Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juni 2025
"Mevrouw! men laat niemand bij de gevangenen," hernam Reede: "zonder verlof van den Fiskaal, en die is zoo aanstonds vertrokken, mij verzoekende, UEd. zijn verontschuldiging...." "Om 't even! dan wil ik naar den Fiskaal. Dien gevangene wil en moet ik spreken. O mijn God! zou het mogelijk zijn?" "Ik bid UEd. bedaar!" hernam de Baron: "ik wil gaarne zelf naar den Fiskaal gaan en verlof vragen.
"Foei! schaam u, Adeelen!" riep de Olderman op forschen toon: "is het betamelijk, een man, wien gij dank verschuldigd zijt, een edelen Ridder, in uw eigene woning te beleedigen? Niets kan een zoodanige handelwijze verschoonen." "Bedaar! in 's Hemels naam, bedaar! mijn goede Ridder!" zeide de Abt van Sint-Odulf: "eheu!
Flipsen wist van kwaadheid niet, wat hij zeggen moest, en met toornige blikken keek hij van Dik naar de auto, die verlaten aan den kant van den weg stond, en van de auto naar Dik. Maar deze deed niet anders dan lachen, want het was hem onmogelijk zich te bedwingen. "Bedaar toch, Flipsen, bedaar toch!" riep hij tusschen de buiën door den veldwachter toe. "Bedaren?" schreeuwde Flipsen.
"Om Gods wil, bedaar!" roept Van Aartheim, terwijl hij smeekend de armen naar hem uitstrekt. "Gij kent mij beter, Lurgrave! ik wil u helpen, kon ik u maar helpen ik wil uw lijden verzachten. O, indien het u troost geeft, zie, ik vergeef u alles, ik vergeet alles. Ongelukkige, ik wil uw vriend zijn..."
"Ik weet niet dat ik u eenige rekenschap verschuldigd ben," zeide Joan. "Misschien!" antwoordde Schwanck: "het moet ons vreemd voorkomen, dat iemand, die voorgeeft Koning Frederik te dienen, naar Den Bosch reist op het oogenblik, dat Zijn Majesteit hier verwacht wordt." "Bedaar, kapitein Schwanck, bedaar!" zeide zijn krijgsmakker.
"Of ze je kent! "'t Is een ouwe, vrekkige duitendief, die al lang op 't rooie dorp moest zitten", zei ze." "Dat zal ze me waar maken!" "Bedaar nou, Strijkkie. 't Mensch had het zelf van een inspecteur, dien langen blonden, je weet wel, die laatst bij je geweest is om...." "Jawel, ik weet, wien je meent."
"Mijn ongelukkige vriend," sprak Deconinck hem toe, "bedaar om Gods wil." "Bedaar! Bedaar!" herhaalde Breydel. "Ben ik niet bedaard? Hebt gij mij ooit zo rustig gezien?" "O mijn vriend," hernam de Deken der wevers, "hoe bitter is het lijden uwer ziel! Ik zie de dood op uw gelaat. Troosten kan ik u niet, uw ongeluk is te groot; ik weet niet welke balsem zulke wonden helen mag."
"In 's Hemels naam, Mejuffrouw!" voegde ik haar toe, terwijl ik, over haar gezeten, de handen op het tafeltje der roef smeekenderwijze samenvouwde: "wat ik u bidden mag, bedaar! Het is mij zoo grievend, u te zien weenen."
Gerrit!" hernam de ontstelde baardschraper, zich herstellende: "Gij deedt beter, mij in het vervolg niet meer met uw barbaarsche stem te verschrikken, geloof mij, de Wijnstok zou mij voor 't laatst gezien hebben." "Bedaar, maat!" hervatte de dikke waard, die huiverde bij het denkbeeld, door eigen toedoen een der beste kalanten uit zijn kroeg te verjagen: "Bedaar! 't was niet kwaad gemeend.
"Fox, apporte, bedaar nu, apporte," gebood Nel en toen nam de dartele, vroolijke Fox heel gedwee het boek in zijn bek en ging er mee naar binnen. "Allo, marsch," riep Kee en toen stoof Fox de trap op naar Doors kamer. Bob, Hans en Frits hadden het al even druk met hun drietjes als de kleine huishoudsters.
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek