United States or Guinea-Bissau ? Vote for the TOP Country of the Week !
En wâ zal ik dan hebbe'? Neen, maer als er wâ drinkgeld overschiet, dan zal ik het doen.... Ge zijt gij ommers toch rijk genoeg, al is 't dâ ge zoo slecht gekleed gaet, en dâ nog al in de' Winter. Ah wel, wa zegde? Den derde pot, zé de geest, is veur ouw. Veur mij! riep Jan heel blij, wel Simenie! daer weur ik stapel zot van. Kom hier, 'k zal u eens kusse, op uw postelijne kaken.
En Jan sprong op van arreusie; maer hij strunkelde en hij viel in de put en zijn licht uit! Het sloeg juist een uer. Nâ was Jan in den donkere'. Pietje de dood! riep hem zoo hard a's hem kost, waer zijde? He, spookske lief, kom eens hier! Heb ik ouw uit d'hel verlost, ge meugt me nou ook wel uit deze put verlosse'. Maer het spook was weg.
"As ge wilt 'k zal ik ouw geld bewoaren zeu lank of da ge 't nie neudig 'n hét en d'r ou den intrest van betoalen. 'K zal ou 'n schuldbekentenesse tiekenen van de somme die 'k ontvange, en effen aan da ge wa neudig hét meugt ge 'r bij mij omme komen. Ge 'n moet mij veur mijn verantwoordelijkheid en moeite niets betoalen; 'k zal da gratis veur ou doen. Es 't azeu goed?"
Pas op, riep hem, dat duert nou al lank genoeg; ge kunt maer eens gauw gaen zegge' wat dâ ge van mij hebbe' moet. Waerom komde gij mij hier ruzie zueken, eh? 'k heb ommers mê ouw of mê uw heel familie geen affaire? Laat me dan gerust en gaat aen. Maer de geest dé nie a's wenken en naer de deur wijze'. Jan pakte dan zijnen kandelêr en zé tege' de' geest; allo! laet zien wat dâ g' hebbe' wilt.
Maer de geest die luisterde daer nie naar, en hij zé: Ik heb in d'hel zoo lank moete' brande' tot dat die potte' zoude gevonde' zijn en gij hebt me nou uit d'hel verlost. Heb ik ouw uit d'hel verlost? riep Jan; dat doe me groot spijt. Ge zijt dan toch 'ene' schoone jonge'! 'k Zal er maer van zwijge', want mijn bloed kokt al!
Ik kan Malegijs, ik kan Smidje Verholen, ik kan Guldentop, ik kan Sinte Peeter, ik kan Ouw lampen veur nief, ik kan den Betooverden hond, en dâ van 't Steen, en Visserke visserke vangt me nie , en, och eer, ik kan er wel honderd ander, as ik ze maar wilde vertellen. FRANS. Ah wel, laet ons strooikentrek doen. KOBE. Hoera, viva! 't is Balte!
'k weet het wel; maer 't zal nie waer zijn; ge kent me nog nie, manneke'! De geest stak zijne' vinger uit en raekte-n-er mê aen Jan zijn hand; maer op d'hand van Jan was 'en heel blijn gebrand. Wel Nondekeu! riep Jan, wilde gij zoo kennis mé mij make'? Het schijnt da ge warm handen hebt, gebuer? Maer zoo zijn we niet getrouwd, 'k Zal ouw dâ wel afleeren. Arrê! dat is het eerste koofke!
Maer Jan stond in eene' keer op en hij riep tege' den geest: Ah sa, Peerlala, 'k heb ouw maer één ding te zegge: ge meugt zoo veul spreken a's ge wilt, maer van me lijf te blijven, zulle', of we weurre kwaei vriende'! A's ge nog wat dichter derft kome', zal ik u die fles eens op uw leelijk gezicht kapot slage'. Ge zoudt me geeren den nek breken, eh?
En plotseling barstte ze uit, bepaald boos, tegen alle drie: Ha, ge mien gulder dat dat 'n prinses es, geleuf ik, die hier moe komen! Op de veite zal ze sloapen, zeg ik ulder, nevens mij, in moeders ouw bedde. Zoe ze 'r meschien te goed veuren zijn?" De broers dropen stilletjes af. Wanneer Cordúla in haar kwade buien kwam, was het maar beter haar met rust te laten en vooral niet tegen te spreken.
Alleen waagde Standje nog even de vraag: En woar moe ze sloapen?" Nevens mij, op de veite, in moeders ouw bedde." O! niet in de beste koamer!" Cordúla keek haar jongeren broeder even aan, met open mond en ronde oogen, als vroeg ze zich of of hij eensklaps onwijs geworden was.
Woord Van De Dag