Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juli 2025
"Wel," vroeg de kornel met gespannen ongeduld, "hoe hebt gij het er afgebracht?" De gevraagde antwoordde mismoedig: "Ik heb mij alle moeite gegeven; maar ik geloof niet, dat ik, voor hetgeen ik gehoord heb, meer van u zal krijgen dan de bedongen drie dollars." "Hoe zoo dat?" "Wel, omdat mijn luisteren tevergeefs is geweest. Gij hebt u schromelijk vergist, sir!" "Waarin dan?"
De botanische professor schreef een lange verhandeling over de hemelsche plant, en daarvoor werd hij in goud beslagen, en dit verguldsel stond hem en zijn familie zeer goed; en dat was het verblijdendste van de heele geschiedenis; want de plant was verdwenen, en de koning bleef mismoedig en bedroefd, «maar dat was hij vroeger ook,» zei de schildwacht. Het leelijke jonge eendje.
Alle menschen, die hem kenden, zagen het: het gezicht van den arme fleurde met den dag op. Zoo mismoedig als hij vroeger het hoofd had laten hangen, zoo moedig droeg hij het nu omhoog. "Wat zou er toch gebeurd zijn?" dachten de menschen. Niemand wist het, en niemand mocht het weten ook. Om den akker stonden hooge struiken; niemand zag den schat van den arme.
De Wijsgeer riep daar op mismoedig uit: Ellendige! hadt ge maar gezweegen, weg is nu al de verdienste mijner ontdekking! Zo gaat het met het bouwen van Hypothesen.
Voor dat alles had ik mijne persoonlijke grieven moeten ten offer brengen," en de generaal liet in diepe moedeloosheid het hoofd op de borst zinken. Tante Sophie zou zeker hare satisfactie hebben gehad, zoo zij die bewijzen van leedgevoel en naberouw bij den gebogen grijsaard had kunnen gadeslaan. Ik, als haar representant, meende hem troost te mogen geven. "Kom, Generaal! niet zoo mismoedig.
De waardin schuift met mismoedig gebaar den versmaden vuurbak zoo ver ze maar eenigszins reiken kan over 't roertafeltje binnenwaarts, en verbergt haar smart onder den uitroep: Wel man, als 't je niet lykt mot je 't maar zevend'half voet van je zetten. Graag of niet! 'n Mensch z'n lust' is 'n mensch z'n leven...
"Wij hopen, dat nu spoedig alles beslist zal worden. Weet je, men mag niet alles vooraf beoordeelen," zeide Stiwa het portier openend. "Adieu! onze wegen gaan hier uit elkander." Zonder op te houden aan Anna te denken, zich in haar toestand te verplaatsen en medelijden met haar te gevoelen, kwam Lewin te huis. Hij vond zijn vrouw zeer mismoedig en door verveling gekweld.
Mismoedig stonden de passagiers op het natte dek en keken toe, hoe de lading werd verpakt, die bestond uit deelen van uit elkaâr genomen huizen, oude spoorrails, kisten met ingemaakte levensmiddelen, paarden, prikkeldraad, enz.
Ik bleef steeds gearresteerd, en was uittermaten mismoedig. Des daags daar aan volgende trokken wy zuidwestwaarts, en doorwaadden een zeer diep moeras, waar in wy nat bezweet ingingen, vermits wy tot hier toe te schielyk gegaan hadden: maar de gezondheid van onze soldaaten was geen zaak, waar over men zig bekreunde, van hoe veel aanbelang zy ook voor den goeden uitslag onzer onderneming was.
Toen Balin hem antwoordde, dat hij den strijd met Launceor niet gezocht had, schudde de wijze toovenaar mismoedig het hoofd en zeide: "Desalniettemin zult gij de gevolgen uwer daad ondervinden, want de dood dezer beiden is oorzaak, dat de edelste man ter wereld door uwe handen zal komen te sterven en door zijne dood zullen drie koninkrijken in rouw gedompeld worden."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek