United States or Panama ? Vote for the TOP Country of the Week !


Διότι δεν επερνούσε πλέον η μπογιά των. Αλλά διά τρόπου αξιοπρεπούς και οι δύο. — Καλά, κυρά, είπε μίαν ημέραν ο δανειστής με γλυκύτερον ύφος. Ησύχασε. Αργότερα πάλι βλέπομεν. Ούτε εγώ να αδικηθώ, ούτε συ. — Έχεις δίκαιον, κυρά Ζωίτσα, είπε και ο δικολάβος μετά θριαμβευτικής ευφραδείας. Ηύρα το άρθρον του νόμου. Μα εκοπίασα πολύ. Μη φοβήσαι. Η προιξ δεν κατάσχεται.

Η επιθυμία ως τόσον διά να ξαναϊδώ εκείνην την νέαν και η ελπίδα που είχα εις το να με δεχθή με γλυκύτερον βλέμμα, μου έπαυσεν ολίγον την θέρμην και την άλλην ημέραν συρόμενος από τον τρελλόν μου έρωτα εξαναπήγα υποκάτω εις το συνηθισμένον παράθυρον, και έμεινα εκεί διά να ξαναϊδώ την ωραίαν μου κυρίαν.

Έπειτα μίαν σούπαν την ημέραν, δύο σούπες, τρεις σούπες την ημέραν. Τις δεν λείχει τα δάκτυλά του ενθυμούμενος την γεύσιν αμβροσίας της πρώτης πτέρυγος ορνιθίου και το γλυκύτερον νέκταρος πρώτον ποτήριον οίνου;

Ουδέν γλυκύτερον, όταν ο καιρός είναι τοιούτος, ή να ευρίσκεται τις επί του καταστρώματος ω κ υ π ό ρ ο υ ν η ό ς, π ε ρ ι μ έ ν ω ν μετά το πρόγευμα του γεύματος την ώραν, στηρίζων την κεφαλήν επί των γονάτων της ερωμένης του και μετ’ εκείνης θαυμάζων του ουρανού, της γης και των υδάτων το κάλλος.

Ευτυχείς λοιπόν αι κοινωνίαι, εις τας οποίας αι μητέρες, αφού με το γλυκύ γάλα του στήθους των θρέψωσι τα τέκνα των, ποτίζουσιν ακολούθως αυτά και με το έτι γλυκύτερον γάλα της αρετής, της χριστιανικής αγάπης και της φιλοπατρίας! Ακολούθως διηγήθη τα εξής περί του Θρασυβούλου και Πελοπίδου. Ενθυμείσθε βεβαίως από το μάθημα της Ελληνικής Ιστορίας πώς ετελείωσεν ο ολέθριος Πελοποννησιακός πόλεμος.

Κ' εφ' όσον απεμακρύνετο ο βλάχος, το τραγούδι ήχει εις την λαγκαδιά, γλυκύτερον και περιπαθές όσον η ποίησις και η αφέλειά του. Ο Δημήτρης, ο οποίος ήλπισεν επί στιγμήν ότι ο βλάχος θα διήρχετο πλησίον του και θα τον εβοήθει, ήδη ότε τον ήκουεν απομακρυνόμενον, κατέπεσεν εις εντελή απελπισίαν. — Εδώ θα χαθώ! εψιθύριζεν από καιρού εις καιρόν μετά πικρίας.

Μη εκπλαγήτε δε εάν κάμνω τοιαύτας παρακλήσεις χάριν αντιπάλου• η αγάπη μου προς τον οίκον τούτον είνε τόση, ώστε ήθελα και ο ρήτωρ όστις ομιλεί εντός αυτού ν' επιτύχη και διακριθή. Ότι ουδέν είνε γλυκύτερον της πατρίδος έχει λεχθή προ πολλού. Αλλ' όχι μόνον γλυκύτερον, αλλά και σεπτότερον και ιερώτερον δεν υπάρχει τίποτε άλλο.

Όθεν ενδυθείς ως χωρικός προσέρχεται άγνωστος εις το στρατόπεδον των εχθρών· εκεί δε διερεθίζων και προκαλών τους στρατιώτας, κατορθόνει επί τέλους να πληγωθή καιρίως υπ' αυτών, και ούτω ν' αποθάνη τον υπέρ πατρίδος θάνατον, τον ενδοξότερον και γλυκύτερον παντός άλλου θανάτου.

Αν δε η μεταβολή είναι, καθώς λέγει ο ποιητής, το γλυκύτερον από όλα, τούτο προέρχεται πάντοτε από κάποιαν κακίαν. Δηλαδή, καθώς ο κακός άνθρωπος είναι πάντοτε ευμετάβολος, ομοίως και η φύσις, η οποία έχει ανάγκην μεταβολής. Δηλαδή δεν είναι απλή, ούτε καθώς πρέπει.

Επομένως η ενάρετος ευτυχία είναι το καλλίτερον και αρεστότερον και ηδονικώτερον πράγμα, και όλα αυτά δεν ωρίσθησαν καλώς εις το εξής Δηλιακόν επίγραμμα: Το δίκαιον καλλίτερον, υγεία δ' αρεστότερον, Πλην να 'πιτύχη ό,τι ποθή απ' όλα το γλυκύτερον. Διότι όλα αυτά υπάρχουν εις τας καλλιτέρας ενεργείας. Αυταί δε η μία από αυτάς, η ανωτέρα, λέγομεν ότι είναι η ενάρετος ευτυχία.