United States or Antigua and Barbuda ? Vote for the TOP Country of the Week !
Ook al de andere koewachtertjes waren reeds op hun post en vroegen dringend om het werk nog eens te mogen zien. Nie g', zeg ik ulder! antwoordde Fonske stug en kitteloorig. En hij bleef halsstarrig-wakend bij zijn spullen staan, den blik gevestigd op 't kasteel vanwaar de jonkvrouw met haar meester komen moest. Daar kwamen zij.
Kijk, kijk! Wie da we doar hén! riep Veel-Hoar, half spottend, half uitdagend. We zóen wel geld gêen om ulder te zien! Deeske Wildeborst en Theofielke Schandevel hielden zich even heel kalm en ernstig, alsof ze de spottende toespeling niet begrepen. "Elk ne gôen oavend," herhaalden zij enkel nog eens.
Gie deugenieten! Watte! Zij-je nie beschoamd: treffelijke meinschen durve komen affronteeren in ulder eigen huis! Ala! Hoast ulder ziere buiten as ge moar doarveuren 'n komt!
Zij hadden niet den tijd hunne beschouwingen daarover uit te spreken. Eensklaps kwam Cordúla hijgend om den hoek van 't huis met opwaaiende mantelslippen aangerend, en zij riep van verre, met holle stem en strakke, donkere oogen: Tante es deud!... Hoast ulder; kliedt ulder op ulder best en kom seffens mee mij mee bij den notoarus om 't testament t' heuren aflezen!"
"Lijk of ge wilt menieren; 't wordt ulder toch hertelijk gejoond," zei vader. Hij groette, en met al de anderen en de getuigen verliet hij de secretarie en opende de deur vlak tegenover in den gang, waar de herbergkamer van het gemeentehuis was.
En hè 't wirkvolk da gezien? 't Es 'n schande! 'n schande! 'K 'n wee niet hoe da g' ulder op ulder hof nog teugen durft!" Zij sidderde van woede en haar groote, leelijke donkere oogen straalden met vernietigende bliksemschichten in haar geelbleek, beenderig, ontsteld gezicht. O, gie leulijke, leulijke, vieze leulijkoars!" herhaalde ze, tot stikkens toe verwoed.
"En gij, vreiwe, stemt-e gij euk toe?" vroeg meneer Waelckens aan Rozeke's moeder, zonder op vaders grappigen toon in te gaan. "Ha, 'k zal wel moeten, e-woar; maar 't es spijtig da ze nog zeu jonk es." "Joa moar, stemt-e toe of stemt-e niet toe?" vroeg meneer Waelckens met een begin van ongeduld. "O joa joa ik, joa joa ik, menier Woalkes. Z'n moên ulder moar weiren, e-woar?
"En ienen die de meiskes geire ziet es 't euk!" riep oude Sieska. "Joa? joa?... woaraan zie-je gij da, Sieska?" schaterden zij. "Mijn eugen 'n zitten in mijne zak nie!" schetterde de oude. "'t Es ienen die 't katsen in 't donker zoe pakken, da zegge 'k ik ulder!" De mannen proestlachten, de meisjes kronkelden zich en sloegen van de pret op haar billen.
Een gejoel van gretigheid ontstond in de zaal, de spreker, nogmaals buigend, toonde een soort houten ruw gebeitelde pop, die vol zat met nagels, spijkers, stukjes glas en eindjes lint en touw. En hier as ien van ulder afgode, woar ze goan veuren bidde en offerande breinge as z'n gunst of 'n geluk verlange te bekówme...
"Joa moar, Ivo, op die manier 'n kan ik ulder toch op mijn hof nie houên!" riep zij eensklaps heftig, met hooge kleur, over zijn hondschheid verontwaardigd. "Wa zoên de meinschen wel zeggen? En wa zoên de giestelijke zeggen? Wa zoên den baron en de baronesse zeggen? Ze zoên mij doen verhuizen!" "'t Es het goed, bezinne, as ge 't op die manier opneemt zal ik wiggoan," zei hij kortaf.
Woord Van De Dag