United States or Spain ? Vote for the TOP Country of the Week !


Een haas stak den weg over tusschen de voeten van je paard. Het staat geschreven. Carmencita, vroeg ik, heb je me niet meer lief? Zij antwoordde niet. Zij zat met gekruiste beenen op een mat en maakte met een vinger teekens in den grond. Laat ons een ander leven leiden, zeide ik op smeekenden toon. Laat ons ergens gaan wonen waar wij nimmer gescheiden zullen zijn.

Van hier gaat een spoor uit, dat over een tamelijk grooten afstand geen afwijkingen vertoont. Hier moet de haas liggen. Bij goed weder ziet men hem boven op de sneeuw lang uitgestrekt, dikwijls met open oogen slapend; intusschen kleppert hij een weinig met de kaken, zoodat zijn ooren bestendig in trillende beweging zijn.

"Opmerkelijk is het, dat de Alpenhaas gemakkelijker getemd kan worden dan de Gewone Haas, en zich rustiger en vertrouwelijker gedraagt; hij blijft echter zelden lang in 't leven, en wordt zelfs bij de rijkelijkste voeding niet vet. De Alpenlucht mist hij maar al te zeer in 't dal. In den winter neemt zijn vacht ook hier een witte kleur aan.

Het voedsel, dat dit dier gebruikt, is van een klein plekje gronds afkomstig, daar het zich nooit ver van zijn hol verwijdert; hierdoor is de veroorzaakte schade veel duidelijker merkbaar, dan die, welke ten laste van den Haas komt. Voor den akker geldt dit, maar in nog hoogere mate voor het bosch, zooals ieder, die met houtteelt te maken heeft, kan getuigen.

Gebeurt het een enkele maal; het gebeurt nooit, zweren jagers en polsdragers; maar het zou toch kunnen zijn; na een ongelukkige jacht; met sneeuw aan de lucht; tegen het sluiten;... dat er een haas ... meegenomen moet worden, die op de grensscheiding van een privatievejacht ligt, kortom! om het hatelijk woord dan maar te zeggen, in 't leger moet worden geschoten, ofschoon er dan ook strikt genomen een pols en een polsdrager is om hem te doen rijzen ... Poef! de lepels hebben zich niet boven het gras opgeheven hij ligt al te trekken

De ondankbaarheid wordt door de Turken sterk genoeg veroordeeld, want "een ondankbare," zeggen zij, "telt niet onder de menschen." Geene deugd wordt meer door hen geprezen dan geduldig afwachten, geen misslag bitterder gehekeld, dan overijling. "Snel geloopen, spoedig vermoeid." "Snel gewassen, spoedig uitgebloeid." "Wandel bedaard, dan haalt gij den haas in."

Zoo verklaart het volk ook gaarne de ongelijkheid in de uiterlijke verschijning van twee dieren, die zijns inziens eigenlijk niets op elkaar moesten voor hebben: waarom de pauw leelijke pooten, de haas lange ooren, de koe hoorns heeft. De dieren, die een staart missen, hebben hem geleend en niet terug gekregen. Waarom is de schol plat? Adam hield veel van visch, verhaalt men in Friesland.

Dit geschiedt steeds, als de rust van den Haas niet of niet te veel verstoord wordt; voor een te lang aanhoudende vervolging neemt hij voor goed de wijk naar andere oorden.

Daarom is 't dat ik loop: kom mede en blijf bij mij om mij te verdedigen. Lamme, riep Uilenspiegel van verre, Spelle is te Meulestede! Ga in aller ijl naar Destelbergen, in de Drie Koningen. Verschrikt, sprong Lamme schielijk op. Hij hield zijnen buik met de beide handen vast en begon te loopen. Waar loopt die dikke haas naartoe?

Hij hield die x in 't oog; hij schreef trouw op hoe die als een haas van de eene lijn naar de andere gejaagd werd met vermenigvuldigingen, verkortingen, breuken en al zulke duivelsche dingen achter zich aan tot het arme, uitgeputte dier eindelijk alleen aan den linkerkant stond; en dan bleek het, dat die vreeselijke x niet anders dan een heel goedig getal was, bijv. 28.