United States or Uzbekistan ? Vote for the TOP Country of the Week !


Φρύδια για ιδές δοξαρωτά, γραμμένα με κοντύλι. Λες κ' είνε φίδια ζωντανά που σμίγουν και φιλιούνται, Λες κ' είνε φίδια ζωντανά που ερχόνται να με ζώσουν. Για ιδές αχείλη κόκκινα, σαν με βαφή βαμμένα, Που ανοίγουν και γλυκομιλούν, που κλειούνται και γελούνε, Σαν τα τριαντάφυλλα του Μάη το βράδυ την αυγούλα.

Τα κύματα δεν φοβίζουν πλέον. Ακτινοβολούν φως και ζωήν. Αρνάκια κάτασπρα, καμπουρωτά, σκιρτώσιν εν τη υγρά του Αιγαίου πεδιάδι και ακούεις τον γλυκύν βληχασμόν των. Χοροπηδούν. Κάθηνται. Γελούν. Φωνάζουν. Παίζουν. Συμπλέκονται. Φιλιούνται. Απορροφώνται. Χάνονται, κ' αίφνης αναγεννώνται.

'Στο σκοτάδι έρως μας καλεί, ουρανός και γη κρυφά φιλιούνται, κι' αν πεθαίνουν τώρα πιο πολλοί, μα και πόσοι τώρα δεν γεννειούνται! Παύει και ο κόπος κι' η δουλειά, παύουν τόσαι σκέψεις και φροντίδες, πού και πού γαυγίζουν τα σκυλιά, δεν ακούς βοή κι' εφημερίδες. Ησυχάζει τόνα κι' άλλο κόμμα, φλύαρος κανένας δεν 'μιλεί, ο Μορφεύς βουβαίνει κάθε στόμα δεν συνεδριάζει κι' η βουλή.

Τη στιγμήν αυτή η καρδιά μου ανοίγει Και μαλακόνει σα κηρί, που είταν σκληρή σαν πέτρα, Και γι’ άντρα μου σε δέχομαι και για γλυκό μου ταίρι. Φιλιούνται κι’ αγκαλιάζονται τα δυο τ’ αγαπημένα Και δε χορταίνουν φίλημα κι’ αγάπη δε χορταίνουν.