Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 3 Ιουνίου 2025
Θα γιάτρεβα πρώτα πρώτα την καημένη μας την ψυχή, την ψυχή του αθρώπου που το βράδυ, όταν ο ήλιος βασιλέβει, λύπη γιομίζει και θάνατο συλλογιέται, τη δύστυχή μας την ψυχή που όλο θέλει κι όλο δεν μπορεί, την ψυχή μας που έχει χάλια, γιατί είναι καλή και γενναία ψυχή κι όμως είναι περιωρισμένη. Αν είμουν Παναγιά, δε θα μπορούσε κανείς να μετρήση τα θάματά μου.
Η συνάντησις είχε συμβή κατά την εβδόμην ώραν της ημέρας, τουτέστι την περί την πρώτην μετά μεσημβρίαν. Εάν η πόλις Κανά είναι, ως πιστεύω, το σημερινόν Κεφρ Κεννά, θ' απείχε πέντε ώρας από της Καπερναούμ, και ο βασιλικός θα είχε καιρόν να φθάση εις Καπερναούμ την εσπέραν.
Η ανθρωπίνη διάνοια είνε ωχρόν κάτοπτρον των συναισθημάτων της ψυχής, μηδέν δυναμένη να εξεικονίση εκ τούτων, διά τούτο, εγκαταλείποντες την ιστορίαν των θειοτέρων εμπνεύσεων, κατατριβόμεθα συνηθέστατα με τα επεισόδια, αποπειρώμενοι να επιδείξωμεν την δύναμίν μας εκεί, ένθα μόνον την αδυναμίαν μας αποδεικνύομεν.
Το θέαμα τούτο, το οποίον εθεωρήθη ως σημείον υπό των πολιορκουμένων, επηύξησε την μελαγχολίαν αυτών. Αλλά καίτοι ήσαν περίλυποι και κατάκοποι, έμειναν αγρυπνούντες και μόνον εις την προσευχήν εζήτησαν ανακούφισιν. Αφού εψάλη δέησις εις τον ναόν, ο Γαβριήλ ωμίλησεν ως εξής: «Αδελφοί μου, έχετε πίστιν εις τον Θεόν και θα σωθώμεν. Μη φοβήσθε την δύναμιν του εχθρού.
Και λοιπόν τι φρονείς δι' εκείνον ο οποίος απομιμείται με τας συλλαβάς και με τα γράμματα την ουσίαν των πραγμάτων; Άραγε δεν ισχύει και εδώ ο ίδιος λόγος, δηλαδή αν μεν αποδώση όλα τα αρμόδια, θα γίνη ωραία η εικών — τόρα όμως η εικών είναι όνομα — εάν δε παραλείψη ή προσθέση ολίγα κάποτε, θα γίνη μεν εικών, όχι όμως ωραία; Και επομένως δεν θα έχωμεν άλλα μεν ονόματα καλώς κατασκευασμένα, άλλα όμως κακώς;
Αλλά επιστρέφοντες κάπως ολίγον εις όσα είπαμεν ας ενθυμηθούμεν ότι πολύ ορθά εσκέφθημεν, ότι, εάν εξαιρέσωμεν τους αριθμούς από την ανθρωπίνην φύσιν, δεν είναι δυνατόν ποτε να γίνωμεν λογικοί. Διότι δεν ημπορεί πλέον να αποκτήση τελειοποίησιν η ψυχή τούτου του ζώου, από το οποίον λείπουν οι αριθμοί.
Λοιπόν πιστεύσαντες προς το παρόν εις αυτήν την διάδοσιν και τον λόγον ας μοιράσωμεν αυτήν και δι' έκαστον τμήμα ας επικαλεσθώμεν ένα θεόν ή έν τέκνον των θεών και ας του αποδώσωμεν βωμούς και τα σχετικά με αυτούς, και ας εκτελούμεν συγκεντρώσεις διά τας θυσίας των δύο φοράς τον μήνα, ήτοι δώδεκα μεν φοράς το έτος διά την διαίρεσιν της φυλής, δώδεκα δε άλλας διά την όλην διαίρεσιν της πόλεως, πρώτον μεν βεβαίως χάριν των θεών και των σχετικών με τους θεούς, δεύτερον δε χάριν της εξοικειώσεώς μας μεταξύ μας και της γνωριμίας μας, καθώς θα ελέγαμεν, και όλης της επιμιξίας.
Αυτά δε είναι και καλά και κακά· και όχι μόνον από την έλλειψιν γνώσεως, αλλά και προηγουμένως ακόμη έχετε ομολογήση ότι από έλλειψιν μετρητικής γνώσεως· η δε πράξις εις την οποίαν σφάλλει κανείς διότι είναι άγνωρος, ηξεύρετε βέβαια και σεις οι ίδιοι ότι πράττεται από αμάθειαν.
Ο Βελισάριος όμως προτίμησε να φέρη το Βιτίγη στην Πόλη αιχμάλωτο μαζί με τη συνοδιά του και με πάμπολλα λάφυρα. Ύστερις από μερικά χρόνια, όταν έλειπε ο Βελισάριος στην Περσία, ξανάρχισαν τα δικά τους οι Γότθοι στη Δύση, και με το βασιλέα τους τον Τωτίλα ρήμαξαν όλη την Ιταλία. Ξαναστέλνεται λοιπόν ο Βελισάριος στην Ιταλία στα 545.
— Τι ώμορφη! έλεγε πολλάκις και η Θωμαή, θωπεύουσα μαλακά-μαλακά το ολόχρυσον εκείνο καλλιτέχνημα, με τας απαλάς της χείρας. — 'Σαν χρυσό φειδάκι, καλέ! Επανελάμβανε. — Φειδάκι που με φυλάει, έλεγε τότε ο Λαλεμήτρος μειδιών, φειδάκι που αντί για φαρμάκι με ποτίζει ζωήν. — Ποιος ξέρει ποια αμερικάνα θα σου την εχάρισε! Και διηγείτο τότε ο Λαλεμήτρος: — Ένας Εβραίος. Μου την επώλησεν ένας Εβραίος.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν