Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ενημερώθηκε: 24 Ιουλίου 2025
— Με ξίππασες, καημένε, του κάνει η Ασήμω, συμμαζεύοντας τα τσακισμένα της φορέματα και μαλλιά. — Τι τήραες εκεί απάνω; της λέει ο Πανάγος, και στο πρόσωπό του συνανταμώνουνταν το χαμόγελο της αγάπης με το κοκκίνισμα της ντροπής. — Το σταφύλι, απολογιέται η μαζώχτρα, και χαμηλώνει τα μάτια. — Το σταφύλι λαχτάρησες; της ξαναλέει ζυγώνοντας, καθώς πηδούσε ο σκύλος στα γόνατά του λαχανιασμένος.
Μον έλα τώρα σήκω! μήπως τις φλόγες δεις και καιν σε λίγο την πατρίδα.» Τότες ο θεοκάμωτος απολογιέται Πάρης «Έχτορα, σα με μάλωσες όχι άδικα, μον δίκια, για αφτά θενά σ' το ξηγηθώ· Μον άκου με και κρίνε. Εγώ όχι τόσο από θυμό ή φταίξιμο των Τρώων 335 κλείστηκα εδώ, μον ήθελα τη λύπη να χορτάσω.
Σα βγήκαμε το λοιπόν και ξεκινήσαμε, κάνω εγώ του Πέτρου — Τι όμορφο παλληκάρι, και τι συμπαθητικό, αυτός ο Γιάνης! — Και να τήραγες τον αδερφό του τον Πανάγο, απολογιέται ο Πέτρος. Και νάκουγες και την ιστορία τους. Ίσα ίσα ώρα για ιστορίες. Τους κουρντίζω λοιπόν και τους δύο τους κι' αρχίζουνε. Όσα αποξεχνούσε ο ένας ταπόσων' ο άλλος, κ' έτσι κάμαμε κάμποσο δρόμο.
Και τότε ο θεοκάμωτος απολογιέται Πάρης «Έχτορα, αφού με μάλωσες όχι άδικα, μον δίκια... Πάντα η καρδιά σου 'ναι σκληρή σαν το μπαλτά όταν σκίζει 60 λέφκας κορμό, και την ορμή πληθαίνει του τεχνίτη που καραβόξυλο όμορφα την πελεκάει να φτιάσει· έτσι καρδιά άσπλαχνη κι' εσύ έχεις στα στήθια μέσα.
Κι’ ένα κομμάτι φεγγαριού στο μάγο αποσπερίτη, Να σου! και μπαίνει γελαστή η αρχοντοπροξενήτρα Και χαιρετάει με χαρά και με περίσσια αγάπη : — Καλή σου μέρα, λυγερή και ξακουσμένη Μάρω!— Κι’ η Μάρω προσηκόνεται και της απολογιέται : — Καλώς μου την αρχόντισσα με τα γλυκά της λόγια.... Σαν τι αγαπάς αρχόντισσα; Το πρόσταγμά μου ποιο είναι; — Δεν έρχομαι με πρόσταγμα, μον έρχομαι μ’ αγάπην... Από τον Γιάννον έρχομαι, τον χιλιοπαινεμένο, Που τον γυρεύουνε πολλές, τον αγαπούνε χίλιες, Γιατ’ είνε άξιος κι’ ώμορφος, γέρος και παλληκάρι.
Αξίζει να ξαναγραφή εδώ ο διάλογος τους. — Πώς τολμάς εσύ μόνος και του εναντιώνεσαι του Βασιλέα, ρωτάει ο Ύπαρχος, και δεν παραδέχεσαι τον Αρειανισμό; — Άλλον από το Θεό δεν προσκυνώ εγώ, μα ας είναι κι ο Ύπαρχος, απολογιέται ο Βασίλειος.
— Πολλά τα έτη στόνομά σας, απολογιέται ο χωριανός. — Βλέπεις; δε σου τόλεγα πως είστε Έλληνες; γυρίζει και λέει του Σφακιανού. Έτσι το είπε κι ο Ευριπίδης. «Ω φως, προσειπείν γαρ σον όνομ' έξεστί μοι». — Μα να βρούμε και το σπίτι του Προεστού, του κάνει ο Σφακιανός. — Ποιανού; του Καπετάν Αλεξαντράκη; πετιέται, και λέει ο χωριανός. Εγώ να σας πάω.
Λέξη Της Ημέρας
Άλλοι Ψάχνουν