Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 16 Ιουνίου 2025
Επειδή δε οι Αθηναίοι στρατιώται ένεκα της στενοχωρίας του στρατοπέδου των επλησίαζαν τα άκρα της νήσου, διά να ετοιμάσουν το γεύμα των θέτοντες γύρω φρουρούς και κάποιος χωρίς να το θέλη έκαυσεν ολίγους θάμνους και ηγέρθη άνεμος κατεκάη εκείθεν ανεπαισθήτως το πλείστον μέρος του δάσους.
Το τι θα γίνουν λαχταρώ, κεφάλι πια δεν έχω, λες παραζάλη μ' έπιασε, κι' όξω η καρδιά οχ τα στήθια πηδάει, και κάτου μου λυγούν τα γόνατα και τρέμουν. 95 Μα αν να βοηθήσεις θες, αφού και συ δεν έχεις ύπνο, έλα και κάτου στους φρουρούς ας πάμε, για να δούμε μήπως αυτοί απ' την κούραση και νύστα αφανισμένοι ολότελα αποκοιμηθούν και τη φρουρά ξεχάσουν· τι στέκουν δες! κοντά οι οχτροί, μήτε κανείς κατέχει, 100 και νύχτα αν δεν τους συνεμπεί ν' ανοίξουνε κοντάρι.»
Εβάδισαν επί τινα χρόνον σιωπηλοί, μεθ' ό ο Χίλων είπεν: — Εγώ δεν θα προδώσω τίποτε, αλλά πρόσεχε τους διανυκτερεύοντας φρουρούς. — Τον Χριστόν φοβούμαι και όχι τους διανυκτερεύοντας, απεκρίθη ο Ούρσος. Ο Χίλων, όστις ήθελε να εξασφαλισθή κατά πάσης λυπηράς συνεπείας, δεν έπαυσε να παριστά εις τον Ούρσον ότι ο φόνος είνε απαισία πράξις. Συνομιλούντες τοιουτοτρόπως έφθασαν προ της οικίας.
ΕΥΓΕΝΗΣ Σεβαστέ μου Κύριε, να φυλαχθής· τα πέλαγο, αν πηδάει τα όρια του, με ορμήν τόσην δεν κατατρώγει το περιγιάλι, μ' όσην βίαν ο Λαέρτης μ' ανταρτών πλήθος τους φρουρούς σου στρώνει κάτω.
Και μήτε στρατό είχανε μήτε δύναμη άλλη εξόν από τους φρουρούς του παλατιού, τους Σχολάριους, ανθρώπους όχι του πολέμου παρά για τα μάτια. Είταν τότες ο Βελισάριος τραβηγμένος από το θέατρο των πολέμων και ζούσε ιδιώτης ως δέκα χρόνια.
Ένεκα τούτου δε ακόμη μάλλον κατήρτιζον το ναυτικόν των και ήσαν όχι αδύνατοι· διότι ότε ήρχισαν τον πόλεμον είχον εκατόν είκοσι τριήρεις. Έχοντες λοιπόν πάντα ταύτα τα παράπονα οι Κορίνθιοι πρόθυμοι έπεμπον την βοήθειαν εις την Επίδαμνον, προσκαλούντες τον βουλόμενον να μεταβή και κατοικήση εκεί και πέμψαντες φρουρούς εξ Αμπρακιωτών και Λευκαδίων και Κορινθίων.
Τι νάρθει ως το στρατό θνητός, και νιος αν πεις λεβέντης, 565 δε θα κοτούσε· τους φρουρούς δε διάβαινε κρυφά τους, μήτε και σάλεβε έφκολα της πόρτας μου το σύρτη· Έτσι άσε, γέρο μην κεντάς τη θλιβερή καρδιά μου, μήπως — και πρόσπεφτο έτσι εδώ — κι' εσένα δε σ' αφήκω γερό, και τότες στου Διός το λόγο θ' αμαρτήσω.» 570 Είπε, κι' ο γέρος σκιάχτηκε και τ' αγρικάει το λόγο.
Φοβούμενοι λοιπόν αυτόν διά τούτο το έργον, μήπως αποπειραθή και κατ' αυτών παρανομίαν τινά, άλλως δε πιεζόμενος υπό αφορήτων υποχρεώσεων, οι Αντάνδριοι εδίωξαν εκ της ακροπόλεως τους φρουρούς αυτού.
Μα τώρα πριν σηκώθηκε και να με βρει ήρθε πρώτος, κι' εγώ ίσα ίσα αφτούς που λες τον έστειλα να κράξει. 125 Μον πάμε, κι' όλους στα πορτιά θα σμίξουμε τους άλλους με τους φρουρούς μαζί, τι εκεί να συναχτούν τους είπα.» Τότες του λέει ο Νέστορας, ο γερο-αλογολάτης «Έτσι δε θα στραβοθωράει κανείς μας μες στ' ασκέρι, όχι δε θαν του λέει κανείς σα βγαίνει και προστάζει.» 130
Ο Βινίκιος τω έρριψε βλέμμα περίεργον. — . . . Και είσαι πραιτωριανός; — Μέχρι της ημέρας, καθ' ην θα ευρίσκομαι εκεί — και ο στρατιώτης εδείκνυε την φυλακήν. — Και εγώ λατρεύω τον Χριστόν! — Ευλογητόν το όνομά του! Ναι, αυθέντα· ηξεύρω . . . Δεν δύναμαι να σε αφήσω να εισέλθης· αλλ' εάν μου δώσης επιστολήν, θα την στείλω εις τον προς όν όρον με τους φρουρούς. — Σε ευχαριστώ, αδελφέ.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν