Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 13 juli 2025
Dit was het laatste uurtje met haar kamer alleen; de city-bag stond al klaar, met kleinigheden, die ze nog mee naar huis moest nemen;... de wanden waren leeg, met nijdige prikken in 't behangsel,... prikken van versieringen van vroegere heeren, prikken, die ze zelf had gemaakt; en ze peinsde, hoe de kamer nu weer worden zou, en wie er nu zou komen leven, en knikte ieder meubel nog 's vriendelijk toe: "dag goeie, groote kast, dag tafel, wat ben-je bekrast, ouë; en jij, m'n líeve canapé, wat zou ik je graag hebben meegenomen."
"Alles zit in m'n city-bag", antwoordde Eduard, wat luid gelach veroorzaakte, waarbij allen zich geroepen voelden, hún bagage te laten bewonderen. Lou ging rond met flikjes: "Toe, nemen jullie vast; het hindert me zoo in m'n zak." "Mooie methode;... zullen we nu ook maar meteen de brooden en den wijn en alles opmaken, omdat dat makkelijker meedragen is?"
Ik zie door de vormen van je gezicht heen." "Het is zoo vreemd, zoo nieuw. Ik had nog nooit aan zoo iets gedacht...." Else ging rond. "Ik hoop, dat ik goed aan al jullie speciale smaken heb gedacht.... Rolands slap en Gerard veel melk, en Frieda geen suiker.... Zoo. Waar blijft Neerwinden toch met z'n city-bag? Wil hij zelf 't lekkers opeten?" "Hè, menschen," zuchtte Coba diep.
"Kom, wees nou niet zoo flauw," kwam Frieda tusschenbeide, die zag, dat Hoefman 't geplaag wat vervelend ging vinden. "Hij zal even goed smaken; wie 'm akelig vindt, hoeft 'm niet te eten. Geef maar 'n mes; dan zal ik 'm snijden." "Ja, wie heeft voor de messen gezorgd?" "En voor de vorken?" "En voor de vingerkommetjes? Heb jij die misschien in je city-bag, Eddy?"
"Willen we 'n baar van takken maken, Lou, en je zoo mee dragen?" "'n Volgenden keer nemen we 'n sportkar mee voor de invaliden." Maar Han, die zich als praeses min of meer verantwoordelijk voelde, ging naar haar toe om te vragen, of ze liever niet verder wilde. Eduard werd gecommandeerd z'n city-bag te openen, en haar 'n slokje wijn te geven uit den gemeenschappelijken beker.
Er bleef ons slechts over, uit het vaartuigje in zee te springen en tot aan de borst door het woelende water naar het land te waden. Mijn horloge, portefeuille en lucifers, hoewel reeds kletsnat, deed ik in mijn zonnehoed, die toen zoo vast mogelijk op het hoofd werd gedrukt. Mijn reisgenoot zorgde voor de papieren, in een city-bag geborgen, en ik zelf nam de geldkist voor mijn rekening.
"Maar trek nu even je blouse aan, en kom binnen... komen jullie dan ook." Gerard had intusschen zijn city-bag opengemaakt, hield Go nu een beetje verlegen 'n flesch wijn en 'n met kruidnagelen bestoken citroentje voor. "Bij ons geldt dit als 'n onfeilbaar middel tegen verkoudheid: warme wijn met kruidnagelen," zei hij onzeker.
"Verkouden; 't is niets," zei ze, dankbaar naar 'm opziende. "Els heeft me warm ingepakt; morgen zal 't wel weer over zijn." "Ik had je juffrouw 'n opdracht willen geven," zei hij, z'n verregende city-bag op tafel zettend, "maar toen ik hoorde, dat jullie thuis waren, wilde ik 't liever tegen Elsi zeggen, maar waar is die?"
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek