United States or Timor-Leste ? Vote for the TOP Country of the Week !
Myśli, sam się z sobą biedzi. „Tak jest, kochance... tak, żonie!” I wierzy, i strach nań pada, I wątpi, i wstydem płonie; Myśli, sam się z sobą biedzi, Umyślił, już w odpowiedzi, Już... i nic nie odpowiada. „Umrzyj więc! ty śmiałeś żądać? Daj pokój żądaniom dzikim! Ty nie masz ufności w nikim, Wartoż dłużej świat oglądać?” On myśli. „Nikogoż z wiela? Sługi, żony, przyjaciela!...” On myśli.
*Julia.* Nie przysięgaj wcale; Lub wreszcie przysiąż na samego siebie: Na ten uroczy przedmiot mych uwielbień, To ci uwierzę. *Romeo.* Jeśli szczera miłość Mojego serca... *Julia.* Daj pokój przysięgom. Lubo się cieszę z twojej obecności, Te nocne śluby nie cieszą mnie jakoś: Za nagłe one są, za nierozważne, Podobne niby do blasku, co znika, Nim człowiek zdąży powiedzieć: błysnęło. Dobranoc, luby!
E !.. daj pokój, obrazi się, zresztą bogaty i epuzer... odrzekł z niechęcią Ładyżyński in faut lui laisser son illustre illusion. Ależ właśnie, przeciwnie! przerwał Dzierżymirski. "Bez złudzeń", to najlepsza reguła. Et je t'en prie, zrób, jak cię proszę...
Ty się jutro żenisz? zapytała wreszcie dziewczyna. Żenię, abo co? Nic!... daj ci Boże jak najlepiej! Przekleństwo uwięzło w gardle Wicka. A w którym ty kościele ślub będziesz brał? Wicek ramionami wzruszył. U Śnieżnej... ale, co ci do tego, ty mi czasem do kościoła nie przychodź! Słyszysz? Dziewczyna głowę podniosła.
Nie mogę, zawołała wreszcie. Łzy nie dają. Daj mnie, rzekła babcia podkomorzyna. I po cichu, szeptem, ale wyraźnie przeczytała słów kilka. Nie pamiętam dziś ich treści i po co?
Daj mi pan blankiet telegraficzny. Napiszę: „Czy wszystko gotowe na przyjęcie sir Henryka Baskerville?” Zaadresuję: „P. Barrymore, Baskerville Hall”. Jaka jest najbliższa stacya telegraficzna? Grimpen. U spodu zamieszczam adnotacyę: „Telegram ma być oddany do rąk p. Barrymore.
*Aptekarz.* Któż to woła takim Donośnym głosem? *Romeo.* Zbliż się tu, człowieku. Widzę, że jesteś w niezamożnym stanie; Weź te czterdzieści dukatów, a daj mi Drachmę trucizny takiej, coby mogła Po wszystkich żyłach rozejść się od razu I nienawistne życie odjąć temu, Co jej zażyje; coby tak gwałtownie Wygnała oddech z piersi, jak gwałtownie Lontem dotknięty proch wypędza pocisk Z czeluści działa.
*Benwolio.* Oddalmy się stąd, proszę cię, Merkucio. Dzień dziś gorący, Kapuleci krążą; Jak ich zdybiemy, nie unikniem zajścia, Bo w tak gorące dni krew nie jest lodem. *Merkucio.* Podobnyś do owego burdy, co, wchodząc do winiarni rzuca szpadę i mówi: Daj Boże, abym cię nie potrzebował! a po wypróżnieniu drugiego kubka dobywa jej na dobywacza korków bez najmniejszej w świecie potrzeby.
Dotychczas w mojem śledztwie nie dopisywało mi szczęście teraz uśmiechnęło się do mnie. Zwiastunem dobrej wieści był pan Frankland. Stał właśnie przy furtce swego ogrodu, wznoszącego się przy gościńcu. Dzień dobry, doktorze Watson! zagadnął mnie w chwili, gdym przejeżdżał mimo jego siedziby. Daj koniom odpocząć, a sam zechciej wstąpić do mnie na kieliszek wina.
Wnet posypały się zmieszane okrzyki radości i wybuchy śmiechu tem głośniejsze, że dwie butelki wódki były próżne, a piwo poodnosił już kelner, bo inaczej cały stół byłby zastawiony. Brawo! Dzielny chłop! To mi zabawa: zawieziemy żonkosia zdrajcę. Zapoznamy go z Lolą. Daj buzi! Jak Boga kocham, nie zbabiał!... Pocałowaliśmy się.