United States or Burkina Faso ? Vote for the TOP Country of the Week !
Το έθνος ζούσε πάντα, και τόδειξε όταν αναγκάστηκε ο Αρκάδιος να νομοθετήση να γράφεται κάθε δικαστική απόφαση στη γλώσσα του· τόδειξε τότες που δεν πέρασε του Γαϊνά το θέλημα με τους Αρειανούς· και τέλος όταν ξέσπασε η οργή του κ' έπεσε αστροπελέκι απάνω στους Γότθους. Μα κι άλλα πολύ μεγαλήτερα και πιο δοξασμένα σημάδια της Ρωμαίικης της ζωής και δυναμωσύνης θα δούμε στακόλουθο το κεφάλαιο.
Όταν βλέπη τις τον εχθρόν εις τοιαύτα σφάλματα περιπίπτοντα και μετρών τας ιδίας του δυνάμεις επιχειρή την προσβολήν ουχί τόσον εκ του φανερού και εξ αντιπαρατάξεως, όσον σύμφωνα με το ωφέλιμον προς την παρούσαν περίστασιν, επιτυγχάνει συχνότατα. Αποβαίνουν πλέον δοξασμένα τα στρατηγήματα εκείνα, διά των οποίων απατών τις όσον δύναται τον εχθρόν ωφελεί μεγάλως τους φίλους.
Και το πιο χερώτερο, που όλα εκείνα τα θεωρητικά του στοιχεία, τα δοξασμένα και τα μυριοκαμάρωτα, έγιναν ύστερα γάγγραινες φοβερές μέσα στ' αρρωστιάρικα σπλάχνα του. Καθώς δα είδαμε τη Σοφιστική. Θεωρητικός λοιπόν και με καλά, θεωρητικός και με κακά ο Ελληνισμός. Με τα καλά του φωτίζει τον κόσμο και δοξάζεται. Με τα κακά του σκοτεινιάζεται και ταπεινώνεται.
— Τη βλέπει κανείς και νομίζει πως άμα κρυφθή στη γη θα κρυφθή κι ο ήλιος μαζί της· είπε ο Μήτρος ο Γλάμης. — Ήταν στην όλη Δημιουργία κάτι από τα πιο σημαντικά και δοξασμένα μέρη της κ' είνε φόβος με τον αφανισμό της να χαλάση τώρα κι ο κόσμος· εψιθύρισε με θλίψη του ο Γκενεβέζος. Ο Θεομίσητος δάγκωσε τα χείλη του. Δε θα πάψουν πια αυτά τα λιβανίσματα σ' ένα κουφάρι!
Και καθώς είχε στάλλα του έργα δεξί του χέρι το Βελισάριο, τον Τριβωνιανό, τη Θεοδώρα, έτσι και στα δοξασμένα χτισίματα του, στα μεγάλα εκείνα αρχιτεκτονικά του ποιήματα — που για τα μας αξίζουν το καθένα, ή τουλάχιστο ένα τους, μια αλάκερη Ιλιάδα — και δω βρήκε έτοιμο δεξί του χέρι τον αθάνατο Ανθέμιο, καθώς και τον Ισίδωρο.
Και τάχα τι παράξενο να κατέβαινε από τα δοξασμένα εκείνα τα ύψη; Όλα τα είχε της Ελληνικής ομορφιάς, εξόν το κατιτίς εκείνο που είνε της σκλαβιάς κι όχι της λευτεριάς, της ψυχής κι όχι της μορφής, μα έχει δεν έχει θανέβη και στη μορφή, και πότε σ' όλη την όψη μας περιχιέται, πότε δυο τρία της μέρη διαλέγει και φωλιάζει εκεί μέσα.
Το έθνος είναι δεν είναι &τρεις& μέρες που τον έδειξε τον ηρωισμό του. Τι θάλεγες ενός καλού μπεχλιβάνη, αν ξεφάντωνε και δυο τρεις μέρες ύστερ' από μια μεγάλη παλαίστρα! Όχι, Ακρόπολή μου, εγώ δεν απελπίστηκα. Ας έρθουνε μερικά άλλα παιδιά σου κι ας σέρνουν τα μαλλιά τους απάνω στα δοξασμένα σου τα χαλάσματα.
Και τότε οι πολεμόχαροι Αργίτες μες στο κάστρο τους Τρώες πίσω θάκλειναν τρομοπαραλυμένους, 320 και δοξασμένα — στου γραφτού το πείσμα — θα νικούσαν με την αντριά και τόλμη τους, μα σύντομα ο Απόλλος πύρωσε τον Αινεία εκεί, μιασμένος σαν τον κράχτη Περίφα, του Φωνάκλα γιο, που σπίτι τους γερνούσε κράχτης του γέρου του γονιού πιστός κι' αγαπημένος· 325 όμιος μ' αφτόν του μίλησε ο γιος του Δία Απόλλος «Αινεία, πώς θα σώζατε τ' όρθιο καστρί αν η μοίρα και κάπως δεν καλόθελε, σαν που πολλούς είδα άλλους δίχως βοήθια θεϊκιά — με τόλμη αντριά και θάρρος και μ' όσο αφτοί είχανε λαό — να σώζουν τα χωριά τους; 330 Μα εσάς πιο θέλει απ' των οχτρών τη νίκη σας ο Δίας, μα να! δεν πολεμάτε εσείς, παρά δειλιάτε αιώνια.»
Ο σπόρος που έπεσε μέσα στάγιό του χώμα, — που το βλέπεις κιόλας απλωμένο μπρος στα ψυχικά σου τα μάτια, — είτανε σπόρος γερός. Μα του καιρού εκείνου οι δουλευτάδες δεν ένοιωθαν από ψιλά κοσκινίσματα. Τονε σπείρανε λοιπόν καθώς βρέθηκε απάνω σ' εκείνα τα δοξασμένα βουνά. Απόμεινε μέσα κι ο σπόρος των τούρκικων αγκαθιών.
Αγκαλά έχοντας το δίκιο μαζί του, και δίχως τέτοια τέχνη, και μάλιστα με κάτι πιότερη επιμονή και θέληση, ακόμα καλλίτερα μπορούσε να τους αποστομώση τους θεομπαίχτηδες. Πιο ωραία απ' όλα είναι η αποστροφή του λόγου εκείνου, όταν αποχαιρετάει τα δοξασμένα μεγαλεία του Βυζαντίου. Έσυρε κ' έφυγε λοιπόν από τη Βασιλεύουσα ο Γρηγόριος, προς μεγάλη χαρά των εχτρών του, μα όχι και δίχως αξιοπρέπεια.
Λέξη Της Ημέρας