Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 21 Ιουνίου 2025
Έβλεπεν ότι το κέρδος του ηλαττούτο ολονέν διά των νέων προσφορών του πλοιάρχου και δεν ήτο διόλου ευχαριστημένος. Δεν ήτο δε και τόσον πλούσιος όσον τον εφαντάζοντο. Ο φίλος του, ο κυρ-Βαρσαμός, ο παντοπώλης, μαθών ότι προέτεινε νέαν προσφοράν, είπε: — Τι κάμνεις, αδελφέ κυρ-Δημάκη; Έχεις σκοπόν να μας φύγης νύχτα πάλιν;
Οι Τούρκοι είχαν σταθή πλησίον της εισόδου και εφαίνοντο περιμένοντες την προσφοράν καθεκλών διά να καθίσουν. Αλλ' όταν τους διέκριναν οι χορεύοντες και οι περί τον χορόν ιστάμενοι, όλα τα πρόσωπα συνωφρυώθησαν. Κρυφομιλήματα ήρχισαν, οι δε νεώτεροι απηύθυναν προς τους Τούρκους βλέμματα απορίας και οργής.
Της λύπης φόρος έπρεπε να ήν' οι σταλαγμοί σας, και κατά λάθος προσφοράν εις την χαράν τους χύνω· διότι ζη ο άνδρας μου, που ήθελ' ο Τυβάλτης να τον σκοτώση· και νεκρός είν' ο εξάδελφος μου που τον Ρωμαίον ήθελε να μου τον θανατώση. Παρηγοριά είν' αυτό· λοιπόν εγώ τι κλαίω; Ω! μία λέξις μ' έσφαξε, χειρότερη ακόμη κι απ' του Τυβάλτη την σφαγήν.
Συνίστατο δε ο μισθός ούτος εις εν «ξάκρισμα» προσφόρου «διά τον καφέ» και εις ημίσειαν προσφοράν επιπλέον, την οποίαν αυθαιρέτως ελάμβανε, παρά τας διαμαρτυρίας του συγγενούς του ιερέως, θέτων αυτήν εις τον κόλπον του «για τη συβία». Ο Παππα- Σωτήρης δεν εθύμωνε τόσον διά την ημίσειαν προσφοράν και διά το ξάκρισμα, όσον διά την τόλμην του να εισβάλη εις το ιερόν βήμα «εξήντα χρόνων άνθρωπος, εν αμαρτίαις γηράσας». Αλλ' ο μπάρμπ'-Αναγνώστης από πεντηκονταετίας δεν είχε παύσει ούτε τον Παππα-Σωτήρην να συλλειτουργή ούτε εις το ιερόν βήμα να εισέρχεται.
Εφέτος είνε άκαιρο το μαξούλι. Ούτε με 18 δεν βγαίνω. Μα τι να κάμω! Ο κήρυξ χαίρων ετραγώδει την νέαν προσφοράν: — Είκοσι χιλιάδες πεντακόσιες, ο φόρος του ελαιοκάρπου!
Κατ' αρχάς τινές εξ αυτών ηθέλησαν εκ συμπαθείας να προσφέρουν φαγητά, προφασιζόμεναι ποτέ μεν ότι επεθύμουν να δοκιμάση την επιτυχούσαν πήτταν των, άλλοτε δε ότι ήτο η εορτή του συζύγου ή του υιού των. Αλλ' εκείνος ευγενώς μεν, διά τρόπου όμως μη επιδεχομένου αντίρρησιν, απεποιείτο την προσφοράν, ώστε αι γειτόνισσαι έπαυσαν η μία μετά την άλλην τας καλοκαγάθους αποπείρας των.
Μόλις όμως ο κήρυξ ανήγγειλε μεγάλη τη φωνή την νέαν προσφοράν, εναρμονίως και με χαράν, ως μαθητής αλλάζων το μάθημά του, κ' εμφανισθείς προ της θύρας ο καπετάν-Παρμάκης, κατακόκκινος, ωργισμένος, με την ναυτικήν του γούναν και τον βαρύν κούκκον, εκραύγασε χωρίς να εισέλθη· — Είκοσι χιλιάδες! Κ' έγεινεν άφαντος, επισείων απειλητικώς την βαρείαν κεφαλήν του, και την βαρυτέραν ράβδον του.
ΛΗΡ Άφησε να ομιλήσω πρώτα με τούτον τον φιλόσοφον. — Παρακαλώ, ειπέ μου, ο κεραυνός πώς γίνεται; ΚΕΝΤ Την προσφοράν του δέξου και πήγαινε, αυθέντα μου, εκεί όπου σου λέγει. ΛΗΡ Θα 'πω με τούτον τον σοφόν Θηβαίον δύο λόγια, — Ειπέ μου, τι εσπούδασες; ΕΔΓΑΡ Τον διάβολον να φεύγω και να σκοτώνω ποντικούς. ΛΗΡ Να σ' ερωτήσω θέλω κάτι κρυφόν. Ω, πείσε τον να σε ακολουθήση, καλέ μου άρχον!
ΜΕΝ. Τι λες; Εάν δεν επήγα εις την Λεβαδείαν και τυλιγμένος εις σινδόνια κατά τρόπον γελοίον, κρατών δε εις τα χέρια προσφοράν δεν εισήλθα διά του χαμηλού στομίου εις το σπήλαιον, δεν θα μου ήτο δυνατόν να γνωρίζω ότι είσαι νεκρός καθώς ημείς και μόνον κατά την αγυρτείαν διαφέρεις; Αλλά σε εξορκίζω εις την μαντικήν σου, δεν μου λες τι είνε ήρως; διότι δεν το ξέρω.
Επιτρέψατε λοιπόν, δεσποινίς, ν' αποθέσω σήμερον εις τον βωμόν των θελγήτρων σας την προσφοράν της καρδίας μου, η οποία ουδεμίαν άλλην δόξαν ποθεί, δεσποινίς, παρά μόνον να διατελώ εις όλην μου την ζωήν ταπεινότατος, ευπειθέστατος και πιστότατος δούλος σας και σύζυγος. ΤΟΥΑΝΕΤΤΑ Αυτό θα πη νάχη κανείς σπουδάση! μαθαίνει να λέη ωραία πράγματα.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν