United States or India ? Vote for the TOP Country of the Week !
Mijn herten mochte wel van vrouden breken: Ic sie mijn kint ende ic hoert spreken, Daer ic om lide dit swaer tormint. Sijt wille come, wel lieve kint! Esmoreit, ic ben u moeder Ende ghi mijn kint, dies sijt vroeder; Want ic maecte metter hant. Esmoreit, selve dien bant: Daerin so haddic u ghewonden, Esmoreit, doen ghi waert vonden Ende ghi mi ghenomen waert.
Bi minen god Tervogan, Hi soude u hebben ghenomen dlijf, Want hi vermaets hem, die keitijf; Ic hoeret ende sprac hem aen Ende seide hem, het ware quaet ghedaen. Want hi soude doden den jonghen vooght Alsoe dat ic u jeghen hem cocht Om dusent pont van goude roet De jonghelinc: Bi den Here di mi gheboet. Die ondaet sal ghewroken sijn, Eer ic sal eten of drincken wijn, Nu moeti uwen indach doen!
Doch dit onderscheid en de aard van dezen verschillenden toestand, ten gevolge waarvan de Hollandsche Graven evenmin regt hadden op het tegenwoordige Friesland, is door weinige Hollandsche geschiedschrijvers in het oog gehouden. Terwijl Melis Stoke met volkomene waarheid kon zeggen: Zyt des seecker en ghewis, Dat het Graefschap van Hollant is Een stuck van Frieslant ghenomen,
Woord Van De Dag