Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 1 oktober 2025
Ende ooc bliven onderdaen, Want icxse ghehouden hebbe ghevaen Sonder verdiente ende buten scout; Dat rout mijnder herten menichfout, Dat ic haer hebbe gheweest so wreet. Gaet henen ende haeltse mi ghereet, Ende laetse haer scoene kint anscouwen. Robbrecht: Her coninc here, in rechter trouwen. Dat willic al te gherne doen.
Ic wille vriendelike met u gaen, Want mi ware leet, mesquame hem iet. Die hem in tijts wel besiet, Die mach in eren staende bliven. Al dus soude men een dinxken bedriven, Om een wijf te brengen inden stric. Wie soude dit bat ghedaen hebben dan ic? Want als die wille es ghedaen, So es die minne al vergaen; Dit es menichweerf ghesciet.
Spieghel boven alle vrouwen, Die ic op eerde nie ghesach, Met rechte roepic "o wi, o wach" Over die moeder, die mi droech, Want haer herte in vrouden loech Doen si mi gaf den valschen raet: Owi der bitterliker daet Ende der jammerliker moort Dat si mi spreken dede die woort, Daer ic bi verloos dat scone wijf, Dat haer ende mi sal costen dlijf, Want mijn herte es al doorbeten.
Dat wondert mi in minen geest, Dat ic u vinde aldus allene, In dit foreest op dese fonteine. Wat es die sake die u let? Heeft u hier iement dach gheset, Daer ghi, scone wijf, na wacht? Hi mochte sijn van sulker macht, Ic en soude u te noder spreken an. Och edel ridder, om ghenen man En staic hier, hoghe baroen: Het sijn ander saken, diet mi doen.
Het verhaal had diepen indruk gemaakt op den bewerker, die ons mededeelt: ... noit en quam mi dicht soe na doch hij is er niet in geslaagd zijne indrukken te verwerken tot een letterkundig voortbrengsel van eenige beteekenis.
Mi dunct, dat mi mijn herte sal scoren Van groten rouwe, die ic drive; Dat ic in minnen sinnen blive, Dat es wonder alte groot. Ic ware mi vele liever doot, Dan icse nemmermeer en soude sien. Reinout, ghi moetter omme gaen spien, Of ghise iewerrinc vinden moghet: Want nemmermeer en werde ic verhoghet, Voor dat icse metten oghen anescouwe.
Toda mi alma Es en mis ojos Porque ensenas A tus piernas. Fantine alleen wilde niet schommelen. Van zulke preutschheid houd ik niet, pruttelde Favourite, tamelijk scherp.
Sine moeder: O edel jonghelinc van herten coen, Aldus moetic liggen ghevaen, Nochtan en hebbic niet mesdaen, Want mi verraderen al doet. O scoene kint, nu maect mi vroet, Hoe sidi comen in dit lant. Ende wie gaf u dien bant? Berecht mi dat, wel scoene jonchere. De jonghelinc: Bi Mamet minen here. Vrouwe, dan sal ic u weigheren niet.
Al ware al die wereld an mi belanc, Ic woude wel, dat si ware mijn wijf. Scaemt u der scanden, vul keytijf, Dat ghi so neder mint, Ende men so scone joncfrouwen vint Van hogher gheboort, van groten geslacht.
Dat die waerheit nog werde vernomen, Ende ic te mijnder onscout moet comen; Dies biddic u, hemelsche coninghinne! Ay, sal ic nu in minen sinne Bliven, dat sal wonder sijn. Ay god, wie heeft sijn venijn Aldus swaerlike op mi ghescoten? Ay god! uut u so comt gevloten Alle rech; ende alle waerheit; Nu hulpt mi noch te minen besceit, Dat ic onsculdih moet vonden sijn.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek