Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 5 oktober 2025
Maar wij zetten in ons eerste hoofdstuk reeds uit één, hoe Jeanne door de bijzondere ligging van haar ouderlijk huis veel over de verschrikkingen van den oorlog hoorde spreken, dat zij wel degelijk wist, dat »grande pitié était au royaume de France«, dat het ook in de streek van Domremy volstrekt niet veilig was, en dat men ook daar, evenals in het geheele deel van Frankrijk, dat ten Noorden van de Loire gelegen is, zoowel direct als indirect de gevolgen van den oorlog ondervond, al hebben wij daarbij nog niet eens het oog op de ernstige gebeurtenissen van de tweede helft van Juli en van begin Augustus 1428, en die dus vielen tusschen het eerste en het tweede bezoek van Jeanne aan Vaucouleurs.
Nu treden in de gedachten niet alleen »Prix" en »Honneur" als handelende en sprekende personages op, maar ook »Attente", »Espoir", »Pitié" en »Doux-Semblant" en het hart van de schone wordt tot een gevangenis, waarvan »Bon-Espoir" de boeien zijn, het slot: »Bel-voir" en de cipiers: »Beau-Semblant" en »Dangier". Een poëties genre waarin men bizonder uitmuntte was die nabootsing van de Provençaalsche versdebatten over het een of ander eroties vraagstuk dat, merkwaardig genoeg met de naam van »jeux-partis" wordt aangeduid.
Dat zou ik je op het oogenblik niet kunnen zeggen, maar geamuzeerd had ik me! En jij, o mais c'est une pitié! Je verveelt je, je verkwijnt van verveling! Het is doodjammer, zie je. In éen woord, je bent een raadsel voor me! Maar dat bekoort me juist! Eline glimlachte weemoedig en antwoordde niet.
Morgen zal ik je een formulier voor de Pitié zenden." "Beste jongen," zeide Mimi tot Rodolphe, "de dokter heeft gelijk. Je zoudt me hier niet kunnen verplegen, zooals het behoort; je moet mij naar het ziekenhuis laten gaan. O, ik zou nu zòò graag blijven leven, dat ik de rest van mijn leven mijn linkerhand in het vuur zou houden, als ik de jouwe in mijn rechter mocht hebben.
Zij maakten groote reizen en konden dus veel vertellen, maar in dien tijd van rampspoed liepen de gesprekken en handelden hunne verhalen steeds over hetzelfde onderwerp, waarover men nooit uitgepraat raakte: de verschrikkingen van den oorlog en de »grande pitié qui était au royaume de France«. De kleine Jeanne zat daarbij en hoorde die verhalen aan.
Wouter was wreed genoeg, de herinneringen van den ouden man aantezetten tot wat gehuppel. Jazelfs hy verwachtte een flinken sprong, 'n saut périlleux. De onkunde der jeugd is wreed cet âge est sans pitié , zei de fabeldichter en Wouter wist niet wat-i deed, toen hy vroeg: En is Liesje met haar vryer getrouwd, m'nheer?
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek