United States or Guyana ? Vote for the TOP Country of the Week !
Jego pies zwykł nosić laskę w zębach; ponieważ laska jest ciężka, więc ją trzyma pośrodku; w tem miejscu znać ślady psich zębów. Zęby są za duże na jamnika, za małe na wyżła. To może być... tak, to jest pinczer. Holmes przeszedł przez pokój i stanął we framudze okna. W głosie jego było tyle głębokiego przekonania, że nie mogłem się wstrzymać, aby go nie zapytać: Skąd taka pewność?
*Piotr.* Zagrajcie mi na basetli, panowie muzykanci, zagrajcie mi na basetli, jeżeli mi dobrze życzycie. *Pierwszy muzykant.* Dlaczego na basietli? *Piotr.* Bo moja dusza gra teraz na drumli. Zagrajcie mi co smętnie skocznego dla rozweselenia. *Pierwszy muzykant.* Daj nam waść pokój; nie pora teraz do gędźby. *Piotr.* Nie chcecie zatem? *Muzykanci.* Nie. *Piotr.* Czekajcie, zapłacę wam za to.
Od czasu do czasu jedna z kobiet klęczących lub leżących krzyżem, wstawała z ziemi i sennym, chwiejącym się krokiem przesuwała się przez pokój pełen cieniów, sama do czarnego cienia podobna. Cicho było. Czasem dawał się słyszeć szept modlitwy lub przez drzwi, uchylone do przyległego salonu, dochodził na chwilę szmer półgłosem prowadzonej rozmowy. Obudziłem się przed kilku minutami.
Proszę drzwi otworzyć! Odpowiedział nam jęk. Holmes uderzył pięścią w klamkę; wyskoczyła, drzwi stanęły otworem. Wbiegliśmy do pokoju z pistoletami w garści. Nie było w nim Stapletona. Oczom naszym przedstawił się dziwny i niespodziany widok. Pokój był rodzajem muzeum; w gablotach i na ścianach były rozpięte rzadkie okazy motylów.
Tak! tak! trzeba, żeby się mężuś lepiej odżywiał, trzeba, po szynkę posłać koniecznie. Biegnie do komody, odsuwa szufladę, wyjmuje ostatniego rubla i chwilkę stoi zafrasowana. Cóż będzie z jutrzejszym obiadem? E! poradzi sobie, już wie w jaki sposób. I uśmiechnięta, pokasłując trochę, wychodzi do kuchni. Tymczasem, stojący przy oknie mężczyzna odwrócił się i skrzypiąc butami przeszedł przez pokój.
Zwołana wojenna rada, Z rady zwada; Każdy każdemu się żali, Każdy przed każdym się chwali I każdy winę na każdego wali, Tchórzowi tylko wszyscy pokój dali. Obywatel tchórz w rządzie nie zasiadał, Ani wojskowo nawet nie służył, Więc w politycznem życiu się nie zużył, Ufny w niepokalaną swą przeszłość, tak gada „Obywatele! czas jest przystąpić do kwestji Czemu przypiszem klęski tej kampanji?
Zamek, rzekł Klucznik i wieś, oboje to nasze. Stryja, synowca, wołał Hrabia, całe plemie, Wyzywaj Zamek, wołał Klucznik, wieś i ziemie Zabieraj Pan to mówiąc zwrócił się do Hrabi Jeśli Pan chce mieć pokój, niech wszystko zagrabi.
Garstka domowników i służby w kilka chwil później napełniła pokój dogorywającego człowieka. Ostatnia przyszła staruszka, klucznica, z gromnicą w ręku. Żałobną świecę zapalono pośpiesznie i uklękli wszyscy. Krasnostawski przy samem łożu, trzymając w dłoni rękę pana Januarego. Chłodła mu ona w palcach coraz bardziej; stopniowo, powoli, charczenie, jęki, również ustawały, ucichły wreszcie...
Kochana Wandziu, list ten piszę do Ciebie już z nowego mieszkania; od trzech dni mieszkam już sam, na rue des Ecoles 1. 72. Mam ładny pokó; na czwartem wprawdzie piętrze, ale za to widok na cały plac przed Collège de France prześliczny. Pokój ustronny, cichy, doskonały do pracy, ale nie wiem zupełnie, jak ta praca pójdzie.
Właśnie kiedy Assessor podbiegł do Jurysty, Gdy już sobie gestami grozili szermierze, On raptem porwał obu s tyłu za kołnierze, I dwakroć uderzywszy głowy obie mocne Jedną o drugą jako jaja wielkonocne, Roskrzyżował ramiona nakształt drogoskazu I we dwa kąty izby rzucił ich od razu; Chwilę z rosciągnionemi stał w miejscu rękami, I Pax, pax, pax vobiscum krzyczał, pokój z wami!