Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !

Bijgewerkt: 12 juni 2025


"O, kijk eens, kijk eens, je hoed lijkt wel een vogelnestje," riep Dolf. "Door, Door, zul je dan ook nooit eens een beetje netter worden," zei mevrouw Van Brakel hoofdschuddend. "Reken er maar op, dat je den geheelen zomer met je vogelnestje moet blijven loopen. Zulke slordige meisjes zijn geen nieuwe hoeden waard. Waar blijft Leni toch?

"Maar tòch," zei Nel, "door een land met koeien ga ik van mijn leven niet weer, daar heb ik genoeg van." "Als Fox er maar niet bij geweest was," zei Dolf "dan was er niets gebeurd." "Ja, Foxje," zei Leni, "was jij nu maar zoo knap en zoo sterk als Hector, dan had je ons natuurlijk wel geholpen, maar je bent eigenlijk een klein, dom, eigenwijs hondje."

Het zal mij eens benieuwen, wanneer zij jullie gaat schrijven, maar dan ga ik er ook bij zitten, dat weet ik wel, die deugniet!" "Dan gaat oom zeker ook op het postpapier zitten," lachte Dolf. "Heel veel kusjes van moes, van Bruno een poot, van Mieke een hoogen rug en duizend kusjes van paatje. Hoe hebben de appelbollen gesmaakt? En vraag aan Leni, of de dwergjes nog bedroefd zijn.

Hans scheen haar niet te begrijpen en bleef onbeweeglijk staan. "W-e-g," spelde Door met de lippen en wees naar Leni's ledikant. "Het-ei-is," fluisterde Hans en wilde blijkbaar nog meer zeggen, maar Door zwaaide zóó wanhopig met de kam, dat Hans ten slotte bedrukt wegging. "Ik geloof, dat Leni weer in slaap gevallen is. Houd toch op met je gelach, je zult alles nog bederven," waarschuwde Nel boos.

"Of heeft Bruun een nieuwen halsband gekregen," raadde Bob. "Of, of," zei Leni, "heeft Miekie jonge poesjes gekregen." "Ik wou, dat 't al morgen was," zuchtte Hans. "Ik kan bijna zoolang niet wachten," zei Bobbie. "Nu kan ik door twee dingen bijna niet in slaap komen vanavond.

"Maar, vadertje, u weet ook niet hoe moeilijk 't is in de vacantie vlug voort te maken." "Of 't moeilijk is!" "Kijk eens, ma," zei Leni, terwijl ze triomfantelijk haar gele schoentjes liet zien. "Maar, Leni, kind, 't is toch geen Zondag. Hoe kom je daarbij, je nieuwe schoenen ..." "Moeder, 't is een feestdag," zei Nel plechtig, "en deze schoentjes zijn voor Zon- en Feestdagen." "Een feestdag?"

Leni bracht papier aan, de tweelingen zorgden voor de touwtjes, Nel pakte alles in en Fritsje bracht ze naar de sportkar. "Hoe staat het er mee?" vroeg vader, op zijn horloge ziende. "Het wordt tijd." "We zijn klaar, vader," zei Nel. "Mooi zoo, dan maar opgemarcheerd, marsch." "Mag Foxje mee?" "Zeker." Toen Fox zijn naam hoorde noemen, was hij uitgelaten van blijdschap.

"Fritsje zit in den koffer," lichtte Bob toe. "In den koffer?" Allen keken verbaasd naar de tweelingen, toen Hans, die opeens aan de verrassing van Leni dacht, zei: "Ja, 't is een geheimpje, Bobbie?" De verwondering steeg ten top. Door holde naar boven, waar ze Fritsje snikkend in den koffer vond zitten. "Och, kleine vent, wat scheelt er aan?"

"En toen?" "Toen riep ze van vier, dus...." "En vier kon onmogelijk iets anders zijn in Doors oogen dan sneetjes brood; zoo'n huishoudstertje," lachte vader. "Nu begrijp ik het," zei Door, "vier kon bij Leni onmogelijk iets anders zijn dan eieren." "Of kippen," zei Nel. "Dus kippeneieren," lachte Dolf. "Wat wil jij, Julia, kleine vleister!

"Mij dunkt, we gaan de hei over en dan straks bij vrouw Pruim een glaasje melk drinken." "O, ja," zei Leni, "misschien heeft ze wel weer een ziek geitje, zooals den vorigen keer." Vader begon hartelijk te lachen. "Je wenscht vrouw Pruim ook niet veel goeds toe, kleine meid." Leni lachte verlegen. "Och ja, vader, maar u wéét ook niet, hoe goed vrouw Pruim haar ziek geitje oppaste."

Woord Van De Dag

buitendam

Anderen Op Zoek