Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 oktober 2025
De kersten coninc: O wi! ende waer hebbic dies verdient? Met rechte ic dat wel claghen mach. Mi dochte dat ic enen inghel sach, Als ic anesach haer edel lijf, Ende es so wreet dat felle wijf? Seker, neve, dat wondert mi. Nu gaet henen ende haeltse mi. Ic moetse emmer spreken hoeren. Robbrecht: Waer sidi, vrouwe hoghe gheboren? Comt toten coninc minen oem!
In den Rijmbijbel zien wij die overtuiging zoo sterk geworden, dat zij zich moet uitspreken. Hij bidt God: vergeef mij om der wille van dit werk dat ic mi besmet Ebbe in logenliken saken, Die mi de lichtheit dede maken Van der herten ende van den zinne Ende van der wereliker minne . Hier mag men ten minste van een omkeer spreken.
Haddickenes doet met minen handen, Doen ickenne vercocht, soe waer hi doot. Ay! ic hebbe den anxt soe groet, Dat mi daer af sal comen toren, Want comet uut, ic ben verloren. Dat icken vercochte den Sarrasijn. De kersten coninc: Gaet henen, Robberecht neve mijn, Tot mijnder vrouwen der coninghinnen, Die ic ewelijc met herten moet minnen.
Capitan Diego Sanchez, Capitan Sabastian de Madrid y Luna, Capitan Don Diego de Miranda Enriquez, Capitan Don Pedro Telles de Almacan, Capitan Iuan Bautista de Molina, Capitan Iuan de la Cueva y almirante Pedro de Heredia, y estando asijuntos por ante mi el pressente scriuano Mayor de la Gouernacion y Guerra destas Yslas, su Señoria propuso lo sigiente.
Hi heetter af ghemaect sijn vrouwe, Want si es hem so ghetrouwe Ende ghehoorsaam ende onderdaen, Ende alle die minen here bestaen Die minnense om hare grote dooght, Het es algader bi haer verhooght, Dat den hove toe behoort. Nu moet mi god beraden voort; Dats die joncfrou, die ic mene.
als de moderne Beatrijs zegt: Moeder, ik moet van hier. maar de middeleeuwsche voelt 't heel zeker tevens: Dat mi die crancheit sal doen dolen.
Doch de merkwaardigste dezer bewijsplaatsen is ongetwijfeld die waar MAERLANT zijne hoorders tegen deze minnepoëzie waarschuwt en haar tevens kenschetst. Mi dinke dat al die werelt vecht Jeghen der reenre minnen lecht Ende volghen ontrouwen. MAERLANT heeft hier blijkbaar het oog op edelen als dichters en lezers van minnepoëzie.
Heer Lanseloet, geloofdijt mi Bi ridderscape ende bi trouwen: Als ghi met Sanderijn der joncfrouwen Hebt ghedaen al u ghevoech, Dan seldi seggen: "ic hebbe uus genoech, Sanderijn, ic ben uus nu sat Ende van herten also mat, Al haddic VII baken gheten". Dies en seldi emmer niet vergheten, Ghi selt spreken dese woort, Ende dan seldi rechte voort U van hare keren al den nacht, Ende ligghen ende slapen soete ende sacht, Sonder spreken, ende swighen al stille.
Hi heth mi fyf bern lêten, 2 suna ånd thrju toghatera. Konerêd alsa hêt min forma, Hâchgâna min ôthera, mine aldeste toghater hêth Adela, thju ôthera Frulik ånd tha jongeste Nocht. Thâ-k nêi tha Saxanamarka for, håv ik thrju boka hret. Thet bok thêra sanga, thêra tellinga, ånd thet Hêlênja bok.
"O ja, waarom niet?" antwoordde de gulhartige Fries: "mijn State is hier kort bi, en zoo jou morgen een pijp bi mi wilt komen rooken en een kommeke koffie gebruken, zal ik jou met vermaak dat stukske wizen."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek