Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 23 juli 2025
Ik ben in wol gekleed, maar geen schaap . Ga een kaars aansteken voor je majari ; ze heeft die wel verdiend. Nu, nogmaals vaarwel. Denk niet meer aan Carmencita, of ze zou je een weduwe met houten beenen tot vrouw bezorgen . Dit zeggende trok zij den grendel van de deur weg en eenmaal op straat, wikkelde zij zich in haar mantille en liet mij haar hielen zien. Wat zij had gezegd was juist.
U is, denk ik, van het land van Jezus, op twee pas van het paradijs. Kom, kom! Het paradijs.... de menschen hier zeggen, dat het voor ons niet bestaat. Maar dan zoudt u een Moorsche zijn, of.... ik bleef steken, niet durvend zeggen jodin. Kom, kom, u ziet wel dat ik een zigeunerin ben; zal ik u la baji zeggen? Heeft u wel eens hooren spreken van la Carmencita? Die ben ik.
De andere, over het verwijt geraakt, misschien wel omdat zij wist dat het bij haar niet pluis was op dat punt, antwoordde dat zij geen verstand had van bezems, daar zij niet de eer had zigeunerin of pleegkind van Satan te zijn, maar dat mademoiselle Carmencita weldra kennis zou maken met haar ezel, als meneer de corregidor haar op de wandeling zou meenemen, met twee lakeien achter zich om de vliegen van haar af te jagen.
Een haas stak den weg over tusschen de voeten van je paard. Het staat geschreven. Carmencita, vroeg ik, heb je me niet meer lief? Zij antwoordde niet. Zij zat met gekruiste beenen op een mat en maakte met een vinger teekens in den grond. Laat ons een ander leven leiden, zeide ik op smeekenden toon. Laat ons ergens gaan wonen waar wij nimmer gescheiden zullen zijn.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek