Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 31 Μαΐου 2025
Διά τούτο περιωρίσθη εν τη οικία απωτέρας τινός συγγενούς του, της γραίας Αχτίτσας, προς ην μετέβη άμα ελθών εις την νήσον. — Θα με έχετε τώρα εδώ. Είπε προς την γραίαν ο κυρ-Δημάκης, χαιρετίζων αυτήν, και την νεαράν κόρην της, την ωραίαν Ματώ, στρογγύλην κ' ευτραφή μοναχοθυγατέρα, είκοσιν ετών, με μίαν ελήτσαν χαριτωμένην εις την αριστεράν παρειάν. — Μακάρι! Ηυχήθη η γραία μετά χαράς.
Και ίστατο σιωπηλή, θεωρούσα ως να είχε κάποιον ενώπιόν της και ηρώτα οδυνηρώς: — Ποιόνε να κλάψω και ποιόνε να μη κλάψω, την Θωμαή, την κόρην μου, ή τον Λαλεμήτρον τον άνδρα της; Ποιόνε να περιμένω, ορφανά μου κλήματα, και ποιόνε να μη περιμένω; Την Θωμαή, την κόρην μου, ή τον Λαλεμήτρον τον άνδρα της; Κ' εκεί που ως λίθινον κατέπινε τον ξηρόν άρτον, αίφνης, ίστατο ακίνητος και ηκροάτο.
Κι' από τες στάνες γύρα Οι πιστικοί συνάζονται, κόβουν κλαριά από κέδρους, Σταίνουν τετράψηλην φωτιά, στρώνονται αράδα αράδα, Και μέσ' 'ςτήν πύρα της φωτιάς, 'ςτή μυρουδιά του κέδρου, Καθένας λέει τα λόγια του. Κι' άλλος για αγάπες λέγει, Και μολογάει πως αγαπάει από καιρόν μια κόρην Οπού του κάνει το βαρύ, κι' αυτός απ' τον καϋμό του Να την μιλήση δεν τρομά, να την τηράη λυγώνει.
Αμηχανία μεγίστη κατείχε τον Τυνδάρεων, να δώση ή να μη δώση την κόρην του, και εις ποίον εξ όλων να την δώση όπως διαφύγη συμφοράν.
Όπου και αν επήγαινεν η Μαργή, κατά τας εορτάς ιδίως, τον συνήντα ενώπιόν της, όπου και αν εστρέφειο αντίκρυζε τους οφθαλμούς του, σπινθηροβολούντας, αλλά και ικετευτικούς. Ο Μανώλης την ηγάπα όσον εμίσει τον Στρατήν, τον Θωμάν και την Πηγήν. Το προς εκείνους σφοδρόν μίσος του μετετράπη εις σφοδρόν έρωτα προς την κόρην της χήρας. Την ηγάπα, διότι εμίσει την Πηγήν.
ΑΧΙΛΛΕΥΣ Να κρατής την κόρην σφικτά ανθισταμένη. ΚΛΥΤΑΙΜΝΗΣΤΡΑ Ω ! αν αρκεί τούτο μόνον, θα σωθή το τέκνον μου. ΑΧΙΛΛΕΥΣ Βεβαίως θα σωθή οπωσδήποτε. ΙΦΙΓΕΝΕΙΑ Άκουσε, μήτερ μου, τους λόγους όσους θα σοι είπω. Αδίκως οργίζεσαι κατά του πατρός μου. Μάταιον είναι να επιμένωμεν ζητούσαι τα αδύνατα.
Εσκεπτόμην μόνον μετά πόσης χαράς θα φέρω την ορφανήν κόρην εις της μητρός μου τας αγκάλας. Προς το εσπέρας επανήλθεν ο Αγάς φέρων την Δέσποιναν, ανεχώρησε δε μόνος με τους δύο κοφίνους του Γιάννη επί του ζώου του. Αφού ανεχώρησε μ' έκραξεν ο Ζενάκης εις το δωμάτιόν του. Η Δέσποινα έτρεξε προς εμέ άμα εισήλθα.
Σιμόστε· δεν με φταίτ' εσείς, αλλά ο Αγαμέμνων, Οπού σας έστειλεν εσάς για την Βρισίδα κόρην. Κ' έλαδα, Πάτροκλ' ένδοξε, την κόρην έβγαλ' έξω.
Η φύσις των βλάχων, η αφελής και απλοϊκή, είνε τοιαύτη ώστε να δεχωνται και τα αισθήματα κατά διαδοχήν, όπως την καλύβαν και τα πρόβατα· η φιλία είνε πατροπαράδοτος εις αυτούς· εισχωρεί εις τα στήθη των ανεπαισθήτως, όπως ο δεσμός της συγγενείας. Ο γέρω Βαγγέλης ούτε εις την κόρην, ούτε εις τον γαμβρόν του είχεν εκμυστηρευθή την ευεργεσίαν την οποίαν ο Δημήτρης του είχε κάμει.
Σεις δε, νεανίδες, υμνήσατε την Άρτεμιν, την κόρην του Διός, τελούμενης της θυσίας μου, ίν' ακούση τον ύμνον σας όλον το ελληνικόν στρατόπεδον εις ευτυχίαν του. Ας φέρουν τα ιερά κάνιστρα, ας ρίψουν εις το πυρ της θυσίας τον καθαρτήριον σίτον, ίν' αναδώση την φλόγα ο βωμός, ο δε πατήρ μου ας επιθέση την δεξιάν του χείρα επί του βωμού. Έρχομαι να δώσω σωτηρίαν και νίκην εις τους Έλληνας.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν