Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 14 mei 2025
"Niet zoo wild rijden, niet zoo wild!" had vader juist geroepen, toen op eens, doordat Dora de bocht te kort nam, de sportkar omsloeg en Bob en Hansje er uit en in 't gras vielen! Groote ontsteltenis! Vader, moeder en Keetje kwamen dadelijk aanhollen, want beide logétjes hieven een erbarmelijk geschrei aan.
"Nu den optocht opstellen," zei Nel, terwijl zij nog bezig was aan een krans voor Leni. "Eerst de sportkar met Bob er in. Leni, jij moogt hem rijden. Wat zeg je wel van dit kransje?" "Door, laten wij van onze armen een stoeltje maken, dan kan Dolf Hansje Pansje daar opzetten. Hij zelf kan Fritsje op zijn schouders nemen. Nu eerst dat kleine heuveltje op," commandeerde Nel verder.
"Dan zullen we ons maar in dezen greppel omdraaien; want om op zoo'n mooien dag met je oogen dicht te zitten, is wel wat veel gevergd." Door stelde voor de sportkar te versieren. Dolf sneed heide, terwijl de meisjes bloemen gingen plukken, 't Was niet zoo'n heel gemakkelijk werkje. Door en Nel geleken, toen alles klaar was, wel een paar pioenen.
"Willen we 'n baar van takken maken, Lou, en je zoo mee dragen?" "'n Volgenden keer nemen we 'n sportkar mee voor de invaliden." Maar Han, die zich als praeses min of meer verantwoordelijk voelde, ging naar haar toe om te vragen, of ze liever niet verder wilde. Eduard werd gecommandeerd z'n city-bag te openen, en haar 'n slokje wijn te geven uit den gemeenschappelijken beker.
Leni bracht papier aan, de tweelingen zorgden voor de touwtjes, Nel pakte alles in en Fritsje bracht ze naar de sportkar. "Hoe staat het er mee?" vroeg vader, op zijn horloge ziende. "Het wordt tijd." "We zijn klaar, vader," zei Nel. "Mooi zoo, dan maar opgemarcheerd, marsch." "Mag Foxje mee?" "Zeker." Toen Fox zijn naam hoorde noemen, was hij uitgelaten van blijdschap.
"Nel weet er niets van, hoor, er is geen broertje ziek geworden en ook geen dood gegaan. Dolf, kom eens hier met de sportkar, de bron van alle goeds, en laten we dan allen een eierkoek gaan eten op het heerlijke feit, dat Nel geen kikvorsch en Door geen spreeuw is, en op het broertje, dat niet ziek geworden is.
Na een half uur werd de terugtocht ondernomen en toen Hansje moe werd van 't ongewone loopen op de klompjes, werd hij bij Frits in de sportkar gezet, 't Was nog een heele wandeling en bij de greppel gekomen, werd er halt gehouden. Door beweerde, dat ze "onmogelijk" verder kon en allen hadden behoefte eens heerlijk uit te rusten met die warmte.
"Ik kom anders nooit klaar en jij kunt zoo mooi helpen, je doet mij zooveel pleizier," beweerde ze. "Je werkt nog beter dan ik zelf." En ze liet Leni koffie malen uit den treuren, totdat ze wel voor een week genoeg had. En nadat de heer Van Brakel Bob en Hans had gephotografeerd, beiden zittende in de sportkar, was hij met een onuitputtelijk geduld bezig Julia te "nemen."
Zus komt dan in de sportkar te zitten, jij wordt paard en ik koetsier." "Neen, dan wil ik koetsier zijn," zei Bob. "Neen," pruilde Hans, "ik heb het 't eerst gezegd." "Weet jullie wat," zei mevrouw Van Brakel, die bang was, dat er gekibbel kwam. "Zusje mag dan kiezen, die is de dame, die gereden wordt." "Ja, dat vind ik best," zei oom.
"Fritsje blijft bij mij thuis, dan behoeft de sportkar niet mee, want Hans zal nu toch voor de tweede maal wel niet in een plas vallen en naar huis gereden moeten worden," lachte ze. "Kijk eens, Nel, koop hiervoor wat chocolade voor de drie jongens van vrouw Pruim en hiervoor mag je voor jullie zelf eene traktatie koopen, omdat het vacantie is."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek