Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 15 Μαΐου 2025
ΗΜΙΧΟΡΙΟΝ Τον βλέπω, να, τον Μίμαντα τον καίει με τη φωτιά• κι' ο Βάκχος άλλον γίγαντα με το ραβδί το ειρηνικό κτυπά, που είνε γύρω πλεγμένο με κισσό. ΙΩΝ Ω ξένες, δεν μπορείτε. ΧΟΡΟΣ Μπορούμ' αυτό που θέλουμε να μάθουμ' από σένα; ΙΩΝ Πες τι λοιπόν, τι θέλετε. ΧΟΡΟΣ Νά, είνε αλήθεια τάχα το πως του Φοίβου ο ναός είναι στον ομφαλό της γης; ΙΩΝ Είνε στεφάνια μέσα του και γύρωθε Γοργόνες.
Κάθε αυγή με το πρώτο ανάβλεμμα του ήλιου, οι φρεγάδες αστραποβολούν, άγγελοι ασπροφόροι ανάμεσα στα γαλανά νερά. Τόρα ψυχή δεν έχουν· έρημες είνε από ναύτες και καπετάνιους. Όμως θα έρθη ώρα που ψυχή θα πάρουν και γοργόνες καστρορίχτισες θα σμίξουν και θα σύρουν πάλι στον δρόμο τους.
Όταν δε έφθασεν εκεί όπου ζουν αι Γοργόνες, φαίνεται ότι τας εύρε να κοιμώνται και κόψας την κεφαλήν της Μεδούσης επέταξε και έφυγε. ΙΦ. Και πώς τας είδεν αφού είνε αόρατοι; Και, αν συμβή να τας ίδη κανείς, δεν βλέπει πλέον τίποτε άλλο.
Μοι είπον δε ότι αι θαλάσσιοι Γοργόνες, δι' ων χθες και πρώην έστιζον κατ' έθος τα στήθη και τας ωλένας πολλοί των ημετέρων ναυτικών, έχουσι την αρχήν εκ του διηγήματος τούτου. Το πένθιμον τέλος. Σκότος βαθύ εκάλυπτε πάσαν την γην, και η Αϊμά είχεν εισέλθει μετά του πατρός της εις το καταφύγιον εκείνο. Η νέα εξεπλάγη εκ του ασυνήθους τούτου εσωτερικού.
Αι δύο μεγάλαι γοργόνες αι γαλάζιαι, τας οποίας έφερεν επί των δύο σκληρών βραχιόνων του υπερηφάνως, γεγραμμένας διά βελόνης, εμβαπτισθείσης εν διαλύσει πυρίτιδος και ο μέγας δικέφαλος αετός εν μέσω του στήθους του με ανοικτάς τας πτέρυγας και τον σταυρόν εν τω μέσω κατά τον αυτόν τρόπον κεντηθείς, εμαρτύρουν γενναίον άνδρα παίζοντα με την πυρίτιδα και με το αίμα του.
Τι να ίδη; Περικαλλής κόρη ανέβη εις το κατάστρωμα, αλλά δεν ήτο όλη κόρη. Από της οσφύος και κάτω ήτο ιχθύς. Ο Αννίβας εξέστη προς το θέαμα τούτο. Αι Σειρήνες λοιπόν, ή Γοργόνες κατά τους ημετέρους ναύτας, αι μυθολογούμεναι αύται θαλάσσιαι νύμφαι, υπήρχον πραγματικώς, δεν ήσαν της φαντασίας πλάσματα! Ιδού ο Βελμίννης έβλεπε τούτο ιδίοις οφθαλμοίς.
Ο Βάκχος εφιλοτιμήθη να δωρήση χιλίους ασκούς οίνου εις τον Ποσειδώνα. Και έως την αυγήν εφάνησαν μεθυσμένοι όλοι οι Τρίτωνες, και αι Γοργόνες ελαφρά ζαλισμέναι, πλέουσαι μαλακά εις το κύμα, κ' αι Σειρήνες ετόνισαν φαιδρόν παροίνιον άσμα διά τους θεούς, το οποίον ήτο θρήνος και πικρά ειρωνεία διά τους θνητούς ανθρώπους και την μοίραν των . . .
Όχι, δεν είναι γυναίκες αυτές. Πες τις Σειρήνες, Γοργόνες, ό,τι θες. Πες τις αγγέλους που τους έχει μαζί του παρμένους ο Βελζεβούλης κατεβαίνοντας από το ουράνιο παλάτι του κάτω στο σκοτεινό Βασίλειο της Αμαρτίας. Κι άλλο έχω κρυφά να σου πω, μα να βγούμε πρώτα. Δος μου το χέρι σου. Πρόσεχε τον Αράπη. Να μας πάλι στο δρόμο. Το κρυφό να σου πω τώρα: Δε φταίν' οι Χανούμισσες.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν