Vietnam or Thailand ? Vote for the TOP Country of the Week !
Bijgewerkt: 28 juni 2025
"Bedaar wat, bedaar wat, mijn jonge vriend!" vermaant De Witt. "Dan zoudt gij maar hoofdpijn krijgen. Doch vertel mij, wat is de oorzaak van uwe ontevredenheid met U zelf?" "Ach mijnheer De Witt!" klaagt de Prins. "Ik ben zoo dom..." "Gelukkig, dat Uwe Hoogheid zulks gevoelt, en nog gelukkiger, dat de Heeren Staten Haar de gelegenheid hebben geschonken om knap te worden.
De matroos had slechts de laatste woorden door den reporter gesproken, gehoord. "Neen Pencroff," antwoordde Cyrus Smith, "neen! Hij is niet dood. Zijn pols slaat nog! Wij hooren hem zelfs zacht kreunen. Maar, in het belang van uw kind, bedaar wat. Wij hebben thans al onze koelbloedigheid noodig. Laat ons die niet verliezen, mijn vriend."
Ilderim sprong op en riep heftig: Wat! Het geheele Oosten moge beslissen, of de zege eerlijk behaald is of niet! Bedaar, edele Sheik, zeide Malluch. De prefect heeft den prijs doen uitbetalen. Dan is het goed. Toen zij aanvoerden, dat Ben-Hur Messala's wiel verbrijzeld heeft, lachte de prefect en herinnerde hun den zweepslag, dien Messala den Arabieren in het begin gaf.
"Wacht, man! ik wil je naakt aan een boom binden, en daar zult ge niet drie duizend drie honderd, maar zes duizend zes honderd zoo wichtige en klappende slagen toegeteld krijgen, dat men ze drie duizend en drie honderd buksschoten ver hooren kan. Zwijg stil, zeg ik, of ik ruk je dadelijk de zwarte ziel uit het lijf." "Bedaar, edele ridder!" sprak Montesinos met holle stem.
"Bedaar jij met je gelach, dat zou je fatsoenlijker staan. Foei man, ik zou me schamen, om mijn kind zoo'n opvoeding te geven. Maar ik zal hem wel krijgen, den rakker, wacht maar!" Met groote schreden vervolgde Flipsen zijn weg, zonder Dik of de auto met een enkelen blik te verwaardigen. Dik lachte nòg! "Wat was dat een bespottelijk gezicht!" zei hij binnensmonds. "Maar waar mag Jan toch zitten?
Iedere Christenziel moet verbaasd staan, dat zulke vergiftigde adders geduld worden, die aan de ingewanden van den staat, en zelfs van de heilige Kerk knagen door schandelijken woeker en afpersingen." "Ik bid u, eerwaarde vader," zei de Jood, "matig en bedaar uw toorn. Ik bid u, bedenk dat ik mijn geld aan niemand opdring.
Dit stuk, gevloeid uit de pen van een Amerikaan, met name Locke, maakte grooten opgang. Maar weldra bleek, dat het een wetenschappelijk bedrog was, en de Franschen waren de eersten die er om lachten." »Een Amerikaan uitlachen!" schreeuwde Maston; »als dat geen casus belli is...." »Bedaar toch, waarde vriend.
»Wij zullen zien!" riep James Burbank uit, getergd door de achteloosheid van die antwoorden. De Spanjaard trok hoonend de schouders op. »Bedaar toch, vader," sprak Gilbert met klem, en zich tot Texar wendende, vervolgde hij: »Zult gij weigerachtig zijn om ons mede te deelen, waarheen mijn zusje met Zermah, hare verzorgster, op uwe bevelen gevoerd zijn?"
"Bedaar, hooggeachte vriendin, en bedenk dat die schrijver toch het hart op de rechte plaats heeft: Door liefde gedrongen heeft hij gezongen, en in weerwil dat hij 't zoo druk had. Ik bid u wees niet te gestreng?" "Hij verlangt het. Geen de minste toegevendheid begeert hij. Hij moet wel zeer overtuigd zijn van de voortreffelijkheid zijner schepping.
"Stil!" zeide de geestelijke, die onbeweeglijk naast de bedstede zittende, haar polsslag gadesloeg: "gij moet zoo min mogelijk spreken." "Corpo di Bacco!" klonk op eens de stem van Reinout, die met vrij wat gedruis binnentrad: "moet ik tot morgen bij de paarden blijven?" "Bedaar wat," zeide Deodaat: "hier is een zieke."
Woord Van De Dag
Anderen Op Zoek