United States or Jersey ? Vote for the TOP Country of the Week !
"Een mooi haas," zeit de jager, daar hij den armen drommel met een klap in den nek afmaakt. "Een mooie rammelaar". "Een mooie rammelaar," echoot de polsdrager. "Ik zei 't je ommers wel, dat er op dit stuk ien raizen zou?" herinnert de jager. "'t Is waar ook," antwoordt de polsdrager, schoon de jager de woorden niet van zijn lippen heeft laten komen. "Je zag het vast an den hond?"
"Ja, ja, dat was 't, dat is 't natuurlijk geweest. Da 'k daar zóó maar, met slikkerige bene, zoo maar, net as 'n beest van de straat in je huis was geloope. Die beleediging, da 'k haar trappe bevuild had en jou fijne kleed in je kamer ... 't Was ommers 't minste, 't laagste ... Toe hadde jullie netuurlijk genog van de schooier; was zij nog te vies om an een kop uit dr keuke mijn lippe te zette ... Toe was 't uit met de eer van 'n bak warme troost uit dezelfde pot ... D
Hier zweeg hij van ontroering, dikke tranen in z'n oogen. "Is je vader op de barricade gebleven, Racier?" vroeg de schilder deelnemend. "Hè?" werd de ander uit z'n droomen gewekt "papa? Wel nee, die is ommers as vrouw verkleed, as markiezin dan netuurlijk, Napoléon achtervolgd, l'Empereur ... en heeft 'm de grenze overgejaagd ... We hebbe d'r nooit spijt van gehad." "D
"Eli, met zout morse geeft roezie", maande de blinde. "Zout smelt ijs laat mijn toch begaan!" , lachte hij. "Eli, pas uwe nou op! Eli as 't 'r uit spuit is 't te laat!" "Waarom zout en geen suiker? Wat haalt-ie in z'n hoof! Zoo krijg-ie zeewater! Tante Reggie, hij is an 't versalze!" "Eli, doe 'r de kraan op!", soebatte Reggie: "Eli je heit 'r ommers geen verstand van! Eli zout kost geld!"
Pas op, riep hem, dat duert nou al lank genoeg; ge kunt maer eens gauw gaen zegge' wat dâ ge van mij hebbe' moet. Waerom komde gij mij hier ruzie zueken, eh? 'k heb ommers mê ouw of mê uw heel familie geen affaire? Laat me dan gerust en gaat aen. Maer de geest dé nie a's wenken en naer de deur wijze'. Jan pakte dan zijnen kandelêr en zé tege' de' geest; allo! laet zien wat dâ g' hebbe' wilt.
"Hoor reis!" zei Barend, "je mot maar denken dat ik je net zoo graag de heele pot geef, as dat ik er de hartsteng uit mot snijen, want daar zit al de kracht in, weetje. 'En blom, meheer Kegge; dat zeg ik altijd; 'en blom is net as 'en mensch. As ik jou je hart uit je gemoed snij, dan kan je ommers ook niet in 't leven blijven?
Maar die andere jonges hadde meelij met mijn en weerde hullie af... om die tabak. Toe komme die bewaarders binne, en vatte ons beet, één loopt er pardoes met ze booschop bij de directeur an, en die zeit: "Kom jonges, jullie hebt 't met z'n drieë in de vrijheid ommers altijd zoo goed kenne stelle, waarom maak je nou ruzie?" Maar jawel, hoor, medeen most 'n elkeen weer in z'n cel.
Ik ben een arme weduwvrouw en weet niets van 't geval af." "Je kunt toch niet ontkennen, dat die Heer Van Lintz, of zooals hij heeten mag, bij u gehuisvest heeft." "Wat zou het mij baten," hernam zij: "al wou ik het ontkennen? Uw Ed.-Gestr. gelooft mij toch niet. Maar al zei ik nou: ze binnen naar Amsterdam: dan zou Uw Ed.-Gestr. ommers toch denken dat ik je foppen wou."
Fem heeft het gezeid. Is je moeder weer beter? Ze was ommers ziek, niet waar? Koorts ... of ... 'n beroerte, of ... wat was 't ook? Gut né, juffrouw.... Je moet me geen juffrouw noemen, want ik ben waschvrouw. Ieder moet in z'n stand blyven, niet waar, pater? Zóó, is je moeder niet ziek geweest? Nu, des-te-beter! Ik meende dat ze ziek geweest was.
Het was de oude toon van vijandig klinkende berisping, die hardheid, die haar altijd had gekwetst, waarover Groo'moe met zachtheid placht te troosten. Nu was niet Groo'moe er, maar Oom. Ik heb u ommers alles geschreven, zei ze, met zekerder stem, koel, strak. Heb je Groo'va vergeving gevraagd? Oom! Die braaf dee, voor 'en wit voetje!...
Woord Van De Dag