United States or Syria ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ανιστορώντας όμως τους φοβερούς βαρβάρους που παραμόνευαν απέξω και τον κίντυνο που φοβέριζε το κράτος, λέμε πως τύχη του να κυβερνιέται από ανθρώπους, που κι α δεν είτανε μεγάλοι, στάθηκαν όμως κάτι πιο άξιοι και πιο γνωστικοί από τους δυτικούς, που μια κι άρπαξαν την μπόρα δε βάσταξαν, παρ' αφανίστηκαν από τα ίδια τα στοιχεία που η νέα Ρώμη πολέμησε και ξέκαμε.
Όλους εκείνους τους πανώριους ναούς, τα θάματα εκείνα της Τέχνης που Θεός το ξέρει α θα δυνηθή πια να ξαναστήση παρόμοια στον κόσμο ανθρώπινο χέρι, αντίς να τους αφήσουνε κλειστούς, ή τουλάχιστο να φανούν ίσια με τους Τούρκους γνωστικοί και να τους κάμουνε δικές τους Εκκλησιές, βαλθήκανε να τους γκρεμήσουνε, μην τύχη, λέει, και ξαναφανή κανένας Ιουλιανός και τους ξανανοίξη!
Κι' ως μέσα την ασπίδα ο μυλοπέτρας λίθαρος του σπάει, και του κλονίζει 270 τα γόνατα· κι' ανάσκελα ξαπλώθη, κουτουλώντας με την ασπίδα. Όμως εφτύς τον σήκωσε ο Απόλλος. Και τότες πια θα ζύγωναν να σπαθολιανιστούνε, μον να! διο κράχτες — των θεών κι' αντρών μαντατοφόροι — ήρθαν, των Τρώων ένας τους, των Αχαιών ο άλλος, 275 κι' οι διο τους γνωστικοί, ο Νιδιός κι' ο θεϊκός Ταρθύβης.
Στις εκκλησιές χαρίσματα, στις ορφανές κοπέλλες προικιά, στους σακάτηδες μισθό κομμένο Πού θα πήγαινε η δουλειά; «Κράτα Μαστρο- Χαράλαμπε και για τα στερνά σου. Τα παιδιά σου συλλογίσου». Του λέγανε οι γνωστικοί. «Έχει ο Θεός. Ο Θεός είνε μεγάλος, έλεγ' εκείνος. Το καλό το βλέπει ο Θεός και το πληρώνει». Ώμορφα του το πλήρωσε. Με τον καιρό λιγοστέψανε οι δουλειές. Καράβια καινούργια τίποτε.
Μερικοί χωρικοί φύγανε στην ξενιτιά και ξαναγύρισαν πίσω, άλλος με δίχως χρήματα, άλλος με λιγοστά. Αλλά γνωστικοί άνθρωποι, και κείνοι που έφυγαν κι όσοι μείνανε στο χωριό.
Γιατί οι γνωστικοί ξέρουν πως ο άνθρωπος δε γίνεται ούτε με τα πολλά γράμματα, ούτε με τα πολλά χρήματα. Γίνεται με την οικογενειακή ανατροφή και με τη δουλειά.
Οι γονιοί οι γνωστικοί, όσοι νοιώθουν από κόσμο, δε θα σπρώξουν ποτέ τα παιδιά τους σε τέτοιο στραβό δρόμο, παρά θα τα αναθρέψουν έτσι, που να μείνουν σιμά τους, και θα τα μάθουν από μικρά την τέχνη τους. Έτσι μονάχα τα παιδιά θα γίνουν ά ν θ ρ ω π ο ι, δηλαδή χρήσιμοι στην Κοινωνία και στον εαυτό τους.
Να, πώς εμείς οι γνωστικοί και πνευματώδεις ευρίσκομε με γύραις, από παρακλάδια στραβά, τον ίσιον δρόμον· και μ' αυτόν τον τρόπον, 'πού σώχω δείξη και διδάξη, και συ πρέπει να ξεσκεπάσης τον υιόν μου. Εμπήκες τώρα; ΡΕΫΝΑΛΔΟΣ Εμπήκα, Κύριε. ΠΟΛΩΝΙΟΣ Χαίρε, και ο Θεός κοντά σου. ΡΕΫΝΑΛΔΟΣ Καλέ μου Κύριε! ΠΟΛΩΝΙΟΣ Κρίνε συ την διάθεσίν του από τον εαυτόν σου. ΡΕΫΝΑΛΔΟΣ Αυτό, Κύριε, θα κάμω
Ενέχυρα τα εργαλεία, ενέχυρα ο κερεστές, οι σκάρες, το ένα ύστερ' απ' το άλλο με τη σειρά τους. Σιγά-σιγά ο παραγυιός έγινε αφέντης και ο αφέντης παραγυιός. «Το περίμενες ποτέ σου;» Του λέγανε οι γνωστικοί του πατέρα μου. Εκείνος δε βαρυγνωμούσε. «Έτσι είν' ο κόσμος. Ένας ανεβαίνει κι' άλλος κατεβαίνει». Ως που κατέβηκε στον τάφο και μας άφησε στους πέντε δρόμους. Τακούς;
Άλλοι ως τόσο πιο γνωστικοί είπαν πως έν' απ' αυτά τα «μύρια» πρέπει να παραχώθηκε κατά λάθος, ώστε μύριες μυριάδες μονάχα πρέπει να είναι τα θύματα· πάει να πη, εκατό μιλλιούνια μονάχα! Κι ο πιο γνωστικός απ' όλους τους, ο Φαλμεράγιερος, έχτισε απάνω εκεί θεωρίες που αργότερα θα τις αγγίξουμε, αν και κατάντησε πια περιττό να μιλάη άνθρωπος σοβαρά για το θεότρελλο εκείνο ψυχοπαίδι της επιστήμης.
Λέξη Της Ημέρας