Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 22 Σεπτεμβρίου 2025
Τέλος μίαν ημέραν έφθασε με πρόσωπον τόσον σκυθρωπόν, ώστε ο πτωχός Βινίκιος ωχρίασεν ως τον είδε και έσπευσε προς αυτόν μόλις έχων την δύναμιν να ερωτήση: — Η Λίγεια δεν ευρίσκεται μεταξύ των Χριστιανών; — Ναι, αυθέντα, απεκρίθη ο Χίλων· αλλά εύρον μεταξύ αυτών και τον Γλαύκον, τον ιατρόν. — Τι λέγεις; ποίος είναι αυτός;
— Αχ! ανεστέναξεν εκείνος μέσα εις τον σάκκον. Τόσον νέος και πηγαίνω εις τον ουρανόν! — Κ' εγώ ο πτωχός, είπεν ο βοσκός, εγήρασα και δεν ημπόρεσα ακόμη να υπάγω εις τον ουρανόν. — Αν θέλης να τον ιδής, είπεν ο μικρός Κλώσος, άνοιξε τον σάκκον να έβγω εγώ να έμβης συ, και να υπάγης εις τον ουρανόν.
Φιλοσόφους δύνασαι να εύρης πολλούς ριγούντας και πεινώντας, παράσιτον όμως όχι• ή δεν είνε παράσιτος, αλλά δυστυχής ο πτωχός άνθρωπος ο όμοιος με φιλόσοφον. ΤΥΧ. Πολύ σωστά τα είπες αυτά. Αλλ' ότι κατά πολύ υπερέχει η παρασιτική της φιλοσοφίας και της ρητορικής πώς το αποδεικνύεις;
Πτωχός, αλλ' αγαθός οικογενειάρχης Ρώσσος, εκατοίκει μικράν καλύβην χωρίου τινός πλησίον της Μόσχας. Ενώ δε εσπέραν τινά κατεγίνετο περιποιούμενος την πάσχουσαν σύζυγόν του και τα έξ μικρά τέκνα του, ακούει κτύπους εις την θύραν της καλύβης του. Ανοίγει αμέσως· άνθρωπος δε άγνωστος και πενιχρά ενδεδυμένος παρουσιάζεται ζητών φιλοξενίαν.
Δηλαδή όστις λαμβάνει και δικαίως και αδίκως, αλλά δεν εξοδεύει ούτε δικαίως ούτε αδίκως, είναι πλούσιος, όταν συγχρόνως είναι και φιλάργυρος. Ο δε πάγκακος συνήθως, επειδή είναι πολύ άσωτος, είναι υπερβολικά πτωχός. Όστις δε εξοδεύει εις καλά έργα και απολαμβάνει μόνον από δίκαια, ούτε υπέροχος εις τον πλούτον είναι δυνατόν να γίνη ευκόλως ούτε πάλιν πολύ πτωχός.
Όλοι οι άνθρωποι ωθούνται προς τους κινδύνους· ο μεν πτωχός ενθαρρύνεται υπό της ανάγκης, ο δε πλούσιος υπό της υπερηφανείας του πλούτου, οι δε τυχόν άλλοι υπό άλλων παθών τα οποία έχουσι και τα οποία τους παρασύρουν.
Ο Σαικσπείρος ίσταται ως γίγας χρυσοστεφής εν μέσω απάντων των ποιητών της νεωτέρας εποχής, ενώ ο πτωχός Κορνάρος ούτε τον ταπεινόν στέφανον ελαίας, όστις τω προσήκει, ηυτύχησε εισέτι να περιβληθή.
Για 'με ωμίλουν κι' εις μικράς και εις μεγάλας σφαίρας, εγέννα ιλαρότητα η θέα μου και μόνη, ήμουν εγώ το ζήτημα κι' ο ήρως της ημέρας, αλλά με τας ιδέας μου κανείς δεν εσυμφώνει. Ένας και μόνος σύντροφος, υπάλληλος πτωχός, εις των λαμπρών μου ιδεών τα σύννεφα υψώθη, με ηκολούθει πάντοτε εκείνος μοναχός, πλην ποία αμοιβή γι' αυτό 'στον φίλον μου εδόθη!
Η αλλαγή προς το κακόν απ' τα καλά θα έλθη, ενώ απ' τα χειρότερα ξανάρχονται τα γέλια. Λοιπόν, καλώς τον άυλον αέρα π' αγκαλιάζω! Καμμίαν χάριν δεν χρωστά, αέρα, 'ς την πνοήν σου ο δυστυχής, που τον φυσάς 'ς της συμφοράς τα βάθη!... Ποιος είναι; Ο πατέρας μου!... Ωσάν πτωχόν ζητιάνον άλλος πτωχός τον οδηγεί!... Ω κόσμε, κόσμε, κόσμε!
ΕΔΓΑΡ Δος μου το χέρι σου εδώ. Ακόμη ένα βήμα κ' είσαι 'ς την άκρην του κρημνού. Δεν ήθελα να κάμω αυτό εδώ το πήδημα διά τον κόσμον όλον! Μέσα εδώ διαμαντικό θα εύρης, που αξίζει να το χαρή κάθε πτωχός. Και οι θεοί κ' αι Μοίραις να δώσουν καλορρίζικον το δώρον μου να είναι. Πήγαινε τώρα μακρυά. Αποχαιρέτισέ με. Παρακαλώ ν' μακρυνθής· ν' ακούσω ότι φεύγεις. ΕΔΓΑΡ Ώρα καλή, αυθέντα μου!
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν