Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 29 juli 2025
Vergeten wij niet, dat voor een kind, levende op het platteland, in de eerste jaren van de vijftiende eeuw, de kerk doorgaans de eenige plaats was, waar het iets kon zien, dat naar een beeld of schilderij geleek. Jeanne had voor de afbeeldingen, die zij in de kerk van Domrémy zag, alle aandacht van een kind, dat zich rekenschap geeft van hetgeen zij om zich heen ziet.
Ze was mijn vriendin«. Van Isabellette hooren wij dat Jeanne armen en ongelukkigen lief had en ze gaarne hielp. Voor hen was ze zelfs steeds bereid haar bedje af te staan en zelf op den grond bij den haard te gaan slapen. Merkwaardig en in het oog loopend is, dat de meeste verklaringen van de getuigen uit Domremy, een punt gemeen hebben.
En tot slot de pastoor van Domremy: »Jeannette was een goed, eenvoudig en welopgevoed meisje«.
Daarna wordt een aanvang gemaakt met het onderzoek te Domremy, Vaucouleurs, Poitiers, Chinon, Orléans, enz. enz., alleen niet te Reims en te Compiègne, en evenals in 1431 wordt een heele reeks van zorgvuldig uitgekozen getuigen gehoord.
Zij wijst in deze eerste jaren hare stemmen op de schier onoverwinnelijke moeilijkheden aan haar taak verbonden: hoe kan zij wegkomen van het ouderlijk huis, hoe zal zij den Dauphin bereiken, die in een van zijne kasteelen aan de Loire vertoeft, dus op een afstand van eenige honderden kilometers van Domrémy, terwijl de tusschengelegen streek onveilig wordt gemaakt door vijandige Engelsch-Bourgondische troepen of ongeregelde plunderende benden?
Luister maar: Hauviette: »Jeanne was goed, eenvoudig en zacht«. Mengette: »Het was een goed, eenvoudig en vroom meisje«. Isabellette: »Zij was zelfs eenvoudig en goed«. Gérardin: »Zij was bescheiden, eenvoudig en vroom«. Simonin Musnier: »Jeannette was goed, eenvoudig en vroom«. Perrin de klokkenluider van Domremy: »Jeannette was steeds een goed, kuisch, eenvoudig meisje«.
Ten slotte een raad of een verzoek aan den lezer: Prent goed in Uw geheugen en houd steeds voor oogen, dat wat hier volgt de geschiedenis is van het leven van een jong meisje, geboren in 1412, verbrand in 1431, en dat dus niet ouder werd dan negentien jaar. Domrémy. Vaucouleurs. Chinon. Poitiers.
Evenals later de Rechtbank te Rouaan, heeft ook deze Commissie, voor den aanvang van het eigenlijke verhoor, alle mogelijke gegevens verzameld en zijn als getuigen gehoord allen, die te Domrémy, te Vaucouleurs of elders met Jeanne in aanraking zijn geweest.
In gezelschap van oom Durand, verlaat Jeanne dus, één van de eerste dagen van Februari, het ouderlijk huis en Domrémy, om er nooit meer terug te keeren. Zij is opgewekt en vol goeden moed.
Zij werd voor den rechter te Toul geroepen op aanklacht van een jongen man uit Domrémy, die beweerde, dat Jeanne hem trouwbeloften had gedaan. Later, in het proces te Rouaan, keert men de zaak om en verwijt men Jeanne, dat zij den jongen man had doen dagvaarden.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek