Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 mei 2025
De deken beloofde het, maar zei, dat hij niet dadelijk kon komen, mits hij bezig was met de rekening van 't kapittel te maken en dat dit zeer lastig was, zoo hij zijn garande wilde hebben. Toen Uilenspiegel zag dat hij ongeduldig werd, zegde hij dat hij zou terugkomen met het wijf van den baas en dat de deken haar zelve kon spreken. 't Is goed, antwoordde de deken.
En terwijl ze buiten luidruchtig werden van den drank die naar hun hoofd steeg, hield ik binnen krijgsraad met Angeit en de andere getrouwen. Ik zei hun wat ze te doen hadden en zegde hun voor wat ze moesten vertellen. Daarna pakte ik ongemerkt mijne biezen en bleef op een afgesproken plaats in het bosch wachten waar reeds twee goed beladen sleden, met de beste honden bespannen, gereed stonden.
De baljuw gaf de toehoorders teeken te zwijgen en zegde dat het door de plakkaten strengelijk verboden was, genade voor ketteren te vragen, maar dat, zoo Klaas zijne doling wilde afzweren, hij zou gehangen worden in stee van verbrand. En het volk sprak: Gehangen of verbrand, 't is toch de dood! En de vrouwen weenden en de mannen morden. Ik zweer niets af, sprak Klaas.
Hij zette zich neder aan den oever van den stroom en wierp zijne lijn met het aas uit. Vervolgens knaagde hij aan een oude broodkorst; het speet hem wel, dat hij er geen kroes wijn bij had, maar hij zegde tot zich zelven: men kan 't niet altijd naar wensch hebben.
"Die onderkruipers!" ... 'k Heb amper 'ne frank of twee gemaakt, zegde venijnige Charel ... "en mijn wijf moet deez' maand weer 'ne kleine krijgen ..." Ze schoklachten allemaal, spottend, om zulke vruchtbaarheid ... Dan viel weer een stilte, zwaar van drift en dreiging.
En stille zegde hij: Als gij ooit uw vel verkoopt, geef ik er een oortje voor: 't zal een amulet tegen overdadigheid wezen. Doch een hupsch en lieftallig wijfje, dat in het donker binnenhof stond, was verscheidene reizen voor 't venster naar Lamme komen zien, en telkens dat hij heur schoon gezichtje kon bemerken, trok ze zich schielijk achteruit.
Toen zegde zij: Heilige Moeder Gods, laat mij sterven, dat ik mijne schamelheid aan die mannen niet hoeve te toonen! Toen legde de beul natte doeken op heure borst, heuren buik en heure armen; vervolgens hief hij de bank op en goot hij heet water in heure keel, bij zulke groote hoeveelheid, dat zij gansch opgeblazen scheen. Vervolgens liet hij de bank nedervallen.
Klaas was als waanzinnig en beefde, over gansch zijn lijf, zoo groot was zijn gramschap. De beulen, de moordenaars! Judocus! mijn arme broeder! Onze vreugde en onze smerten zijn niet van deze wereld, zegde de man. En hij begon te eten. Vervolgens sprak hij: Ik heb uw broeder bijgestaan in het gevang, ik deed mij doorgaan voor een zijner neven.
Zoo geraakte ik los, en kwam ik bij Soetkin vluchten. Katelijne herhaalde gedurig: Nele is stout. Waarom zijt gij zoo gauw vertrokken, Hansken, mijn liefste? Waar waart gij, slechte moeder, sprak Soetkin, terwijl men de eer van uw kind wilde rooven? Nele is stout, zegde Katelijne.
Zodra de verwoestende scharen der Fransen op de bodem des Vaderlands gekomen waren en dat de kim zich door het opvliegend stof boven hun hoofden verduisterde, klonk er een geheime stem in de ziel van Deconinck een stem die zegde: "Geef acht, dezen zoeken slaven!" Bij die roep beefde de edele Burger van pijn en verontwaardiging. "Slaven! Wij slaven?" was zijn zucht. "O Heer onze God, lijd het niet!
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek