Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 juli 2025
Ic moet u spreken, comt te mi. Hoghe geboren vrouwe, dat si: Nu segt mi, wats u begheert? Sanderijn, dat mijn herte sere deert, Moetic u claghen minen noot. Hier es mijn lieve sone Lanseloet, Es met siecheden sere bevaen; Hi wert ghister navont also bestaen, Dat hi noit sint woort en sprac. Ic en weet niet, wat hem ghebrac Ochte wat dat hem deren mach.
O Sanderijn, gheeft mi raet, Mijn herte dat is te male ontstelt Ende van uwer minnen ghequelt, Dat mi costen sal mijn lijf. O Sanderijn, wel scone wijf, En machic uus niet gheweldich sijn, Dat sal mi costen dleven mijn, Ende ewelijc benic verloren.
Och Sanderijn, ende seldi mi Laten dan in dit verdriet, En sal uus mijns ontfermen niet, Dat ic troost van u mochte ontfaen Ende ghi met mi wout spelen gaen Hier neder in dit groene dal, Daer die voghelkine maken geschal Ende die bloemen staen in 't groen, Scone maghet, sender mesdoen Ende al sonder dorperheit?
Do, mi, fa, sol, mi, do, Celui-ce me rappelle Une valse
Dies ic mi met rechte beclaghen mach, Noch noit en quam in mijn ghemoet; Maer ghisteren, doen mijn here opstoet Ende soude te woude varen jaghen, Ic wane mine oghen noit en saghen, Scoonder wijf dan hi hier vant; Hi namse vriendelijc metter hant Ende brachse te hove met bliden sinne.
De fondsen van z'n belofte aan Styntje daalden vreeselyk. Wie toch kan aan preeken en spaarzaamheid denken, als er zóóveel te verdienen valt met ut, re, mi, fa, sol? Toch vond-i de zaak niet heel helder, en gaf te kennen dat 'n beetje nadere toelichting niet overbodig wezen zou. Op haar schoot, m'nheer? Ja. 'n Aartshertogin? Ja, van Oostenryk. Maar, m'nheer, hoe is dat mogelyk?
Mijn herten mochte wel van vrouden breken: Ic sie mijn kint ende ic hoert spreken, Daer ic om lide dit swaer tormint. Sijt wille come, wel lieve kint! Esmoreit, ic ben u moeder Ende ghi mijn kint, dies sijt vroeder; Want ic maecte metter hant. Esmoreit, selve dien bant: Daerin so haddic u ghewonden, Esmoreit, doen ghi waert vonden Ende ghi mi ghenomen waert.
Brachti mi goet litteken van haer Te bat soudix gheloven dan. Lanseloet, hoghe gheboren man, Ic sal u segghen principael Een litteken proper ende noyael Dat mi gaf die vrouwe reen. Si seide mi, dat ghi onder u tween Stont in enen sconen groenen bogaert, Ende dat daer quam van hogher aert Een edel valcke van groter weerde Ende beete neder op ene geerde, Die scone met haren bloemen stoet.
Hem was achter de coulissen een zoon geboren. De Utrechtsche burgerij kreeg eerst den volgenden ochtend lucht van het schandaal; en, gelijk zich denken laat zij schaterde. De dames giebelden achter hare zakdoeken; de heeren sloegen zich proestend op hunne buiken. Drie weken lang had men er pret van. Het was dan ook onbetaalbaar! kolossaal! Die snaaksche Moeder Natuur had er eens eene grap mee willen hebben! Had zij haren tijd wel guitiger kunnen kiezen? O Donna Elvira! Nú begreep men hoe het haar zoo ernst was met haar »Mi tradi quell' alma ingrata!" Ja ja! nú begreep men het! En wie mocht wel de vader zijn van den jeugdigen Giovannino? Wie had er de rol van Don Juan vervuld in dit
Nu willic steken minen horen Ende sien of mi God beraden mochte. Bi den here, die mi ghewrochte, Ic sie ginder porren een wilt, Daer mijn herte op es ghestelt. Ic wane noit man op ghenen dach Also sconen wilt en sach Als ghinder staet op ghene fonteine. Ene scone maghet ende ene reine, Dunct sijt mi sijn an haer ghedaen. Ay god here, mochtic die ghevaen, So en ware mine aerbeit niet verloren!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek