United States or Sweden ? Vote for the TOP Country of the Week !


ΛΑΥΡΕΝΤΙΟΣ Τέτοιαις χαραίς ορμητικαίς ολέθρια τελειόνουν και σβύνουν εις την δόξαν των, καθώς εκεί που σμίξουν μαζή πυρίτις και φωτιά, φιλιούνται και ‘πεθαίνουν. Το μέλι το γλυκύτερον απ' την πολλήν του γλύκαν κανένας το σιχαίνεται και το αηδιάζει· λοιπόν και η αγάπη σου ας ήναι μετρημένη· εκείνη μόνη διαρκεί· αργά εξ ίσου φθάνει κ' εκείνος που αργοπατεί, και όποιος πολυτρέχει.

ΚΡΕΟΥΣΑ Θα κάμω, ναι, θα κάμω αυτό• Κι' αν ο Λοξίας θέλη στην αμαρτία την παληά διόρθωσι να δώση, βέβαια φίλος δεν θα ειπή πως έγινε για μένα, μα, με το νάνε πια θεός, θα τη δεχθώ τη χάρι. Μα ο Φοίβος θέλει επίπληξι μ' αυτά που πάει και κάνει! Πιάνει της κόρες με τη βια κ' ύστερα της προδίνει, κι' όσα παιδιά κλεφτογεννά ταφίνει και πεθαίνουν!

Πότε τη γαλανόλευκη θα ιδώ να κυματίζητο Σούλι καιτον Πίνδο μου, τάστρα 'ψηλά να 'γγίζη Ναρθούμε, 'ς τη σημαία σου να μαζωχτούμε όλοι, Και να κινήσωμε, γλυκειά μανούλα, για τη Πόλι!.. Πεινάς! Ο κόσμος τώμαθε, και όμως τα παιδιά σου Πεθαίνουν ολονένα, Πεθαίνουν...πεινασμένα!

Είναι μοναδικό αίσθημα και όμως μοιάζει πολύ με αμυδρό όνειρο, που βρίσκω όταν λέγω: «Αυτό είναι το τελευταίο μου πρωί. Το τελευταίοΚαρολίνα, δεν καταλαβαίνω καθόλου τη λέξη τελευταίο. Δεν είμαι τώρα σ' όλη μου τη δύναμη; και αύριο θα είμαι ξαπλωμένος στη γη χωρίς αυτή. Να πεθάνω! Τι θα πη αυτό; Λες, ονειρευόμαστε όταν μιλάμε για τον θάνατο. Είδα πολλούς ανθρώπους να πεθαίνουν.

Σήμερα έχομε λειτουργία για κείνους που γεννιούνται, και όχι για κείνους που πεθαίνουν. Καταλαβίγκος; Σήμερον είνε ημέρα για τους ζωντανούς, Ξεροκαταλαβίγκος; Και αμέσως, οπού λες, άλλε μου καλέ, «Χριστός Γεννάται» και πέρνει καιρό. Κ' εφαίνετο το γέλοιο του από δω και πέρα· ώστε γελούσε και το σημάδι του προσώπου του.

ΑΠΟΛΛΩΝ Αλλά κι' αν πέθαινε γρηά πάλι θα τηνε θάψουν μ' ακόμη περισσότεραις τιμαίς.... ΘΑΝΑΤΟΣ Ας είναι• βλέπω πως τώρα με τους δυνατούς πηγαίνεις και συ, Φοίβε. ΑΠΟΛΛΩΝ Τι είπες; Δεν το ήξερα πώς τον σοφό μας κάνεις. ΘΑΝΑΤΟΣ Όσοι πεθαίνουν γέροντες κάτι, θαρρώ, κερδίζουν. ΑΠΟΛΛΩΝ Ώστε το απεφάσισες; Τη χάρι δεν μου κάνεις; ΘΑΝΑΤΟΣ Όχι• Τον χαρακτήρα μου καλά τονε γνωρίζεις.

ΧΑΡΩΝ Επεθύμησα, ω Ερμή, να ίδω πώς είνε τα πράγματα της ζωής και τι πράττουν οι άνθρωποι, αλλά προ πάντων τι χάνουν, όταν πεθαίνουν, και μας έρχωνται κάτω όλοι με κλάμματα• διότι κανείς δεν κάνει αυτό το ταξείδι χωρίς δάκρυα. Εζήτησα λοιπόν από τον βασιλέα του Άδου άδειαν μιας ημέρας και, όπως ο Θεσσαλός εκείνος νέος , ανέβηκα εις το φως.

Αγαπώ όλες τις τάξες του έθνους μου και κάποτε δεν τις ξεχωρίζω, τα παλέματα των ατόμων, καθώς και των ομάδων, της κοινωνίας μου, δεν τα πολυλογαριάζω· παντού και πάντα υπάρχουν. Δε συλλογίζουμαι συχνά τα στομαχικά συμφέροντα. Δε λυπούμαι κείνους που, μην ξέροντας να βρουν ψωμί, πεθαίνουν από την πείνα. Άξιος ο μισθός τους. Έτσι δε με πολυσκοτίζουν ούτε οι άρρωστοι και οι αρρώστιες τους.