United States or Armenia ? Vote for the TOP Country of the Week !


Ik kan Malegijs, ik kan Smidje Verholen, ik kan Guldentop, ik kan Sinte Peeter, ik kan Ouw lampen veur nief, ik kan den Betooverden hond, en van 't Steen, en Visserke visserke vangt me nie , en, och eer, ik kan er wel honderd ander, as ik ze maar wilde vertellen. FRANS. Ah wel, laet ons strooikentrek doen. KOBE. Hoera, viva! 't is Balte!

Och néë, we't het nie meer? Daar komtd'en betooverd kornijn in, diën brief op diën tore' draegt, aen de Princers van Améreka. Kunde gij het nie, Balte? BALTE. Ik kan ekik alles!

Onder den tijd van de Marriene'? Zwijgt , zulle , want ik begin op e' nief . Nâ-w-in die straet daer stond eens 'en huis vier steugië zonder de zolder, zoo groot en zoo schoon a's het paleis van 'ne keunink . Maer in datd huis wilde-n-ommers in 't geheel niemand nie wonen, en het bleef jaren lank onnuttig leeg staen, want het spookte-n-er-in. Sus. Ah! ah! da zal schoon zijn! BALTE, gestoord.

Onder het afgeslotene venster van een burgerhuis en op eenen keldermond of val gezeten, maanden zij elkander aan om te vertellen; de eerste, die sprak, was: KOBE. Zeg, Frans, kunde gij die historie, die ze Zondag in de' poesjenellekelder gesp'eld hebben? Ge w'et wel, Snoef die trouwtd op 't leste met de keunigin van Teurrekijë . BALTE. Die kan ekik. FRANS. Is die va Hanefroeike? Sus.

FRANS. ! hij is bang; hij beeft, ik vuel' het. Wel kieken! BALTE. A's Kobe zijne' mond nie toehoudt, stamp ik hem van de keldermond. Na, daer dierf toch niemand in datd huis gaen, al was 't dat de geest niet as roepen: verlost mijn' ziel! verlost mijn' ziel!