en wat regt heb ik om uwe wederliefde te eischen?
En de beide gladiatoren, Colosseros en Carpoforus, die zoo goede vrienden waren geworden, poogden den dominus moed in te spreken, maar hij schudde mismoedig het hoofd, tot eensklaps Cecilius in viel: Dominus.... We hebben je nu de heele maand hooren jammeren.... .... ja, j
Maar of hij al zocht, en soms aanving en dan weer ophield, om straks op nieuw te beginnen en nogmaals te blijven steken, zijn geheugen faalde, en mismoedig legde hij de nuttelooze luit ter zijde. Ik weet niets meer, zeide hij, ik kan mij niets meer herinneren, ik denk niet meer!... Hoe nu, mijn zanger! sprak Rezia lagchend, moet ik het dan zijn, die u voorga? Welaan!
Eene der beide jongere vrouwen moest geweend hebben; want zij hield mismoedig het hoofd over haar werk gebogen en hare oogen waren nog vochtig. "Kom, Brigitta, denk niet meer aan het voorval", zeide de oudere troostend. "Gij zijt te gevoelig; en daarbij, onze jonkvrouw heeft gelijk: wij arme dienaars mogen ons met de zaken onzer meesters niet bemoeien, zooals gij het soms doet."
Mismoedig en onverschillig nam hij zijn hoed en slenterde naar buiten, om een poosje naar Greta te gaan; maar hij vond het huis gesloten. Waarschijnlijk had Steffensen haar meê naar het feest genomen; ze vond het prettig onder menschen te zijn; allen kenden haar en hadden een vriendelijk woord voor haar en dan was er ook muziek. Abraham ging ook verder, de kant naar de fabriek uit.
Leert het van uwe postpaarden, dat slechts eene voetreis onuitputtelijk genot oplevert; ziet hoe mismoedig zij de koppen naar de aarde laten hangen, als zij worden afgespannen, en hoe het zweet hun uitbreekt van angst, dat zij reeds naar den stal moeten terugkeeren.
130 vermoeid, in honderd kringen, daar nederkomt, vanwaar hij snel opging, en mismoedig en gramstorig zich ver van zijnen meester nederzet? 133 zóó zette Geryones ons voetje voor voetje onderaan den steilen rotswand neder, en nadat hij zich van onze personaadjes ontlast had, 136 vlood hij weg als van pees een pijl. De achtste ommegang.
Nu een Admiraal die schoppen uitdeelt en zijne oogen mismoedig over de zee laat waren, toen een Admiraal wiens mond niet stilstond met het vertellen van de heerlijkheden, die men zien, den roem, dien men behalen, den rijkdom, dien men zich verwerven zou, een Admiraal wiens vurige oogen reeds, aan gindsche zijde van den Oceaan, de schatrijke Indiën, die hij gevonden had, zagen.
Maar een andere jongen riep iets van druiven die zuur waren en hij liep mismoedig heen. Kort daarop kwam Tom den jeugdigen paria van het stadje, Huckleberry Finn, den zoon van den stadsdronkaard, tegen.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek