Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 29 Μαΐου 2025
Μα σ' όλο το ύστερο εσύ μούδε το Θωμά, μούδε το Στρατή θα στεφανωθής. Εσύ την Πηγή θα πάρης, απού 'ν' ένα κομμάτι μάλαμα η καϋμένη και θα πας να κάτσης στο σπιτάκι σου και μούδ' οχλούς, μούδ' ανακατώματα. — Να πούμε και τάλλο· το χατήρι του θα του κάμης εσύ, παιδί μου, είπεν η Ρηγινιώ, να παραιτήσης την Πηγή, για να τήνε δώση του Τερερέ; Στο πείσμα του και συ πρέπει να μη σύρης χέρα, να σκάση!
Αυτά 'ν' άσκημα πράμματα κι' άπρεπα και να τα παραιτήσης. Μια γυναίκα θα πάρης, δε θα πάρης δυο. Κιό προκομμένος ο κύρης σου την εδιάλεξε αυτή που θα πάρης. Σ' αυτήν να τα λες αυτά τα λόγια και να μην πειράζης άλλες κοπελλιές, γιατί θα βρης τον μπελά σου ... Α! αν δεν ήσουνε δεμένος με τσοι Θωμαδιανούς γή αν τα χαλάτε, τότε με όλη μου την καρδιά θάβανα τη βουλή μου να πάρης τη Μαργή ...
Φαίδρος Μα την αλήθειαν δι' εμέ πολύ καλύτερον είναι όπως ημπορέσω να σου επαναλάβω τον λόγον· διότι καθώς μου φαίνεσαι δεν θα με παραιτήσης καθόλου, εάν οπωσδήποτε δεν σου είπω. Σωκράτης Πάρα πολύ αληθώς εσκέφθης περί εμού. Φαίδρος Έτσι δα λοιπόν θα κάμω.
Ούτε ο βωμός ούτε ο ναός θα σε προστατεύουν, αλλά θ' αποθάνης. Εάν δε κανείς θεός ή θνητός θέλη να σε σώση, πρέπει πρώτον να παραιτήσης τας πριν ιδέας σου και να πέσης ταπεινή εις τα πόδια μου, και να περιποιηθής το σώμα μου και να μου χύνης μέσα από χρυσά αγγεία δροσερόν νερόν του Αχελώου και να εννοήσης ποίοι είναι εκείνοι κοντά εις τους οποίους ζης.
Ω Αρετή! πολύτιμος Θεά, συ ηγάπας πάλαι Τον Κιθαιρώνα, σήμερον Την γην μη παραιτήσης, Την πατρικήν μου. Στροφή Α Γη των θεών φροντίδα, Ελλάς ηρώων μητέρα, Φίλη, γλυκεία πατρίδα μου Νύκτα δουλείας σ' εσκέπασε, Νύκτα αιώνων. Ούτω εις το χάος αμέτρητον Των ουρανίων ερήμων, Νυκτερινός εξάπλωσεν Έρεβος τα πλατέα Πένθυμα εμβόλια.
Αλλά το φέγγος χάνεται Της σελήνης· σε αφίνω· Πάλιν θέλω σε ειδείν Ότε η ζωή σου λείψει, Και τότε μόνον. Με την ευχήν μου ύπαγε· Άλλο δεν λέγω· θέλω Εις την συνείδησίν σου Τα λοιπά φανερώσειν Ύστερον . . . χαίρε. . . Τέκνον μου χαίρε .. — Πρόσμενε, Τον υιόν λυπημένον Μη παραιτήσης. Έπεσε Και μένουν οι οφθαλμοί μου Εις βαθύ σκότος.
Η Δηλαρά τότες από την χαράν της, α ακριβέ μου Κουλούφ, εφώναξε με ανοιχτές τες αγκάλες, έλα να λάβης τον μισθόν της σταθερότητός σου, που ευχαριστήθης να κακοπάθης παρά να παραιτήσης την Δηλαράν· μα αλλοί εις εμέ, που δεν είμαι ήσυχη στοχαζομένη το τι έχουν να σου κάμουν εκείνοι οι βάρβαροι αύριον.
Η χήρα εφάνη διστάζουσα· έπειτα είπε μασώσα τους λόγους της: — Εγώ λέω να τσι παραιτήσης και τσι δυο· και τη Μαργή και την Πηγή ... Αυτές είνε κουζουλοκοπελιές, άμυαλες ακόμη ... Και να κάμης την απόφασι ... να πάρης μια φρόνιμη γυναίκα ... μια γνωστική ... Τέτοια γυναίκα σου πρέπει τ' απατού σου.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν